Veel succesvolle beheerders van hedgefondsen en beleggers creëren welvaart op de lange termijn. Ze kunnen jaar in jaar uit goed presteren. Slechts een beperkt aantal heeft de vooruitziende blik, de vaardigheid en het geluk om te profiteren van een once-in-a-lifetime kans. De volgende zijn drie investeerders die minstens een miljard dollar waard zijn na het benutten van unieke kansen in de markt om aanzienlijke bedragen te verdienen.

Soros en het pond

George Soros plaatste in 1992 met succes een grote weddenschap tegen het pond en de Bank of England en kon op één dag ongeveer $ 1 miljard verdienen. Er wordt gezegd dat Soros de Bank of England heeft gebroken door haar te dwingen het Europese wisselkoersmechanisme of ERM te verlaten.

Engeland trad toe tot het wisselkoersmechanisme tijdens een periode van hoge inflatie, lage productiviteit en niet-concurrerende export. Als onderdeel van het betreden van het ERM stemde Engeland ermee in het pond vast te pinnen tot ongeveer 2. 95 Duitse mark. Het pond moest in een band blijven van ongeveer 2. 78 tot 3. 13 Duitse marken. In tegenstelling tot vrij zwevende valuta's, moest de Bank of England deelnemen aan de markten om het pond in deze band te behouden.

In 1992 werd Engeland zwaar getroffen door een wereldwijde recessie en zag het een piek in de werkloosheid. In tegenstelling tot vorige recessies kon Groot-Brittannië de rentetarieven niet langer verlagen vanwege de ERM-vereiste. Dit zou de waarde van het pond onder het lagere niveau van de band hebben gedreven.

Op dit moment was Soros het hoofd van het Quantum Fund, dat hij oprichtte. Hij had aanzienlijke welvaart gewonnen door grote macro-economische weddenschappen te sluiten. Dat voorjaar zag Soros duidelijk dat Engeland problemen had met het handhaven van de koppeling vanwege de lage export en het niveau van de rentetarieven. Soros begon die zomer een positie te bouwen ter waarde van ongeveer $ 1. 5 miljard. Er waren enkele opmerkingen van het hoofd van de Deutsche Bundesbank dat een paar valuta's begin september onder druk zouden komen te staan ​​in het wisselkoersarrangement.

Deze opmerkingen werden een katalysator. Een handelaar die voor Soros werkte, besefte het belang van deze verklaring en merkte op dat hun inzet tegen het pond waarschijnlijk zijn vruchten afwerpt. Soros vertelde de handelaar dat ze voor de halsader moesten gaan en de positie drastisch moest vergroten. Ze gingen van $ 1. 5 miljard positie naar een positie van $ 10 miljard, en andere hedgefondsen sprongen ook in op de actie.

De Bank of England probeerde aanvankelijk het pond te steunen, maar kon de grote hoeveelheid verkoopdruk niet weerstaan. De enige manier om de valuta omhoog te houden, was het verhogen van de rente, wat de premier niet wilde doen. Engeland werd gedwongen het ERM te verlaten tijdens een persconferentie op 16 september 1992.

In reactie op het verlaten van de ERM daalde het pond op september met ongeveer 15%.17, 1992. De waarde van het Quantum Fund steeg van ongeveer $ 15 miljard naar $ 19 miljard 's nachts, en ging uiteindelijk die winter naar $ 22 miljard. Op basis van hedge fund-compensatie, heeft Soros bijna $ 1 miljard op één dag gemaakt.

De handel had een beperkt risico voor Soros met een groot voordeel. Het was bekend dat het pond overgewaardeerd was ten opzichte van het Duitse mark. Het was aan de onderkant van het bereik. Het ergste dat kon gebeuren, was dat Soros en zijn investeerders een klein beetje geld zouden verliezen. Uiteindelijk werd het de handel van je leven.

Tudor Jones en 1987 Crash

Paul Tudor Jones is een andere hedgefondsmanager die in de loop der jaren zeer succesvol is geweest. Hij staat bekend als een van de beste handelaren aller tijden. Tudor Jones is het hoofd van Tudor Investment Corporation, met ongeveer $ 10. 3 miljard in zijn grootste fonds. Tudor Jones voorspelde, samen met zijn tweede in bevel, de beurskrach van 1987. Hun hedgefonds wist in 1987 op basis van deze weddenschap meer dan 200% terug te verdienen. Deze oproep versterkte zijn reputatie als succesvolle geldmanager.

Ze voorspelden de crash door de markt van 1987 in kaart te brengen met die van de marktcrash van 1929 die het begin van de Grote Depressie veroorzaakte. Ze gebruikten een technische analysetool met de naam Elliot Wave-theorie om te laten zien dat de markt voor een grote daling was ingesteld. Deze weddenschap werd gedocumenteerd in een PBS-documentaire genaamd "Trader."

Tudor Jones heeft het zeker goed gedaan. De Dow Jones Industrial Average daalde op 19 oktober 1987 met bijna 500 punten, of bijna 22%. Hij wist op één dag ongeveer $ 100 miljoen te verdienen. Tudor Jones is doorgegaan met het beheren van zijn hedge fund en heeft een geschatte netto waarde van meer dan $ 4 miljard. De crash van 1987 was een grote opsteker voor zijn toekomstige carrière.

Paulson en de hypotheek

Als het hoofd van de Paulson &; Co. hedge fund, John Paulson heeft ongeveer $ 15 miljard winst kunnen maken door in te zetten op de ineenstorting van de markt voor mortgage-backed securities (MBS). Naar schatting heeft Paulson in 2008 rond de $ 4 miljard betaaldag gehad.

Paulson en een van zijn medewerkers zagen de woningzeepbel die zich in 2000-2005 vormde, uiteindelijk gedoemd was in te storten. De huizenprijzen waren te snel te hoog gegroeid. In het verleden waren de huizenprijzen dramatisch gedaald toen ze overgewaardeerd werden. Paulson gokte dat dit opnieuw zou gebeuren. Paulson haalde ongeveer $ 147 miljoen op voor een nieuw fonds om in te zetten tegen hypotheken. Onderweg werd hij door veel beleggers afgewezen die de handel als te riskant beschouwden, waaronder de schenking aan de universiteit van Harvard, zijn alma mater.

Paulson nam een ​​grote positie in door goedkope credit default swaps op subprime hypotheekschuld te kopen. Hij bouwde een positie van ongeveer $ 5 miljard op tegen de hypotheken. Credit default swaps zijn een verzekering tegen het niet-betalen van schulden. De swaps namen in waarde toe toen houders van hypotheken met hun betalingen begonnen te verzuimen. Eén transactie bracht zijn fonds in één klap bijna $ 500 miljoen op.

Er was veel neerslag van de credit default swaps.Goldman Sachs was een grote verkoper van de swaps naar Paulson en kreeg uiteindelijk te maken met fraudekosten voor het verkopen van de andere kant van die beleggingen aan beleggers zonder Paulson's shortpositie bekend te maken. Daarnaast bleef de Deutsche Bank achter met enorme hoeveelheden giftige hypotheken, met verliezen van ongeveer $ 500 miljoen voor die subprime-hypotheken die zij niet kon verkopen.

Paulson deed in 2009 ook een aanzienlijke hoeveelheid geld gokken tegen woningbouwcorporaties. Sindsdien heeft Paulson echter een aantal niet-geweldige oproepen gedaan, waaronder het nemen van een grote longpositie in goud, die zijn vruchten nog moet afwerpen. Het staat nog te bezien of Paulson kan blijven presteren of dat hij slechts één transactie correct heeft.