Inhoudsopgave:
In de nasleep van de Grote Recessie bleef de Amerikaanse economie geruime tijd onderworpen. Zelfs snelle actie van de Federal Reserve bij het implementeren van kwantitatieve verruiming zou de economie niet uit de trage post-crisisperiode kunnen slepen.
Er werd veel gemaakt van de record lage rente, stijgende aandelenkoersen en het snelle herstel van de huizenmarkt, maar de impact van QE op de arbeidsmarkt is veel minder gedocumenteerd. Werkgelegenheid is een achterblijvende economische indicator, wat betekent dat het meestal de laatste is die herstelt na een aanzienlijke recessie. Dit is een onderzoek naar de relatie tussen kwantitatieve versoepeling en de arbeidsmarkt en de voor- en nadelen van het kwantitatieve versoepelingsbeleid van de Fed. (Zie voor meer informatie de zelfstudie: The Federal Reserve .)
Voordelen van kwantitatieve versoepeling
De meeste bedrijven, klein of groot, lenen geld om uit te breiden en te groeien. Tijdens de post-recessieperiode van een gemakkelijk monetair beleid werd geld goedkoop omdat rentetarieven tot nul werden verlaagd en pas in december 2015 hoger werden. Deze lage tarieven stelden bedrijven in staat om goedkoop geld te lenen en hun activiteiten en groei uit te breiden. Als gevolg van de toegenomen investeringen begon de Amerikaanse arbeidsmarkt te verbeteren. Op het hoogtepunt in december 2009 was het werkloosheidscijfer 9,9 procent, begin 2017 was het meer dan gehalveerd tot een laagste punt van 4 procent.
Voorstanders van kwantitatieve versoepeling wezen ook op de waardering van riskantere activa als een vloed die alle boten optilt. Deze toename van risicovollere activa (bijvoorbeeld voorraden) resulteerde in een uitbreiding van de beroepsbevolking omdat meer welvaart uit kapitaalwinsten en beleggingsinkomsten uitgaven aan goederen en diensten bevorderde. (Zie voor meer informatie: Quantitative Easing: Does It Work? )
Nadelen van Quantitative Easing
Kwantitatieve versoepelingssceptici betoogden dat de acties van de Federal Reserve de normale marktprijsbepaling van obligaties en andere activa na de recessie bemoeilijken en dat eventuele waargenomen winst op de arbeidsmarkt of andere indicatoren van korte duur zijn en alleen laatst tot een nieuwe financiële zeepbel. Bovendien, de extreem lage tarieven, heeft het herstel van deze recessie langer geduurd dan elke eerdere recessie in de geschiedenis van de Verenigde Staten.
Terwijl QE samenviel met een daling van de werkloosheid, stagneerde de looninflatie gedurende een lange periode na de crisis. Hoewel de algemene CPI laag was, werd veel toegeschreven aan dalende grondstoffenprijzen. Veel deskundigen wezen erop dat de lonen de algemene huishoudelijke uitgaven niet bijhielden. Bovendien dachten sceptici van het QE-programma op de arbeidsmarkt dat werknemers te weinig werk kregen: ze werkten onder hun competentieniveau vanwege het gebrek aan beschikbaarheid van hoger betaalde banen.
De bottom line
Er zijn voor- en nadelen als het gaat om de impact van kwantitatieve versoepeling op de arbeidsmarkt. Veel mensen en bedrijven genoten van een krachtige terugvordering van vermogen en winst, nadat het QE-programma in november 2008 begon, wat leidde tot een scherpe daling van de werkloosheid.
Aan de andere kant van de medaille geloven niet-gelovigen dat de langdurige periode van lage inflatie als gevolg van gemakkelijk geld schadelijk was voor de totale banenmarkt; de reële lonen daalden, de banenmarkt werd inefficiënt en de record lage werkloosheid was misleidend.
In 2017 kondigde de Fed aan dat de $ 4 zal worden verlaagd. 5 biljoen balans. Dit proces, hoewel traag, zou mettertijd een betere indicatie moeten geven van de algehele impact op de arbeidsmarkt van kwantitatieve versoepeling.