a:

Prijsdiscriminatie is een van de concurrentiepraktijken die worden gebruikt door grotere, gevestigde bedrijven in een poging te profiteren van verschillen in vraag en aanbod van consumenten. Prijsdiscriminatie is een prijsstrategie die zich voordoet wanneer een bedrijf of verkoper een verschillende prijs in rekening brengt bij verschillende klanten voor hetzelfde product of dezelfde service. Een bedrijf kan zijn winst verhogen door elke klant het maximale bedrag aan te rekenen dat hij bereid is te betalen, waardoor het consumentensurplus wordt geëlimineerd, maar het is vaak een uitdaging om te bepalen wat die exacte prijs is voor elke koper. Om prijsdiscriminatie te laten slagen, moeten bedrijven hun klantenbestand en zijn behoeften begrijpen en moet er bekendheid zijn met de verschillende soorten prijsdiscriminatie die in de economie worden gebruikt. De meest voorkomende vormen van prijsdiscriminatie zijn discriminatie op de eerste, tweede en derde graad.

Prijsdiscriminatie van de eerste graad

In een ideale zakenwereld zouden bedrijven in staat zijn om alle consumentensurplus te elimineren door prijsdiscriminatie in de eerste graad. Dit type prijsstrategie vindt plaats wanneer bedrijven nauwkeurig kunnen bepalen wat elke klant bereid is te betalen voor een specifiek product of een specifieke service en dat goed of die service verkopen voor die exacte prijs.

In sommige bedrijfstakken, zoals de verkoop van gebruikte auto's of vrachtwagens, is een verwachting om te onderhandelen over de definitieve aankoopprijs onderdeel van het koopproces. Het bedrijf dat de gebruikte auto verkoopt, kan informatie verzamelen via datamining met betrekking tot de eerdere aankoopgewoonten, inkomsten, het budget en de maximale beschikbare output van elke koper om te bepalen wat voor elke verkochte auto moet worden berekend. Deze prijsstrategie is tijdrovend en moeilijk te perfectioneren voor de meeste bedrijven, maar biedt de verkoper de mogelijkheid om het hoogste bedrag aan beschikbare winst voor elke verkoop te behalen.

Prijsdiscriminatie in tweede graad

In tweedegraadsprijsdiscriminatie is de mogelijkheid om informatie over elke potentiële koper te verzamelen niet aanwezig. In plaats daarvan prijzen bedrijven producten of diensten verschillend op basis van de voorkeuren van verschillende groepen consumenten.

Bedrijven passen meestal tweederangs prijsdiscriminatie toe via kwantumkortingen; klanten die bulk kopen, ontvangen speciale aanbiedingen die niet worden toegekend aan degenen die één product kopen. Dit type prijsstrategie wordt het vaakst gebruikt in magazijnen, zoals Sam's Club of Costco, maar het is ook te zien in bedrijven die loyaliteits- of spaarkaarten aanbieden aan vaste klanten.

Tweedegraads prijsdiscriminatie elimineert het consumentensurplus niet helemaal, maar het stelt een onderneming wel in staat haar winstmarge op een deel van haar klantenbasis te vergroten.

Derde graad prijsdiscriminatie

Derde graad prijsdiscriminatie doet zich voor wanneer bedrijven producten en diensten anders waarderen op basis van de unieke demografische gegevens van subsets van de consumentenbasis, zoals studenten, militair personeel of senioren.

Bedrijven kunnen de brede kenmerken van consumenten gemakkelijker begrijpen dan de aankoopvoorkeuren van individuele kopers. Derde graad prijsdiscriminatie biedt een manier om het consumentensurplus te verminderen door zich te richten op de prijselasticiteit van de vraag van specifieke consumentensubgroepen.

Dit type prijsstrategie wordt vaak gezien bij de verkoop van bioscoopkaartjes, toegangsprijzen tot pretparken of restaurantaanbiedingen. Consumentengroepen die anders misschien niet in staat of bereid zijn om een ​​product te kopen vanwege hun lagere inkomsten, worden door deze prijsstrategie onderschept, waardoor de bedrijfswinsten toenemen.