Geldhoeveelheid, of geldvoorraad, is de totale hoeveelheid geld die in omloop is of bestaat in een land op een bepaald moment. De geldhoeveelheid heeft invloed op het prijsniveau, de beschikbaarheid van kapitaal, de inflatie en de algemene economische cyclus van een land. Hoge geldhoeveelheid leidt tot meer koopkracht en lagere rentetarieven, waardoor meer kapitaal beschikbaar komt voor investeringen, bedrijven en uitgaven. Het omgekeerde gebeurt met een lage geldhoeveelheid.

Overheidsinstanties houden nauwgezet rekening met de cijfers van de geldhoeveelheid en nemen de nodige maatregelen die geschikt zijn voor de algemene economie, of voor geselecteerde sectoren.

Bijna alle landen ter wereld controleren hun respectieve geldvoorraad via hun centrale banken. De Federal Reserve Bank (FRB) in de VS en de People's Bank of China (PBOC) in China controleren de geldhoeveelheid van hun land (zie voor meer informatie over hoe de Federal Reserve geldvoorraad beheert).

China, de op een na grootste en snelst groeiende economie ter wereld, heeft een unieke socialistische open-markteconomie. Het wordt strak gecontroleerd door de overheid, maar blijft open voor vrije marktkrachten. Als een productie- en exportgedreven economie die enorme hoeveelheden forexkapitaal voor zijn export ontvangt, hebben de wisselkoerseffecten van de Chinese valuta ook invloed op de geldhoeveelheid van het land. Dit artikel bespreekt de belangrijkste methoden die China gebruikt om zijn geldhoeveelheid en wisselkoersen te beheersen. Een paar daarvan verschillen van conventionele methoden die door andere landen worden gebruikt, als gevolg van China's specifieke economische systeem van China (voor meer zie Socialistische Economieën: hoe China, Cuba en Noord-Korea werken).

De traditionele Chinese economie

Als een productie- en exportgestuurde economie heeft China een handelsoverschot. Het verkoopt meer aan de wereld dan het terugkrijgt. Chinese exporteurs ontvangen USD (USD) voor hun export, maar moeten de lokale uitgaven en lonen betalen in lokale valuta yuan of renminbi (RMB). Vanwege het enorme aanbod van USD en de vraag naar yuan, kan het yuan-tarief stijgen ten opzichte van de US dollar. Als dat gebeurt, wordt de Chinese export duurder en verliezen ze hun concurrentievoordeel op de internationale markt. Dit zal leiden tot problemen voor de Chinese economie, resulterend in minder of geen verkoop van geproduceerde goederen, wijdverspreide werkloosheid en economische stagnatie. De Chinese centrale bank PBOC grijpt in om deze situatie te beheersen en houdt de tarieven lager door kunstmatige maatregelen. We zullen binnenkort zien hoe de PBOC dit doet.

In de afgelopen 8 jaar is de wisselkoers van de Chinese yuan ten opzichte van de Amerikaanse dollar stabiel gebleven van 6 op 1 tot 8. 8. Grafiekhoffelijkheid: TradingEconomics

Aanvullende wijzigingen in het afgelopen decennium

De Chinese geldhoeveelheid is de afgelopen tijd consistent gegroeid.Met dank aan grafiek: TradingEconomics

Naast de geldhoeveelheid is ook het Chinese BBP in vergelijkbare verhoudingen gestegen. Grafiek Courtesy: TradingEconomics

De relatie tussen valuta en economie in China is een interessante propositie, omdat het exportafhankelijke economische systeem anders werkt dan dat van andere landen.

De afgelopen tien jaar hebben zich enorme veranderingen voorgedaan, met als meest opmerkelijke de openstelling van de Chinese economie. Grote hervormingen hebben de marktgerichtheid vergroot. Deze periode heeft geleid tot de grote monetarisering van een verscheidenheid aan middelen, en hun beschikbaarheid voor de open markt, die grootschalige investeringen van buitenlandse investeerders aantrok. Die middelen omvatten geproduceerde goederen, infrastructuur, technologie en natuurlijke hulpbronnen, evenals menselijk kapitaal en arbeid. Het leidde tot een toename van de vraag naar de Chinese valuta, die meer leningen van commerciële banken vereiste, en uiteindelijk de geldhoeveelheid verhoogde. Zoals uit bovenstaande grafiek blijkt, is de geldhoeveelheid de afgelopen 8 jaar aanzienlijk toegenomen. Temidden van hoge en consistente groeipercentages slaagde China erin de stijgende geldhoeveelheid vrij goed te beheren, terwijl de wisselkoersen stabiel bleven.

Hoe controleert China de geldhoeveelheid? Dit zijn de belangrijkste maatregelen die worden toegepast:

• Het beheersen van Forex-tarieven: Een belangrijke taak van de Chinese centrale bank, PBOC, is het opvangen van de grote instroom van buitenlands kapitaal uit het handelsoverschot van China. De PBOC doet dit door buitenlandse valuta van exporteurs te kopen en ze in de lokale yuan-valuta uit te geven. Het staat de PBOC vrij om elke hoeveelheid lokale valuta te publiceren en ze te laten inwisselen voor forex. Deze publicatie van lokale bankbiljetten zorgt ervoor dat forex rentes vast blijven, of in krappe limieten. Het zorgt ervoor dat de Chinese export goedkoper blijft, en China behoudt zijn voorsprong als een op productie gerichte exportgerichte economie. Bovendien zorgt het ervoor dat China het buitenlandse geld dat het land binnenkomt, strak controleert, wat van invloed kan zijn op de geldhoeveelheid. (Zie voor meer de redenen waarom China Amerikaanse staatsobligaties koopt.)
• Sterilisatieproces: De acties van de PBOC kunnen echter enkele nadelige gevolgen hebben. De bank verhoogt het aanbod van lokale valuta op de binnenlandse markten, wat de kans op hoge inflatie verhoogt. Om de overmatige geldhoeveelheid te verminderen, verkoopt de PBOC het vereiste bedrag aan obligaties in eigen valuta, waardoor het overtollige geld van open markten wordt weggenomen. Het koopt ook obligaties in de nationale valuta om contanten op de markten te infuseren, indien nodig.
• Valuta afdrukken : het afdrukken van nationale valuta is een andere maatregel die door China wordt toegepast. De PBOC kan yuan naar behoefte afdrukken, hoewel dit kan leiden tot hoge inflatie. China heeft echter strenge door de staat gedomineerde controles op zijn economie, waardoor het de inflatie anders kan controleren dan in andere landen. Er worden wijzigingen aangebracht in subsidies en andere prijsbeheersingsmaatregelen om de inflatie in China te controleren.
• Veranderingen in reserveverhouding : Commerciële banken moeten een percentage van hun totale storting bij de centrale bank van het land houden, dat de reserveratio wordt genoemd.Als de centrale banken de reserveratio verlagen, moeten commerciële banken minder geld als reserve aanhouden en meer geld beschikbaar hebben om de geldhoeveelheid te vergroten (en omgekeerd).
• Disconteringspercentages : als commerciële banken extra geld lenen van centrale banken, betalen zij daar rente over, op basis van de toepasselijke disconteringsvoet. Centrale banken kunnen de disconteringsvoet wijzigen om de kosten van dergelijke leningen te verhogen of te verlagen, wat uiteindelijk gevolgen heeft voor de beschikbaarheid van geld in open markten. Veranderingen in de discontovoeten worden overal ter wereld op grote schaal gevolgd om de geldhoeveelheid onder controle te houden.

De bottom line

Sommige hier besproken maatregelen die dienen om de geldhoeveelheid te controleren, zijn wereldwijd van toepassing op alle landen, terwijl sommige verschillen met China. Als een unieke mix van socialistische en vrijemarkteconomie heeft China zijn eigen processen bedacht om zijn financiële wereld stevig in de greep te houden. Het is succesvol geweest om zich stevig te vestigen als een financiële supermacht en door de gecontroleerde maatregelen lijkt het op de goede weg naar economische groei te zijn.