Het niveau van risicoblootstelling dat een belegger op zich neemt, is van fundamenteel belang voor het gehele beleggingsproces. Desondanks begrijpen beleggers dit vaak vaak verkeerd, en zowel makelaars als beleggers kunnen veel te weinig tijd besteden aan het bepalen van de juiste risiconiveaus.
Er zijn artikelen, boeken en cirkeldiagrammen in overvloed die zich bezighouden met het indelen van risico's voor praktische beleggingsdoeleinden. Veel beleggers hebben deze literatuur echter nog nooit gezien of begrijpen dit op het moment van investeren niet. Bijgevolg vinkt veel mensen gewoon 'gemiddeld risico' af op een formulier, denkend, heel begrijpelijk genoeg, dat ergens tussen de twee uitersten 'ongeveer gelijk zou moeten hebben'.

AD:

Dit is echter niet het geval, omdat producten vaak verkeerd worden voorgesteld als middelgroot of laag risico. Bovendien is de juiste categorie voor een belegger afhankelijk van verschillende factoren zoals leeftijd, risicohouding en het niveau van de activa van de belegger. In dit artikel laten we u het portefeuillerisico zien en laten we u zien hoe u ervoor kunt zorgen dat u niet meer risico neemt dan u denkt. (Zie voor meer informatie Bepaling van het risico en de risicopiramide .)

AD:

Hoe werkt het in de praktijk?
Zeer weinig mensen zijn echte beleggers met een hoog risico. Voor de meesten is daarom een ​​portefeuille van alle aandelen niet geschikt noch wenselijk. Discretionair inkomen kan zeker in de aandelenmarkt worden gestopt, maar zelfs als u dit geld niet nodig hebt om te overleven, kan het nog steeds moeilijk zijn om overtollige fondsen te zien verdwijnen samen met een sterk dalend aandelenbestand.

Als gevolg hiervan zijn veel mensen, ongeacht hun besteedbaar inkomen, gelukkiger met een uitgebalanceerde portefeuille die consistent presteert, in plaats van een portfolio met een hoger risico dat omhoog kan schieten of een dieptepunt bereikt. Een middelgroot tot laagrisicoportfolio dat voor 20% tot 60% uit aandelen bestaat, is voor de meeste mensen het optimale bereik. Een alles-in-één-mandportfolio met 75% + aandelen is geschikt voor een enkeling. (Zie Het belang van diversificatie , Grote blunders in portfolio-constructie en Een gids voor portfoliomontage voor meer informatie over portfolio-constructie en diversificatie.)

AD:

Het meest fundamentele om te begrijpen is dat het aandeel van een portefeuille dat in aandelen gaat de belangrijkste factor is bij het bepalen van zijn risicoprofiel. De meeste bronnen noemen een portefeuille met een laag risico die bestaat uit 15-40% aandelen. Gemiddeld risico varieert van 40-60%. Hoog risico is over het algemeen van 70% naar boven. In alle gevallen bestaat de rest van de portefeuille uit activaklassen met een lager risico, zoals obligaties, geldmarktfondsen, vastgoedfondsen en contanten.

Sommige verkopers drukken hun geluk … en de uwe!
Er zijn een aantal bedrijven en adviseurs die een portefeuille met een hoger risico zouden kunnen voorstellen - als dat zo is, pas dan op. Het is theoretisch mogelijk dat een portefeuille zo goed wordt beheerd dat deze voornamelijk bestaat uit aandelen en een middelgroot risico heeft.Maar in werkelijkheid gebeurt dit niet vaak en het percentage aandelen in de totale portefeuille geeft het risiconiveau redelijk betrouwbaar weer.
Als algemene regel geldt dat als uw investeringen ooit in waarde met 20-30% kunnen dalen, het een risicovolle investering is. Het is daarom ook mogelijk om het risiconiveau te meten door te kijken naar het maximale bedrag dat u zou kunnen verliezen met een bepaalde portefeuille.

AD:

Dit is duidelijk als je kijkt naar een veiliger belegging zoals een obligatiefonds. In het slechtste geval daalt het met ongeveer 10%. Nogmaals, er zijn uitersten wanneer het meer is, maar in grote lijnen zijn de fluctuaties ver lager dan voor aandelen.

Waarom eindigen mensen dan met hogere risiconiveaus dan ze willen? Een mogelijk probleem is dat de industrie vaak meer geld verdient met de verkoop van activa met een hoger risico, waardoor de verleiding ontstaat voor adviseurs om ze aan te bevelen. (Lees voor meer informatie Is uw makelaar in uw belang? )

AD:

Ook worden beleggers gemakkelijk verleid door de enorme opbrengsten die kunnen worden verdiend in bull markets. Ze hebben de neiging om niet na te denken over mogelijke verliezen, en ze kunnen het als vanzelfsprekend beschouwen dat hun fondsbeheerders en makelaars een of andere manier hebben om verliezen te minimaliseren of te voorkomen.

Ondanks de potentiële positieve kant, wanneer de aandelenmarkten dalen, gaan de meeste op aandelen gebaseerde investeringen ermee gepaard. Om deze reden is de belangrijkste en meest betrouwbare manier om verliezen en vervelende verrassingen te voorkomen, het zich houden aan de basisregels voor assetallocatie en nooit meer geld op de aandelenmarkt te storten dan overeenkomt met het risiconiveau dat is geschikt voor u. (Voor meer informatie, bekijk Optimale assetallocatie en Asset Allocation Strategies .)

AD:

De scheidingslijnen voor risico's zijn duidelijk genoeg
Als beleggers één ding recht moeten maken, is het de beslissing hoeveel geld de aandelenmarkt in gaat, in tegenstelling tot veiliger en minder volatiele beleggingen . Er zijn echt duidelijke scheidslijnen tussen de categorieën hoog, gemiddeld en laag risico. Als u ervoor zorgt dat het risiconiveau van uw portefeuille past in uw gewenste risiconiveau, bent u op de goede weg.