Een geldmarkt hedge is een techniek voor het afdekken van valutarisico's met behulp van de geldmarkt, de financiële markt waarin zeer liquide en kortlopende instrumenten zoals schatkistpapier, bankaccepten en handelspapier worden verhandeld .

Omdat er een aantal wegen zijn, zoals valutatermijncontracten, futures en opties om valutarisico's af te dekken, is de geldmarktafdekking wellicht niet de meest kosteneffectieve of gemakkelijke manier voor grote bedrijven en instellingen om dergelijk risico in te dekken. Voor kleine beleggers of kleine bedrijven die hun valutarisico willen afdekken in bedragen die niet groot genoeg zijn om in de futuresmarkt te komen of om een ​​termijncontract af te sluiten, is de geldmarktdekking een mooie manier om tegen valutaschommelingen te beschermen.

AD:

Valutakoersen vooruit

Laten we beginnen met het bekijken van enkele basisbegrippen met betrekking tot valutakoersen, omdat dit essentieel is om inzicht te krijgen in de complexiteit van de geldmarkthedge.

Een termijnkoers is slechts de contante wisselkoers (benchmark) die is gecorrigeerd voor renteverschillen. Het principe van "Covered Interest Rate Parity" houdt in dat voorwaartse wisselkoersen het verschil in rentetarieven tussen de onderliggende landen van het valutapaar moeten omvatten, anders zou er een arbitrage-mogelijkheid bestaan.

AD:

Neem bijvoorbeeld aan dat Amerikaanse banken een eenjaarsrente op US-dollar (USD) deposito's van 1,5% aanbieden, en Canadese banken bieden een rentevoet van 2,5% op Canadese dollar (CAD) deposito's. Hoewel Amerikaanse beleggers misschien in de verleiding komen om hun geld om te zetten in Canadese dollars en deze fondsen in CAD-deposito's plaatsen vanwege hun hogere depositorente, lopen ze uiteraard een valutarisico. Als zij dit valutarisico op de termijnmarkt willen indekken door US dollar een jaar vooruit te kopen, bepaalt de gedekte rentepariteit dat de kosten van dergelijke afdekking gelijk zijn aan het 1% verschil in tarieven tussen de VS en Canada.

AD:

We kunnen dit voorbeeld een stap verder nemen om de eenjarige termijnkoers voor dit valutapaar te berekenen. Als de huidige wisselkoers (contante koers) US $ 1 = C $ 1 is. 10, vervolgens gebaseerd op gedekte rentepariteit, moet US $ 1, geplaatst op storting bij 1,5%, equivalent zijn aan C $ 1. 10 op 2. 5% na een jaar.

Dus US $ 1 (1 + 0. 015) = C $ 1. 10 (1 + 0. 025) of US $ 1. 015 = C $ 1. 1275

De forward-rente op één jaar is daarom US $ 1 = C $ 1. 1275 ÷ 1. 015 = C $ 1. 110837

Merk op dat de valuta met de lagere rente altijd tegen een termijnpremie handelt naar de valuta met de hogere rente. In dit geval handelt de Amerikaanse dollar (de valuta met de lagere rente) tegen een termijnpremie voor de Canadese dollar (de valuta met de hoogste rente), wat betekent dat elke Amerikaanse dollar meer Canadese dollars (1.110837 om precies te zijn) over een jaar, vergeleken met de contante koers van 1. 10.

Geldmarkt hedge

De geldmarkt hedge werkt op dezelfde manier maar met een paar tweaks, zoals de voorbeelden in de volgende sectie demonstreren.

Valutarisico's kunnen ontstaan ​​als gevolg van transactieblootstelling - i. e. als gevolg van verwachte vorderingen of verschuldigde betalingen in vreemde valuta - of translatieblootstelling, die plaatsvindt omdat activa of passiva luiden in een vreemde valuta. Translation exposure is een veel groter probleem voor grote bedrijven dan voor kleine en kleine beleggers. De geldmarkthedge is niet de optimale manier om translatieblootstelling af te dekken - aangezien het ingewikkelder is om in te stellen dan een gewone forward of optie te gebruiken - maar het kan effectief worden gebruikt voor het afdekken van transactieblootstelling.

Als een vreemde valuta te verwachten is na een bepaalde periode en het valutarisico via de geldmarkt moet worden afgedekt, dan zouden de volgende stappen nodig zijn:

1. Leen de vreemde valuta in een bedrag dat gelijk is aan het huidige waarde van de vordering. Waarom de huidige waarde? Omdat de lening in vreemde valuta plus de rente daarop exact gelijk moet zijn aan het bedrag van de vordering.
2. Converteer de vreemde valuta naar de nationale valuta tegen de contante wisselkoers.
3. Plaats de binnenlandse valuta op storting tegen de geldende rentevoet.
4. Wanneer de te ontvangen vreemde valuta binnenkomt, moet u de lening in vreemde valuta (uit stap 1) plus rente terugbetalen.

Evenzo, als een betaling in vreemde valuta moet worden verricht na een bepaalde periode, moeten de volgende stappen worden genomen om het valutarisico via de geldmarkt af te dekken:

1. Leen de binnenlandse valuta in een hoeveelheid die gelijk is aan de contante waarde van de betaling.
2. Converteer de binnenlandse valuta naar de vreemde valuta tegen de contante wisselkoers.
3. Plaats dit bedrag in vreemde valuta op storting.
4. Voer de betaling uit wanneer de borg in vreemde valuta vervalt.

Houd er rekening mee dat hoewel de entiteit die een geldmarktafdekking bedenkt, mogelijk al over de in stap 1 hierboven weergegeven middelen beschikt en deze mogelijk niet hoeft te lenen, er wel opportuniteitskosten zijn bij het gebruik van deze fondsen. De geldmarktafdekking houdt rekening met deze kosten, waardoor een appels-tot-appel-vergelijking kan worden gemaakt met termijnkoersen die, zoals eerder opgemerkt, gebaseerd zijn op renteverschillen.

Praktische voorbeelden

Voorbeeld 1: Overweeg een klein Canadees bedrijf dat goederen naar een Amerikaanse klant heeft geëxporteerd en verwacht binnen één jaar US $ 50.000 te ontvangen. De Canadese CEO beschouwt de huidige wisselkoers van US $ 1 = C $ 1. 10 als gunstig, en zou het willen opsluiten, omdat hij denkt dat de Canadese dollar het komende jaar wellicht zal appreciëren (wat zou resulteren in minder Canadese dollars voor de exportopbrengst van de US dollar wanneer deze in een jaar tijd wordt ontvangen). Het Canadese bedrijf kan US $ 1.75% lenen voor één jaar en kan 2. 5% per jaar ontvangen voor deposito's in de Canadese dollar.

Vanuit het perspectief van het Canadese bedrijf is de binnenlandse valuta de Canadese dollar en de vreemde valuta de Amerikaanse dollar. Zo wordt de geldmarkthedge opgezet.

1. De Canadese onderneming leent de contante waarde van de te ontvangen US dollar (ie US $ 50, 000 verdisconteerd tegen de US $ leenrente van 1. 75%) = US $ 50.000 / (1. 0175) = US $ 49, 140 05. Na één jaar zou het geleende bedrag inclusief rente op 1,5% precies US $ 50.000 bedragen.
2. Het bedrag van US $ 49, 104. 15 wordt omgezet in Canadese dollars tegen de contante koers van 1 10, om C $ 54, 054 te krijgen. 05.
3. Het Canadese dollarbedrag wordt geplaatst op een storting bij 2. 5%, zodat de looptijd (na één jaar) = C $ 54, 054 is. 05 x (1 . 025) = C $ 55, 405. 41.
4. Wanneer de exportbetaling wordt ontvangen, gebruikt het Canadese bedrijf het om de US-dollarlening van US $ 50.000 terug te betalen. Daar ontving het C $ 55, 405. 41 voor deze VS dollar bedrag, het effectief geblokkeerd in een een jaar forward rente = C $ 55, 405. 41 / US $ 50, 000 of US $ 1 = C $ 1. 108108

Merk op dat hetzelfde resultaat zou kunnen zijn ontvangen als het bedrijf een forward-rate had gebruikt. Zoals aangetoond in de vorige sectie, zou de forward-snelheid zijn berekend als:

US $ 1 (1 + 0. 0175) = C $ 1. 10 (1 + 0. 025) of US $ 1. 0175 = C $ 1. 1275 of US $ 1 = C $ 1. 108108.

Waarom zou het Canadese bedrijf de geldmarktafdekking gebruiken in plaats van een absoluut termijncontract? Mogelijke redenen kunnen zijn dat het bedrijf te klein is om een ​​valutafaciliteit van zijn bankier te verkrijgen; of misschien kreeg het geen competitieve forward rate en besloot om in plaats daarvan een geldmarkt hedge te structureren.

Voorbeeld 2: Stel dat u in de Verenigde Staten woont en van plan bent uw gezin op die langverwachte Europese vakantie binnen zes maanden te nemen. U schat dat de vakantie ongeveer EUR 10.000 kost en van plan is om de rekening te betalen met een prestatiebonus die u over zes maanden verwacht te ontvangen. De huidige spotkoers van de euro is 1. 35, maar u vreest dat de euro in een periode van zes maanden zou kunnen stijgen naar 1.40 USD of zelfs hoger, waardoor de kosten van uw vakantie met ongeveer US $ 500 of 4% stijgen.

U besluit daarom een ​​geldmarkthedge te bouwen. U kunt US dollar (uw nationale valuta) gedurende zes maanden lenen tegen een jaarlijks tarief van 1,5% en u ontvangt een rente op jaarbasis van 1,00% op halfjaarlijkse EUR-deposito's.

1. Leen Amerikaanse dollars in een bedrag dat overeenkomt met de contante waarde van de betaling, of EUR 9, 950. 25 (di EUR 10, 000 / [1 + (0. 01/2]) .We delen 1% op met 2 om een ​​half jaar of zes maanden weer te geven, wat de leenperiode is, tegen de contante koers van 1,35, komt dit neer op een geleend bedrag van US $ 13, 432. 84.
2. Zet dit bedrag in USD om in euro's tegen de contante koers van 1. 35, die vanaf stap 1 EUR 9, 950 bedraagt. 25.
3. Plaats EUR 9, 950. 25 deposito op jaarbasis op jaarbasis van 1% voor een periode van zes maanden, met een opbrengst van exact EUR 10, 000 wanneer de aanbetaling binnen zes maanden verloopt, op tijd voor uw vakantie.
4. Het totale terugbetaalbare bedrag van de US $ lening inclusief rente (1.75% jaarlijks tarief gedurende zes maanden) is US $ 13, 550. 37 na zes maanden. Nu hoef je alleen maar te hopen dat je een prestatiebonus krijgt van minstens dat bedrag om de lening terug te betalen.

Door de geldmarkthedge te gebruiken, hebt u effectief een vooruitbetalingstermijn van zes maanden vastgelegd van 1. 355037 (dat wil zeggen USD 13, 550. 37 / EUR 10, 000). Let op: u zou tot hetzelfde resultaat kunnen zijn gekomen als u een valutadoorstorting had gebruikt, waarvan de koers zou zijn berekend als:

EUR 1 (1 + (0. 01/2)) = USD 1. 35 ( 1 + (0. 0175/2)), of EUR 1. 005 = USD 1. 3618125, of EUR 1 = USD 1. 355037.

Aanvragen

• De geldmarktafdekking kan effectief worden gebruikt voor valuta's waarheen contracten zijn niet direct beschikbaar, zoals exotische valuta's of die niet op grote schaal worden verhandeld.
• Zoals eerder opgemerkt, is deze afdekkingstechniek ook geschikt voor kleine bedrijven die geen toegang hebben tot de valutatermijnmarkt.
• De geldmarktdekking is met name geschikt voor kleinere bedragen waarbij iemand een valutadekking nodig heeft maar niet bereid is om futures of valutaopties te gebruiken.

Voors en Tegens

• De geldmarktafdekking, zoals een termijncontract, bepaalt de wisselkoers voor een toekomstige transactie. Dit kan goed of slecht zijn, afhankelijk van valutaschommelingen tot de transactiedatum. Bijvoorbeeld, in het vorige voorbeeld van het vaststellen van de eurokoers, zou je je heel slim voelen als de euro op 1. 1 zou worden verhandeld op basis van vakantietijd (aangezien je een koers van 1. 3550 had afgesloten), maar minder als het was ondergedompeld tot 1. 30.
• De geldmarkt hedge kan worden aangepast aan exacte bedragen en data. Hoewel deze mate van aanpassing ook beschikbaar is in valuta, is de termijnmarkt niet voor iedereen gemakkelijk toegankelijk.
• De afdekking van de geldmarkt is ingewikkelder dan reguliere valutatermijntransacties, omdat het een stapsgewijze deconstructie van de laatste is. Het kan daarom geschikt zijn voor het afdekken van incidentele of eenmalige transacties, maar omdat het een aantal verschillende stappen omvat, kan het te omslachtig zijn voor frequente transacties.
• Er kunnen ook logistieke beperkingen zijn bij het implementeren van een geldmarktafdekking, zoals het regelen van een aanzienlijk leningbedrag en het plaatsen van vreemde valuta's op deposito. Ook kunnen de werkelijke koersen die worden gebruikt in de geldmarktafdekking aanzienlijk verschillen van de wholesaletarieven die worden gebruikt om valutatermijncontracten te waarderen.

De bottom line

De geldmarkt hedge is een effectief alternatief om het valutarisico te verminderen, vooral wanneer andere afdekkingstools zoals forwards en futures niet kunnen worden gebruikt. Het is ook relatief eenvoudig in te stellen, omdat een van de enige vereisten is om bankrekeningen in verschillende valuta te hebben. Deze afdekkingstechniek is echter onpraktisch vanwege het aantal stappen; de doeltreffendheid ervan kan ook worden belemmerd door logistieke beperkingen, evenals actuele rentepercentages die sterk verschillen van de institutionele tarieven. Om deze redenen kan de afdekking van de geldmarkt het best geschikt zijn voor incidentele of eenmalige transacties.