Op dinsdag opende de Yangon Stock Exchange (YSX) zijn deuren in Myanmar. De opening van het ooit hermetisch afgesloten land heeft voor beleggers over de hele wereld een golf van opwinding gegenereerd, die potentieel lucratieve rendementen ziet in het land van 51 miljoen, die hard aan infrastructuurinvesteringen behoefte hebben. In november organiseerde Myanmar zijn eerste relatief vrije en eerlijke verkiezingen sinds 1990, toen de oppositie National League for Democracy (NLD), geleid door de Nobelprijswinnaar Aung San Suu Kyi, een meerderheid behaalde in de legislatuur.

Er is slechts één probleem. Er zijn geen aandelen genoteerd op de YSX. Het lint knippen, bel-rinkelen, bloemen en ballonnen waren leuk, maar niet gevolgd door een handel. Bij nader inzien, misschien is dat niet het enige probleem van Myanmar als een investeringsbestemming.

Een 'monumentale prestatie'

Maung Maung Thein, voorzitter van de YSX, zei dat de opening van de uitwisseling een 'monumentale prestatie' was, maar het is moeilijk om tot overeenstemming te komen wanneer de uitwisseling volledig inactief is. Hij zei dat begin maart zes bedrijven op de lijst stonden, maar noemde ze niet. De vraag is, als er een tijdlijn is voor aandelen om te beginnen met handelen, waarom zou u de beurs dan drie maanden te vroeg openen? Reactie van de voorzitter: "We zijn 67 jaar onafhankelijk en we hebben geen aandelenmarkt. Als we nu niet beginnen, zal het te laat zijn."

De drang om de attributen van een welvarende, dynamische economie te verwerven en tegelijkertijd de saaie essenties te negeren, is helaas maar al te vaak. Populistische en autocratische regimes zijn wereldwijd afhankelijk van ingrijpende symbolische gebaren om hun geloofwaardigheid te vergroten. Vladimir Poetin zet zich in voor het verhaal dat Rusland nog steeds een wereldwijde militaire supermacht is, en daarom valt hij regelmatig soevereine naties binnen. Nursultan Nazarbayev ziet zichzelf als de leider van een triomfantelijke democratie, dus bouwde hij een presidentiële paleis zoals het Witte Huis, maar gaudier in orde van grootte. De sjeik Tamim bin in Qatar Hamad Al Thani wil het wereldkampioenschap organiseren - in de woestijn. Als de nieuwe regering van Myanmar oververtegenwoordigd is tot holle totempische displays, staan ​​beleggers teleurstellend terug. (Zie ook: Putin zegt dat Russian Economy Healing - Is He Right? )

Aan de andere kant hebben dramatische voorstellingen van nationaal talent enige bruikbaarheid, als ze ongelijksoortige groepen verenigen en een gedeeld identiteitsgevoel smeden. Het is onwaarschijnlijk dat Myanmar's beurs dat zal doen. De meerdere burgeroorlogen van het land - grotendeels volgens etnische lijnen gevochten - blijven ondanks wapenstilstandsakkoorden woeden. De drugs-, jade- en houthandel zijn zo lucratief dat de krijgsheren die ze runnen weinig stimulansen hebben om vrede te sluiten. De Rohingya's, een moslimminderheid in het overwegend boeddhistische land, zijn beroofd van hun burgerschap en zijn beperkt tot smerige kampen, buiten bereik van grote humanitaire organisaties.

In plaats van te fungeren als een centraal punt voor nationale identiteit, is de YSX waarschijnlijk bedoeld om de aandacht te trekken van buitenlandse investeerders, die volgens de huidige wetgeving toch niet kunnen investeren. Maung Maung Thein heeft het vertrouwen uitgesproken dat deze situatie snel zal veranderen, maar zelfs als dat zo is, blijft de meerderheidsbelanghebbende van de uitwisseling, Myanma Economic Bank, op een Amerikaanse zwarte lijst. (Zie ook: Kun je met pensioen gaan in Myanmar met $ 200, 000 Saved? )

Tot slot, terwijl de recente verkiezingen een triomf waren voor het volk van Myanmar en een welkom teken van terughoudendheid door de generaals, de regering dat resultaat is diep gebrekkig. De grondwet verspert Aung San Suu Kyi van het dienen als president, maar ze heeft duidelijk aangegeven dat zij degene is die de show leidt. Met andere woorden, het land wordt geleid door iemand zonder directe verantwoording naar de kiezers, maar een sterke persoonlijkheidscultus, die veel ervaring heeft met het inspireren van verzet tegen huisarrest, maar geen enkele regeert. In ieder geval blijft de militaire junta de ware macht. Het heeft vrijwillig toestemming gegeven voor enige democratie, maar behoudt een gegarandeerde 25% van de wetgevende macht, om nog te zwijgen van het vermogen om de macht van de jonge democratische instellingen naar eigen goeddunken terug te halen.

De onderste regel

Myanmar laat vooruitgang zien. Het heeft enorme investeringen nodig om de wereld in te halen en investeerders geven het graag. Landen hoeven niet democratisch of eerlijk te zijn om buitensporige opbrengsten te bieden, maar ze hebben wel degelijke instellingen nodig. Als de andere instellingen van Myanmar net zo hol zijn als zijn presidentschap, dat, wie het dan ook in naam bezighoudt, in handen zal zijn van een ongekozen machtsmakelaar, of van zijn glimmende nieuwe beurs, kan het 'openende' verhaal een valstrik zijn.