Twee van de grootste lacunes in uw financiële plan kunnen zijn het gebrek aan bescherming tegen inflatie en het risico om uw vermogen te overleven. Een weinig bekende beveiliging die 'inflation-protected annuities' (IPA's) (ook bekend als 'real annuities' of inflatie-geïndexeerde annuïteiten) worden genoemd, kan deze problemen gemakkelijk oplossen.

Hoewel IPA's gebruikelijk zijn in andere landen, met name in het Verenigd Koninkrijk, waren ze in de Verenigde Staten minder bekend, maar dat is aan het veranderen. In dit artikel leggen we uit wat deze annuïteiten zijn en laten we u zien waarom ze logisch zijn. We zullen ook bespreken waarom IPA's niet populairder zijn in de U. S

Hoe lijfrentes die beschermd zijn tegen inflatie werken Een IPA is vergelijkbaar met een reguliere onmiddellijke annuïteit, maar de betalingen worden geïndexeerd aan de inflatie. Vaak is er echter een limiet en krijgen beleggers geen betalingen die dit percentage te boven gaan. (Zie Een overzicht van lijfrentes voor meer informatie over de verschillende soorten lijfrenten.)

Waarom IPA's zinvol zijn Helaas voldoet de sociale zekerheid niet aan de pensioenbehoeften van de meeste Amerikanen. Zijn lage betalingen en onzekere toekomst maken het niets meer dan een aanvullend voertuig voor pensionering. Ironisch genoeg is sociale zekerheid echter de meest herkenbare beschikbare IPA.

Naarmate de verschuiving van toegezegd-pensioenregelingen naar toegezegde-bijdrageregelingen voortgaat, verschuift de verantwoordelijkheid voor de financiering van de pensionering van de werkgever naar de werknemer. Helaas komen met deze verschuiving allerlei soorten financiële risico's voor de werknemer, vooral het inflatie- en langlevenrisico. (Zie voor meer inzicht Het verval van het toegezegd-pensioenplan .)

In hun Wereldbank-artikel: "Annuïteitenmarkten in vergelijkend perspectief: krijgen consumenten het waar voor hun geld?" (November 2000), beweren auteurs Estelle James en Dimitri Vittas dat individuen de neiging hebben hun levensverwachting te onderschatten.

Met andere woorden, ze hebben de neiging om naar de huidige gepensioneerden te kijken als representatief voor hun eigen verwachte levensduur. De vooruitgang in de gezondheidszorg is echter drastisch verbeterd en zal de levensverwachting blijven verbeteren.

Inflatie is ook een stille moordenaar die uw pensioenportefeuille bedreigt. Te vaak richten beleggers zich op nominale rendementen in plaats van echte rendementen. In feite zijn echte rendementen het enige dat telt voor uw beleggingsportefeuille. (Meer informatie over hoe u de impact van de inflatie op uw portefeuille kunt verminderen in De gevolgen van inflatie beperken .)

Waarom ze niet populairder zijn
Gezien hoe eenvoudig IPA's zijn en hoe goed ze bij de klant passen behoeften van beleggers die hun pensioen naderen, zou je denken dat deze investeringsvehikels net zo populair zouden zijn bij gepensioneerden als appartementen in Florida. Maar zoals we eerder al zeiden, is dit niet het geval.Slechte relatieve prijzen en lagere initiële betalingen hebben de IPA's voor uitdagingen gesteld.

Lagere vraag vertaalt zich naar zwakkere relatieve prijzen in vergelijking met reguliere onmiddellijke lijfrentes. Daarnaast compenseren paren op natuurlijke wijze een deel van hun langlevenrisico door hun activa samen te brengen en liquiditeitsproblemen te voorkomen door annuïteiten te vermijden. Liquiditeitsproblemen worden een probleem wanneer uitgaven zoals grote medische rekeningen plotseling verschijnen - een gebeurtenis die op de geest van elke gepensioneerde rust. Het komt allemaal neer op lagere verkoopniveaus voor IPA's, waardoor leveranciers gedwongen worden hogere marges te eisen. Deze hogere marges worden vervolgens doorgegeven aan de consument in de vorm van hogere prijzen.

Bovendien bieden IPA's lagere initiële uitbetalingen aan beleggers in vergelijking met andere soorten annuïteiten. Dit komt omdat het geïnvesteerde geld in waarde stijgt met de inflatie en ten minste jaarlijks samen met de inflatie, de initiële betalingen zullen aanzienlijk lager zijn dan de laatste betalingen - misschien wel 20-30% minder dan een reguliere onmiddellijke annuïteit. Dit is een verschil dat veel mensen moeilijk kunnen accepteren. Een alternatief voor beleggen in IPA's is het kopen van een lijfrente die geleidelijk toeneemt in de betaling tussen 1-5%. (Meer informatie over onmiddellijke annuiteïs in Onmiddellijke lijfrenteverzekering: gegarandeerd inkomen tegen een prijs? )

Een ander probleem is het gebrek aan inflatiegeïsoleerde effecten (IPS) die er zijn. Verzekeringsmaatschappijen hebben deze effecten nodig omdat ze hierin investeren om het risico te compenseren dat inherent is aan de door hen uitgegeven IPA's. (Zie voor meer informatie Inflation-Protected Securities - The Missing Link .)

IPS bestaat pas sinds 1997 in de VS en was oorspronkelijk niet populair bij de investeringsgemeenschap. Verzekeringsmaatschappijen hebben ook verschillende uitgiften met verschillende looptijden nodig om hun inflatieblootstelling goed in te dekken, maar de overgrote meerderheid van IPS wordt uitgegeven door de federale overheid. Dit minimaliseert het kredietrisico voor de verzekeringsmaatschappijen, maar het elimineert ook alle extra opbrengsten uit de spread die ze anders zouden hebben ontvangen door te beleggen in niet-staatsobligaties. Als alternatief kunnen verzekeringsmaatschappijen de CPI-futures op de Chicago Mercantile Exchange gebruiken voor die verzekeringsbescherming. (CPI-futures zijn derivaten die in waarde stijgen of dalen in perfecte correlatie met de consumentenprijsindex, die een maatstaf is voor inflatie, waardoor risicomanagers en verzekeringsmaatschappijen een afdekking tegen inflatie hebben.)

Inflatiebescherming komt op een prijs echter. Volgens James en Vittas varieert de prijs die men moet betalen voor die verzekeringsbescherming via IPA's van land tot land, afhankelijk van het aanbod van IPS. De contante waarde van lijfrente-uitkeringen van IPA's is meestal lager dan de contante waarde van gewone directe annuïteiten.

De prijzen kunnen verbeteren als overheden IPS-effecten met een langere looptijd aanbieden en de inflatie stabiel houden, wat minder risico voor de emittenten van IPA's zou betekenen. Lijfrenten kunnen 40 tot 50 jaar meegaan, maar de IPS met de langste duur die momenteel wordt aangeboden, is slechts 30 jaar oud.Een onvermogen om activa met verplichtingen te matchen, zal het risico voor de balans van een verzekeringsmaatschappij vergroten. Bovendien kan het een verzekeringsmaatschappij tot 20 jaar duren voordat het weet of het al dan niet winst heeft gemaakt met een lijfrente.

Wat zal het betekenen voor door inflatie beschermde lijfrenten om meer populair te worden? Allereerst moeten babyboomers meer nadenken over hun aanstaande pensionering. Zeker, een periode van slechte inflatie zou gunstig zijn voor de IPA-markt. De Amerikaanse overheid zou ook de diepte en liquiditeit van de IPS-markt kunnen vergroten.

Conclusie IPA's zijn nog niet concurrerend geprijsd in vergelijking met reguliere onmiddellijke lijfrentes, maar hun vermogen om inflatie en langlevenrisico te elimineren, maakt hen zeker aantrekkelijk. Hoewel ze vandaag niet zo populair zijn, is het slechts een kwestie van tijd voordat IPA's klaar zijn voor prime time. Verzekeringsmaatschappijen en financiële planners zouden er goed aan doen om zich op die dag voor te bereiden.