Het risico van een gehele beleggingsportefeuille is altijd kleiner dan de som van de risico's van de afzonderlijke onderdelen. Veel beleggers verliezen dat feit uit het oog bij het nemen van investeringsbeslissingen. Wanneer u een extra beveiliging aan uw portfolio toevoegt, kunt u alleen kijken naar het risico van de extra beveiliging en niet naar het vermogen om het totale risico te verminderen. In dit artikel leggen we uit hoe u uw portefeuille veiliger kunt maken door risicovolle investeringen toe te voegen. (Zie voor verwante literatuur Personalizing Risk Tolerance

Zelfstudie: Risico's en diversificatie beheren .)

Risico verminderen door risicovolle strategieën te gebruiken < Afdekkingsstrategieën
Kortsluiting van een aandeel wordt altijd als een risicovolle strategie beschouwd. U kunt op zijn best een rendement van 100% op de positie behalen als het aandeel tot nul daalt. In theorie zijn de verliezen oneindig als de voorraad blijft stijgen. Als u bijvoorbeeld een voorraad van $ 10 kort hebt gemaakt en deze tot $ 50 heeft geklommen, verliest u vijf keer uw oorspronkelijke investering.

Evenzo is het kopen van een leveraged inverse ETF ook riskant. De ProShares UltraShort S & P 500 ETF is bijvoorbeeld bedoeld om prestaties te leveren, die het omgekeerde zijn van, en het dubbele zijn van, de Standard & Poor's 500-index (S & P 500). Dus als de S & P 500 met 1% stijgt, zou de leveraged inverse ETF met 2% moeten dalen; en als de S & P 500 met 1% daalt, zou de inverse ETF met 2% moeten stijgen.

De bovenstaande strategieën zouden als riskant worden beschouwd, maar als dit goed wordt gedaan in een portfolio-context, kunt u uw risico verminderen in plaats van te verhogen. Als u bijvoorbeeld een grote positie in een aandeel hebt die u niet kunt verkopen, door dezelfde aandelen in een gelijk aantal te korten, heeft u de positie effectief verkocht en uw risico van de voorraad tot nul teruggebracht. Evenzo kan een belegger met een portefeuille van Amerikaanse aandelen hun risico verminderen door de juiste inverse ETF met hefboom te kopen. Een 100% -hedge beschermt u tegen risico, maar het vermindert ook effectief uw blootstelling aan enig positief effect. (Voor meer informatie, zie

Inverse ETF's kunnen een vallende portfolio opvullen .)

Koopverzekering met opties

Een putoptie is een risicovolle investering die u het recht geeft om een ​​aandeel of een index tegen een vooraf bepaalde prijs tegen een bepaalde tijd te verkopen. Het kopen van een putoptie is een bearish strategie omdat je denkt dat de aandelen of de markt zullen dalen. U verdient geld met een afname en u kunt maximaal de prijs verliezen die u voor de optie hebt betaald. Gezien de hefboomwerking van een optie, zou het als een risicovolle investering worden beschouwd. Wanneer een putoptie echter wordt gecombineerd met een aandeel dat u momenteel bezit, biedt het bescherming tegen een lagere koers. In tegenstelling tot hedging, wat je opwaarts potentieel beperkt, zou het kopen van een put je nog steeds een onbeperkt voordeel bieden. Het is in feite hetzelfde als het kopen van een verzekering op uw aandelen en de kosten van uw putoptie zijn de verzekeringspremie.(Zie
Opties die uw portefeuille kunnen kneuzen. ) Gebruik van activa met een lage correlatie

Een portefeuille die voor het grootste deel bestaat uit de handel in opties. van bankaandelen en nutsbedrijven worden als relatief veilig beschouwd, terwijl goud en goudvoorraden over het algemeen als riskant worden beschouwd. Het kopen van goud in plaats van een andere financiële voorraad kan echter het risico van de portefeuille als geheel juist verlagen. Goud- en goudaandelen hebben doorgaans een lage correlatie met rentegevoelige aandelen en soms is de correlatie zelfs negatief. Het kopen van riskantere activa met een lage correlatie met elkaar is de klassieke diversificatiestrategie. (Lees voor meer informatie
Inleiding tot diversificatie .) Benchmark verkleinen of actief risico

Wat wordt beschouwd als de risicovollere portefeuille: een die 100% Amerikaanse schatkistpapierrekeningen (T-rekeningen) of één bevat die 80% eigen vermogen en 20% obligaties heeft? In absolute termen zijn T-bills de definitie van risicovrije belegging. Een belegger heeft echter mogelijk een lange termijn beleggingsmix van 60% eigen vermogen en 40% obligaties als benchmark. In dat geval zal een portefeuille met 80% eigen vermogen, in vergelijking met hun benchmark, minder risico lopen dan een met 100% Amerikaanse schatkistpapierrekeningen. Voor de belegger die alle cash heeft, kunnen ze hun risico ten opzichte van hun langetermijnbenchmark verlagen door de risicovolle aandelen te kopen.
Het risico dat uw investering niet overeenkomt met die van uw benchmark, wordt tracking error of actief risico genoemd. Hoe groter het verschil in prestaties tussen beide, hoe groter het actieve risico of de volgfout. Een van de aantrekkelijke kenmerken van indexfondsen en ETF's is dat ze bedoeld zijn om benchmarks te repliceren, waardoor de tracking error bijna nul wordt. Het kopen van een ETF dat overeenkomt met uw benchmark wordt altijd als een veiliger belegging beschouwd dan een actief beheerd beleggingsfonds, vanuit het perspectief van benchmark- of actieve risico's. (Lees

Actieve delen maatregelen actief beheer voor meer informatie over hoe u uw portfoliobeheerder kunt vergroten.) Wat zijn uw

echte risico's Veel beleggers overwegen niets minder riskant te doen strategie dan het nemen van een beslissing. John F. Kennedy zei echter: "Er zijn risico's en kosten verbonden aan een actieprogramma, maar ze zijn veel minder dan de risico's en kosten op lange termijn van comfortabel nalaten." Een veilige beleggingsportefeuille van alle contanten stelt u in staat om 's nachts te slapen, maar kan als een riskante strategie worden beschouwd als deze uw doel niet haalt.
Op de lange termijn zullen veilige beleggingen zoals obligaties en contanten nooit een belegger beschermen tegen het risico van inflatie. Alleen door aankoop van risicovollere beleggingen zoals aandelen, grondstoffen of onroerend goed, kan een belegger de bescherming bieden die hij nodig heeft om de koopkracht van zijn vermogen te verliezen. Op lange termijn zal een portefeuille van alle veilige beleggingen te riskant blijken te zijn voor bescherming tegen inflatie.

Overweeg een Amerikaans echtpaar dat hun hele leven in de Verenigde Staten woonde en vervolgens naar Canada trok om met pensioen te gaan.Alle investeringen bleven om te worden beheerd in een gediversifieerde portefeuille van Amerikaanse effecten. Momenteel zijn al hun uitgaven in Canadese dollars. Ze hebben nu blootstelling aan een zwakke US dollar. Door sommige van hun activa in "risicovollere" Canadese effecten te beleggen, of door de Amerikaanse dollar met valutatermijncontracten af ​​te dekken, bieden ze bescherming tegen een zwakke dollar en maken ze hun portefeuille veiliger.

Conclusie

Veel beleggers kijken alleen naar het risico van hun individuele effecten, niet naar het gecombineerde effect op hun portefeuille. Portefeuilles kunnen zelfs veiliger worden gemaakt door beleggingsstrategieën die op zichzelf riskant zijn, maar die in de context van de portefeuille veiliger zijn. Dit geldt met name wanneer men geconfronteerd wordt met de "echte" risico's waarmee beleggers op de lange termijn worden geconfronteerd, zoals de inflatie.
Lees

Beleggingsrisico meten en beheren om te leren hoe u uw risico's in evenwicht kunt houden.