Video delen // www. Investopedia. com / terms / m / mercantilisme. asp

Wat is 'Mercantilism'

Mercantilisme was het belangrijkste economische handelsstelsel dat werd gebruikt in de 16e tot de 18e eeuw. Mercantilistische theoretici geloofden dat de hoeveelheid rijkdom in de wereld statisch was. Zo hebben de Europese landen verschillende stappen gezet om ervoor te zorgen dat hun naties zoveel mogelijk van deze rijkdom accumuleerden. Het doel was om de welvaart van een land te vergroten door overheidsregulering op te leggen die toezicht hield op alle commerciële belangen van het land. Men geloofde dat de nationale kracht kon worden gemaximaliseerd door de invoer via tarieven te beperken en de export te maximaliseren.

DOORBREKEN 'Mercantilisme'

Mercantilisme werd in de 16e eeuw populair in Europa. Het systeem was gebaseerd op het inzicht dat de rijkdom en macht van een land het best konden worden gediend door het verhogen van de export en het verzamelen van edele metalen, zoals goud en zilver. Mercantilisme verving het oudere, feodale economische systeem in West-Europa, wat leidde tot een van de eerste gevallen van politiek toezicht en controle over een economie. In die tijd was Engeland, het centrum van het Britse rijk, klein en bevatte het relatief weinig natuurlijke hulpbronnen. Om de welvaart van Engeland te laten groeien, introduceerde Engeland een fiscaal beleid, waaronder de Sugar Act en Navigation Acts, om kolonisten van buitenlandse producten te verwijderen en een nieuwe stimulans te creëren voor het kopen van Britse goederen. De resulterende gunstige handelsbalans werd verondersteld de nationale rijkdom te vergroten.

De Sugar Act van 1764 introduceerde hoge gebruiken voor suiker en melasse geïmporteerd van buiten Engeland en de Britse koloniën. Evenzo werd de Navigations Act van 1651 geïmplementeerd om ervoor te zorgen dat buitenlandse schepen niet in staat zouden zijn om handel te drijven langs de kust, en ook vereiste dat koloniale export eerst door de Britse controle ging voordat deze in heel Europa werd herverdeeld. Groot-Brittannië was niet de enige in deze gedachtegang. De Fransen, Spanjaarden en Portugezen concurreerden met de Britten om rijkdom en koloniën; er werd gedacht, geen grote natie zou kunnen bestaan ​​en zelfvoorzienend zijn zonder koloniale middelen.

De onderliggende principes van Mercantilisme

Mercantilisme is gebaseerd op het idee dat sterke natiestaten de kans kregen om een ​​wereldeconomie te creëren door de militaire macht van een staat te gebruiken om ervoor te zorgen dat lokale markten en bevoorradingsbronnen werden beschermd. Voorstanders van mercantilisme waren van mening dat de welvaart van een natie afhankelijk was van haar kapitaalaanbod en dat het handelsvolume wereldwijd stabiel was. Het resultaat was een economisch systeem dat een positieve handelsbalans vereiste, met een overschotsexport. Aangezien het echter onmogelijk is voor elk land of elke nationale staat om een ​​overschot aan export te hebben, terwijl velen behoefte hebben aan meer invoer voor brandstofgroei, zorgde de basis van het mercantilisme ervoor dat het gedoemd was te mislukken.

Een idee achter mercantilisme is dat de economische gezondheid van een natie kan worden beoordeeld aan de hand van de hoeveelheid edelmetaal, goud of zilver die het bezit. Het systeem bepleitte dat elke natie ernaar streefde om economisch zelfvoorzienend te zijn, wat betekende dat de natie de binnenlandse productie moest verhogen en nieuwe huizen en industrieën moest bouwen.

Voorstanders van mercantilisme zagen ook dat landbouw belangrijk was en moet worden bevorderd, zodat een land de noodzaak om voedsel te importeren kan verminderen. Ze suggereerden dat een sterke natiestaat kolonies en een koopvaardijvloot nodig had, die beide extra markten voor goederen en grondstoffen konden bieden. Mercantilisten geloofden ook dat een grote bevolking een integraal onderdeel was van de binnenlandse beroepsbevolking van een natie.

Hoe werden de Britse koloniën beïnvloed door het Mercantilisme?

• Gecontroleerde productie en handel: Mercantilisme leidde echter tot de goedkeuring van enorme handelsbeperkingen, die de groei en de vrijheid van het koloniale bedrijfsleven belemmeren.
• De uitbreiding van de slavenhandel: de handel werd driehoekig tussen het Britse rijk, zijn koloniën en buitenlandse markten. Dit bevorderde de ontwikkeling van de slavenhandel in veel koloniën, waaronder Amerika. De koloniën leverden rum, katoen en andere producten die zwaar werden opgelegd door imperialisten in Afrika. Op hun beurt werden de slaven teruggebracht naar Amerika of West-Indië en ruilden ze voor suiker en melasse.
• Inflatie en belastingen: de Britse regering eiste dat transacties werden uitgevoerd met goud en zilver, en zochten ooit naar een positief handelsevenwicht. De koloniën hadden vaak onvoldoende edelmetaal over om in hun markten te circuleren, dus namen ze in plaats daarvan de uitgifte van papieren valuta. Wanbeheer van gedrukte valuta leidde tot perioden van inflatie. Bovendien verkeerde Groot-Brittannië in een bijna constante oorlogstoestand. Belasting was nodig om het leger en de marine te ondersteunen. De combinatie van belastingen en inflatie veroorzaakte grote koloniale ontevredenheid.

Wat is het verschil tussen mercantilisme en imperialisme?

Terwijl mercantilisme een economisch systeem is waarin de overheid van een land de economie manipuleert om een ​​gunstige handelsbalans te creëren, is het imperialisme zowel een politiek als een economisch systeem, waarin een land zijn macht over een ander uitlevert, meestal om de doelstellingen van mercantilisme te bereiken . Door het gebruik van geweld of massale immigratie of beide, vestigen imperialistische naties de controle over mogelijk minder ontwikkelde regio's en dwingen zij inwoners om de wetten van het dominante land te volgen. Omdat mercantilisme in Europa heerste tijdens het imperialistische tijdperk van de 16e tot de 18e eeuw, wordt het vaak gezien als het economische systeem dat het imperialisme drijft.

Een van de krachtigste voorbeelden van de relatie tussen mercantilisme en imperialisme is de vestiging van de Amerikaanse koloniën in Groot-Brittannië.

Hoe handelden bedrijven onder het mercantilisme?

Aan het begin van de 16e eeuw begonnen Europese financiële theoretici het belang van de handelarenklasse in het genereren van rijkdom te begrijpen. Steden en landen met te verkopen goederen bloeide in de late middeleeuwen.Er werd geargumenteerd dat de staat de leidende handelaren in veelbelovende industrieën zou moeten franchisen om exclusieve monopolies en kartels te creëren. Deze monopolistische bedrijven moesten worden gecontroleerd door de overheid en fungeren als een arm van overheidsbelangen. In ruil daarvoor zou de overheid regels, subsidies en, indien nodig, militair geweld gebruiken om het bedrijf te beschermen tegen binnen- en buitenlandse concurrentie.

Burgers zouden geld kunnen investeren in mercantilistische bedrijven in ruil voor eigendom en beperkte aansprakelijkheid in hun koninklijke handvesten. Ze kregen "aandelen" van de bedrijfswinst - de eerste verhandelde aandelen van bedrijven. De beroemdste en machtigste mercantilistische bedrijven waren de Britse en de Nederlandse Oost-Indische Compagnie. De Britse Oost-Indische Compagnie had het exclusieve, royaal toegekende recht om handel te drijven tussen Groot-Brittannië, India en China voor meer dan 250 jaar. De handelsroutes werden beschermd door de Koninklijke Marine en de hooggeplaatste leden werden zeer invloedrijk bij het bepalen van het Britse buitenlandse beleid.

Jean-Baptiste Colbert: The Champion of Mercantilism

Een van de meest invloedrijke voorstanders van mercantilisme was waarschijnlijk de Franse minister van Buitenlandse Zaken Jean-Baptiste Colbert (1619-1683). Colbert had de vorige theoretici van een door buitenlandse handel gedreven economie bestudeerd en bevond zich in een unieke positie van autoriteit om hun ideeën uit te voeren. Hij was ook een vrome monarchist en wilde een economische strategie om de Franse kroon te beschermen tegen een opkomende Nederlandse handelsklasse.

Colbert verhoogde de omvang van de Franse marine op de veronderstelling dat zijn land de handelsroutes zou moeten overnemen om zijn rijkdom te vergroten. Hoewel zijn praktijken uiteindelijk niet succesvol waren, werden zijn ideeën immens populair totdat de theorie van de vrije markteconomie populair werd.

Hoe droeg Mercantilism bij aan de Amerikaanse revolutie?

Toen Groot-Brittannië de Sugar Act en Navigation Acts introduceerde om kolonisten te dwingen weg te gaan van buitenlandse producten, mislukte het plan door de koloniën te kwetsen en onvrede met de Britse overheersing te bevorderen. Het opleggen van zware belastingen en beperkingen frustreerde Amerikaanse kolonisten en droeg uiteindelijk bij tot de Amerikaanse Revolutie.

Verdedigers van het mercantilisme voerden aan dat het economisch systeem sterkere economieën creëert door kolonies en stichtende landen bij elkaar te brengen. Kolonies, het creëren van hun eigen producten en het verkrijgen van anderen in de handel van de oprichter, zijn onafhankelijk van invloed van vijandige landen die de koloniën kunnen manipuleren met behulp van handelsbeperkingen. Mercantilistische landen gebruiken overheidsgezag om de rijkdommen van de staat te vergroten. Omdat belastingen en beperkingen van toepassing zijn op de handel, wordt een gunstig handelsevenwicht nagestreefd dat de welvaart bevordert van het verzenden van producten en het verwerven van goud. Kolonies zouden de stichtende landen ten goede komen door de grote hoeveelheden grondstoffen te leveren die nodig zijn voor een productieve productiesector. Stichtende naties exporteren de producten van hun productie naar de koloniën. Dit systeem maakte de kolonie en de stichtende natie zelfstandiger en diende om de staat te verrijken.

Critici van de economische filosofie merkten de toegenomen kosten op die werden veroorzaakt door de beperking van de internationale handel. Buitenlandse import was duurder omdat alle importen door Britse schepen uit Groot-Brittannië moesten worden verzonden ongeacht de herkomst van het product. Uitvoer uit de koloniën moest door Groot-Brittannië door Groot-Brittannië worden verzonden, waardoor de kosten van Amerikaanse producten hoger werden. Deze nadelen waren, in de ogen van de kolonisten, gecompenseerd door de voordelen van aansluiting bij Groot-Brittannië. Het besluit om de belastingtarieven op de koloniën te verhogen veranderde het aantal kolonisten dat het rijk had bekeken. Op dit punt werden de voordelen van onafhankelijkheid aantrekkelijker.

Een dure oorlog met Frankrijk verliet het Britse rijk, verlangend naar inkomsten en geïnteresseerd in het verhogen van belastingen. Kolonisten betaalden een lager belastingtarief dan burgers in Groot-Brittannië, dus het bijeenbrengen van koloniale belastingen was logisch voor het Britse parlement. De verhogingen veroorzaakten groeiende frustratie onder kolonisten en leidden tot openlijke rebellie. Een boycot van Britse producten begon, waardoor de import met een volle een derde daalde. De Boston Tea Party heeft het felle verzet versterkt dat op het Britse beleid is gericht. Het gebrek aan vertegenwoordiging dat beschikbaar was voor kolonisten leidde ertoe dat velen vijandig werden. De Britse regering had een onbeperkt recht om kolonisten nieuwe belastingen op te leggen zonder de koloniën enige zeggenschap of toevlucht te geven tegen ongewenst beleid. Om het mercantilistische systeem te beschermen, pushte Groot-Brittannië harder tegen de koloniën, en de Revolutionaire Oorlog kwam uiteindelijk voort uit de toenemende meningsverschillen tussen het Britse Rijk en de Amerikaanse koloniën.

Hoe heeft mercantilisme de wereldwijde economische groei belemmerd? belemmerde de wereldwijde economische groei doordat toonaangevende producenten zich specialiseerden in goederen en diensten die geen rekening hielden met het comparatieve voordeel. Vanuit economisch oogpunt bevordert mercantilisme de overproductie van goederen met hoge opportuniteitskosten. Als handelsbeperkingen bijvoorbeeld voorkomen dat een land met hooggekwalificeerde arbeidskrachten kleding importeert, kunnen bedrijven middelen naar de productie omleiden. Die kleding is relatief duur om te produceren vanwege de hoge lonen die een geschoolde beroepsbevolking vereist. Het rendement op de dure kleding zal lager zijn dan het rendement van een meer geschikte reeks activiteiten. De economische groei wordt getemperd voor het land met de handelsbeperkingen, en een ander land met laaggeschoolde arbeidskrachten verliest een belangrijke potentiële markt voor zijn producten, wat ook leidt tot een lagere groei.

Wat zijn de voordelen van vrijhandel ten opzichte van Mercantilisme?

Vrije handel biedt verschillende voordelen ten opzichte van mercantilisme voor particulieren, bedrijven en landen.

In een vrijhandelsstelsel profiteren individuen van een grotere keuze aan goederen tegen een betaalbare prijs. Mercantilisme beperkt de invoer, waardoor de keuzemogelijkheden voor consumenten op de markt worden beperkt. Minder invoer betekent minder concurrentie en dus hogere prijzen.

Verder, onder een systeem van vrije handel, zijn landen welvarender omdat ze zich niet bezighouden met een nulsomspel.In de jaren dat mercantilisme het primaire economische systeem was, waren landen bezig met bijna constante oorlogvoering. Mercantilisme moedigde landen aan om te vechten tegen schaarse hulpbronnen in plaats van manieren te vinden om deel te nemen aan wederzijds voordelige handelsbetrekkingen.

Econoom Adam Smith, die alom wordt beschouwd als de vader van de moderne economie, argumenteerde in zijn baanbrekende boek "The Wealth of Nations" dat vrije handel bedrijven in staat stelt zich te specialiseren in de productie van de goederen die zij het meest efficiënt produceren. Gespecialiseerde productie leidt tot schaalvoordelen die op hun beurt leiden tot een hogere productiviteit en economische groei. In een vrijhandelsstelsel hebben bedrijven prikkels om innovatief te zijn. Door meer nuttige producten, betere productie- en distributiesystemen en efficiëntere activiteiten te creëren, kunnen bedrijven groeien en bloeien.

Vandaag de dag wordt mercantilisme beschouwd als een verouderde filosofie. Er bestaan ​​echter nog steeds handelsbelemmeringen om lokaal verankerde industrieën te beschermen. De Verenigde Staten hebben bijvoorbeeld in de naoorlogse periode een protectionistisch handelsbeleid ten opzichte van Japan genomen en onderhandeld over vrijwillige exportbeperkingen met de Japanse overheid, die de hoeveelheid Japanse export naar de Verenigde Staten beperkte.