Regressieve belastingstelsels zijn waarschijnlijker te vinden in ontwikkelingslanden of opkomende markteconomieën dan in de economieën van ontwikkelde landen. Het overwicht van regressieve belastingheffing in minder ontwikkelde landen is voornamelijk te wijten aan het feit dat regressieve belastingstelsels doorgaans eenvoudiger belastingstelsels zijn. Landen met minder ontwikkelde economieën in het algemeen zijn ook landen die waarschijnlijk eenvoudiger en minder complexe belastingstelsels zullen hebben, alleen al omdat minder ontwikkelde regeringen minder mogelijkheden hebben om een complexer belastingbeleid te beheren en in te zamelen. Ook in minder ontwikkelde economieën is er over het algemeen minder wijdverspreid verschil in inkomen. Dat wil zeggen dat een veel groter percentage van de bevolking, in vergelijking met dat van ontwikkelde landen, waarschijnlijk ongeveer hetzelfde inkomen heeft. Het netto-effect van een dergelijke situatie is om een regressief belastingstelsel minder regressief te maken, aangezien de overgrote meerderheid van de bevolking in wezen dezelfde impact van het belastingstelsel ondervindt. Gesteld kan worden dat deze gemeenschappelijke gelijkheid van belastingdruk een regressief belastingstelsel meer naar behoren als een evenredig belastingstelsel doet fungeren.
Er zijn drie hoofdtypen belastingen of belastingstelsels: regressief, proportioneel of progressief. De verschillen tussen de drie soorten belastingen worden weergegeven in het effect op de belasting dat het gevolg is van wijzigingen in de grondslag van de belasting, zoals inkomsten. Veranderingen in inkomen hebben bijvoorbeeld weinig effect op het gebied van belastingtarieven en bedragen die worden betaald met een regressieve inkomstenbelasting, maar hebben een aanzienlijk effect wanneer het inkomstenbelastingstelsel, zoals in de Verenigde Staten, zeer vooruitstrevend is. Regressieve belastingen resulteren in individuen met een lager inkomen of entiteiten die een hoger percentage van hun inkomsten aan belastingen betalen dan individuen of entiteiten met een hoger inkomen. Typische regressieve belastingen zijn de belastingen die bekend staan als 'zondebelastingen', zoals belastingen op sigaretten en alcohol, omdat dergelijke belastingen een veel hoger percentage van inkomsten uit mensen met een laag inkomen vragen dan mensen met een hoog inkomen.
Proportionele belastingen, ook wel flat taxes genoemd, zijn belastingen die voor iedereen die onder de belasting valt dezelfde verhouding of percentage inkomsten hebben. Een vlaktaks is een van de populaire voorgestelde alternatieven voor het huidige, zeer progressieve btw-stelsel van de Verenigde Staten. Sommige economen beweren dat proportionele belastingen het eerlijkste belastingstelsel zijn, omdat de belasting, procentueel, evenredig wordt toegepast op iedereen die deel uitmaakt van het systeem.
Progressieve belastingstelsels leggen een verhoudingsgewijs hogere belasting op personen of entiteiten met een hoger inkomen in vergelijking met individuen of entiteiten met een lager inkomen. Dit is het belastingstelsel dat het meest wordt aangetroffen in ontwikkelde landen zoals de Verenigde Staten.S. of Canada. In een progressief belastingstelsel is het marginale belastingtarief, het belastingtarief als gevolg van inkomstenverhogingen, hoger dan het gemiddelde belastingtarief.
Wat zijn de verschillen tussen regressieve, proportionele en progressieve belastingen?
Regressieve belastingen zijn belastingen die een grotere impact hebben op mensen met een laag inkomen. Een proportionele belasting of een vlaktaks heeft relatief veel invloed op mensen met een laag, middelhoog en hoog inkomen. Een progressieve belasting heeft meer impact op entiteiten met een hoger inkomen.
Als twee personen eigenaar zijn van een effectenrekening, vermeld als gezamenlijke huurders-in veel voorkomend, betekent dit:
A. Ze hebben elk een onverdeelde interesse in de woningB. Als iemand sterft, gaat de interesse van die persoon niet automatisch over naar de andereC. Ze hebben niet noodzakelijk dezelfde interesses in de accountD. Al het bovenstaande Juiste antwoord: DWanneer de gezamenlijke huurders met de naam van het recht op overlevingspensioen gelijkwaardige aandelen impliceren en bij het overlijden automatisch de eigendom overdragen aan de overgebleven partner, hebben huurders met elkaar gemeen.
Welke soorten investeringen zijn toegestaan in een gekwalificeerde pensioenregeling en welke soorten zijn verboden?
Over het algemeen omvatten de toegestane investeringen voor gekwalificeerde plannen openbaar verhandelde waardepapieren, onroerend goed, beleggingsfondsen en geldmarktfondsen. Sommige plannen laten zelfs de investering van opties toe. Raadpleeg altijd het planningsdocument dat een beschrijving van de investeringsopties in het plan en een beschrijving van eventuele beperkingen bevat.