Open-end en closed-end fondsen zijn vehikels die beleggers in staat stellen te beleggen in professioneel beheerde portefeuilles van effecten. Hoewel ze enkele functies gemeen hebben, zijn er enkele grote verschillen tussen open-end fondsen - die beter bekend staan ​​als "beleggingsfondsen" - en closed-end fondsen (CEF's). Hoewel beleggingsfondsen enorm populairder zijn dan CEF's, hebben beide te maken met hevige concurrentie van de nieuwste nieuwkomer in de fondsruimte - exchange-traded funds of ETF's, die in dit millennium met sprongen zijn gegroeid.

Wat zijn closed-end en open-end fondsen?

Een closed-end fonds is in wezen een beleggingsmaatschappij die een vast aantal aandelen uitgeeft aan een beursintroductie en de opbrengst belegt in effecten zoals gewone aandelen, preferente aandelen, gemeentelijke obligaties en bedrijfsobligaties, afhankelijk van haar mandaat. Na de IPO worden de aandelen van de CEF verhandeld op een beurs; net zoals een aandeel, wordt de prijs van de aandelen van het fonds bepaald door vraag en aanbod.

Een open-end (onderlinge) fonds belegt ook in aandelen en / of obligaties, afhankelijk van zijn beleggingsdoelstellingen, maar anders dan een CEF, kopen beleggers rechtstreeks aandelen in bij het fonds zelf. De prijs van de aandelen wordt bepaald door de intrinsieke waarde (NAV) per aandeel van het fonds.

CEF's en onderlinge fondsen delen de volgende overeenkomsten:

• Professioneel beheer - Beide fondstypes worden beheerd door portfoliomanagers met behulp van analisten.
• Diversificatie - CEF's en beleggingsfondsen verminderen het specifieke risico van de beveiliging door een gediversifieerde korf van effecten aan te houden.
• Schaalvoordelen - Een uitgangspunt bij fondsbeleggen is dat het poolen van geld van veel beleggers het mogelijk maakt de investerings- en bedrijfskosten te verlagen door schaalvoordelen.

Verschillen tussen CEF's en Open-end fondsen

Hier volgen enkele van de fundamentele verschillen tussen deze twee soorten fondsen:

• Aantal aandelen - Een CEF heeft een vast aantal aandelen, . Een open-end fonds kan daarentegen een onbeperkt aantal nieuwe aandelen uitgeven of bestaande aandelen terugkopen.
• Prijzen - De aandelen van A CEF worden verhandeld op een beurs en als een resultaat worden ze geprijsd gedurende de handelsdag. Omdat hun prijs wordt bepaald door de fundamentele factoren van vraag en aanbod, verhandelen deze aandelen vaak tegen een aanzienlijke korting of premie op hun intrinsieke waarde. Daarentegen worden aandelen of eenheden van een beleggingsfonds niet verhandeld op een beurs en geprijsd op de NAV per aandeel (dat wil zeggen de totale intrinsieke waarde van het fonds gedeeld door het aantal uitstaande aandelen van het fonds).De NAV van het fonds per aandeel wordt aan het einde van elke werkdag berekend.
• Beperkingen - CEF's hebben minder beperkingen dan beleggingsfondsen met betrekking tot factoren als hefboomwerking en liquiditeit. Veel CEF's gebruiken hefboomwerking als onderdeel van hun beleggingsstrategie, hoewel een dergelijke hefboom onderworpen is aan strikte wettelijke limieten. Aangezien CEF's geen cashreserves hoeven aan te houden of niet hoeven in te halen, hebben ze ook meer speelruimte om te investeren in illiquide aandelen, effecten of markten.

Relatieve marktomvang

Fondsen met een closed-end-status hadden een voorsprong op hun branchegenoten in de open eeuw, waarbij de eerste CEF's Britse beleggingsfondsen waren in de jaren 1860. Open-end of beleggingsfondsen in hun huidige vorm kwamen veel later, met de eersten in de Verenigde Staten gelanceerd in de jaren 1920.

De enorme ongelijkheid in activa tussen CEF's en beleggingsfondsen in de VS - die goed is voor ongeveer 50% van de wereldwijde beleggingsfondsen - benadrukt de uiteenlopende rijkdom van deze soorten fondsen. Volgens het Investment Company Institute (ICI), bedroegen de totale CEF-activa in de VS aan het einde van het derde kwartaal van 2013 $ 277. 08 miljard. Eind Q3 waren er 604 CEF's, wat betekent dat elke CEF gemiddeld ongeveer $ 460 miljoen aan activa had. Het vermogen van het eigen vermogen bedroeg $ 110. 40 miljard (of ongeveer 40% van de totale CEF-activa), terwijl activa van het obligatiefonds $ 166 waren. 68 miljard (60% van de totale CEF-activa).

ICI-statistieken toonden ook aan dat Amerikaanse beleggingsfondsen nettoactiva van $ 14 hadden. 3 biljoen aan het einde van het derde kwartaal van 2013, wat betekent dat de beleggingsfondsenindustrie meer dan 50 keer groter was dan de closed-end fondsensector. Aangezien er aan het einde van het derde kwartaal 7, 605 beleggingsfondsen bestonden (waarvan bijna 60% aandelenfondsen waren), had het gemiddelde Amerikaanse beleggingsfonds $ 1. 88 miljard aan activa, waardoor het vier keer zo groot is als de gemiddelde CEF. De activa van het aandelenvermogen waren $ 7. 1 biljoen of ongeveer 50% van het totale beleggingsfondsvermogen, terwijl obligatie- en geldmarktfondsen goed waren voor $ 6. 0 biljoen of 42% van het totaal, en hybride fondsen vormden het saldo $ 1. 2 biljoen of 8% van de totale activa van de industrie.

Geen bespreking van de beleggingsfondsen en de CEF-markt zou compleet zijn zonder naar beursgenoteerde fondsen te kijken, dus laten we eens naar de omvang van de ETF-markt kijken. Het totale ETF-vermogen in de VS bedroeg $ 1. 54 triljoen aan het einde van het derde kwartaal van 2013, dus ondanks hun relatief recente intrede op de markt overschrijdt de ETF-sector de CEF-sector al meer dan vervijfvoudigd. Er waren 1, 264 ETF's vanaf eind Q3, wat betekent dat de gemiddelde ETF een vermogen had van $ 1. 2 miljard, bijna drie keer zo groot als de gemiddelde CEF.

Aandachtspunten

• In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor toekomstige resultaten - Dit is een standaardoverzicht in de meeste fondsprospectussen, maar hoeveel beleggers houden er echt rekening mee? Er is voldoende bewijs om aan te tonen dat de best presterende fondsen het moeilijk hebben om hun succes op de lange termijn na te bootsen, iets dat in gedachten moet worden gehouden wanneer u de volgende keer in de verleiding komt om in een warm fonds te stappen.
• Kosten kunnen echt rendement opleveren - Onvoorstelbaar hoge beheerskosten kunnen het beleggingsrendement aanzienlijk aantasten. Kunnen andere vergoedingen zoals een verkoopbijdrage (ook een "belasting" genoemd, misschien omdat het een zware last voor de koper is om te dragen?) En overstapkosten. Vergeet niet om het tariefschema te bekijken voordat u een fonds koopt.
• CEF's kunnen andere handelskosten hebben - Gesloten fondsen kunnen andere kosten met zich meebrengen via brede bid-ask spreads voor illiquide fondsen, evenals volatiele premies / kortingen tot NAV. U kunt bijvoorbeeld een CEF-aandeel kopen voor $ 9, wat een korting van 10% betekent op de NAV van $ 10. Als de NAV oploopt tot $ 11, maar de korting wordt uitgebreid naar 20%, dan is uw aandeel geprijsd op $ 8. 80. Controleer de bied / laat-spread en, belangrijker, de langetermijntrend voor de premie of korting van het fonds ten opzichte van de NAV.
• Een paar CEF-aanwijzers - De meeste deskundigen adviseren om een ​​CEF niet aan te schaffen bij de beursintroductie, omdat het waarschijnlijk in de buurt van de NAV zal handelen wanneer het voor het eerst wordt verhandeld, maar later een aanzienlijke korting krijgt op de NIW. Is het ook echt raadzaam om zo'n forse premie voor sommige CEF's te betalen? PIMCO's Global StockPlus Fund (NYSE: PGP PGPPimco Gbl Stockplus16, 52 + 1. 41% Created with Highstock 4. 2. 6 ) en High Inkomensfonds (NYSE: PHK PHKPimco High Income7. 84 + 0 13% Created with Highstock 4. 2. 6 ) handelde in premies naar NAV van respectievelijk 58% en 46% in de eerste week van december 2013, volgens Morningstar. Dit betekent dat een belegger $ 1 betaalt. 58 en $ 1. 46 per dollar aan activa in deze fondsen.
• Is daar een ETF voor? - De gecombineerde valkuilen van beleggingsfondsen en CEF's kunnen worden omzeild door te controleren of er een ETF is voor dezelfde sector of markt (de kans is groot dat er een is). ETF-activa waren gegroeid tot $ 1. 5 triljoen tegen eind Q3 van 2013, dankzij hun vele voordelen zoals onmiddellijke liquiditeit, lagere tarieven, overvloed aan keuzes en smalle spreads op handelsplatformen.

De bottom-line

Fondsen met een closed-end karakter hebben in eerste instantie hun sporen verdiend door te beleggen in beleggingsniches zoals preferente aandelen, opkomende markten, hoogrentende obligaties en small-caps. Maar de snelle opkomst van ETF's in deze niches en andere brede gebieden van de markt bedreigt niet alleen de levensvatbaarheid op lange termijn van CEF's, maar vormt ook een enorme uitdaging voor de dominantie van beleggingsfondsen als de investering van keuze voor kleine beleggers.