a:

Een beursintroductie, of IPO, is de manier waarop een bedrijf naar buiten treedt en aandelen verkoopt om de financiering te verhogen. Het is een van de basisprincipes van investeren in hoe een bedrijf financiering verhoogt. Er zijn twee soorten IPO's: vaste prijs en boekopbouw. Een bedrijf kan elk type afzonderlijk of gecombineerd gebruiken. Door deel te nemen aan een IPO kan een belegger aandelen kopen voordat deze beschikbaar zijn voor het grote publiek op de aandelenmarkt.

Onder vaste prijs bepaalt het bedrijf dat het publiek bezoekt een vaste prijs waartegen zijn aandelen aan beleggers worden aangeboden. De beleggers kennen de aandelenkoers voordat het bedrijf bekend wordt. Vraag van de markten is pas bekend als het probleem is gesloten. Om aan deze IPO deel te nemen, moet de belegger de volledige aandelenprijs betalen bij het indienen van de aanvraag.

Onder boekopbouw biedt het bedrijf dat naar het publiek gaat een prijsband van 20% op aandelen aan beleggers. Beleggers bieden vervolgens op de aandelen voordat de definitieve prijs wordt verrekend zodra het bieden is beëindigd. Beleggers moeten het aantal aandelen opgeven dat ze willen kopen en hoeveel ze bereid zijn te betalen. In tegenstelling tot de vaste prijs is er geen vaste prijs per aandeel. De laagste koers van het aandeel staat bekend als de bodemprijs, terwijl de hoogste koers de maximumprijs wordt genoemd. De uiteindelijke aandelenkoers wordt bepaald aan de hand van beleggersbiedingen.

Wanneer u deelneemt aan een IPO, zijn er verschillende gegevens die een belegger moet kennen, zoals de uitgiftelijn, het uitgiftetype, de categorie en de prijscategorie, om er enkele te noemen. De issue-naam is het bedrijf dat publiek wordt. Het uitgiftetype is het type IPO: vaste prijs of boekopbouw. Er zijn drie IPO-categorieën: particuliere beleggers, niet-institutionele beleggers en gekwalificeerde institutionele kopers. De prijsband is de prijsklasse die wordt bepaald voor problemen met de boekopbouw.

Wanneer een bedrijf besluit naar het openbaar te gaan, moet het een investeringsbank inhuren om voor de IPO te zorgen. Hoewel een bedrijf op zichzelf alleen kan gaan, gebeurt het zelden. Een bedrijf kan een of meer investeringsbanken inhuren om zijn IPO aan te pakken. Door meer dan één bank in dienst te nemen, wordt het risico verdeeld tussen de banken, die hun biedingen voor de IPO plaatsen met de hoeveelheid geld die zij verwachten te verdienen. Dit proces wordt underwriting genoemd.

Wanneer het bedrijf naar de beurs gaat en de investeringsbanken tot overeenstemming komen over de acceptatie, bereiden de banken een registratieverklaring voor die moet worden ingediend bij de Amerikaanse Securities and Exchange Commission, of SEC. De verklaring bevat belangrijke financiële informatie over de beursintroductie, inclusief financiële overzichten, namen van de raad van bestuur, juridische kwesties en hoe de financiering moet worden gebruikt. Zodra de SEC het papierwerk beoordeelt, bepaalt het de datum van de IPO.