Hydraulisch breken, ook fracking genoemd, is een belangrijke technologische vooruitgang voor de olie- en gasindustrie. Naast het openen van een duizelingwekkende hoeveelheid aardgas voor productie, stelt fracking extractiebedrijven in staat om zogenoemde tight oil te recupereren uit stortingen die slechts een paar decennia geleden onwerkbaar waren. De nieuwe technologie heeft echter ook nieuwe kosten voor het oliewinningsproces met zich meegebracht. In dit artikel bespreken we de kosten van het extraheren van conventionele ruwe olie versus het extraheren van olie met behulp van frackingtechnologie. ( Lees meer Wat bepaalt olieprijzen)

Productie van buizen en pompen

Conventionele olieproductie verwijst over het algemeen naar de productie van buizen en pompen vanaf een verticale put. Dit betekent dat er een gat recht naar beneden in een afzetting is geboord en dat er een pompkrik op wordt geplaatst om de aanslag naar het oppervlak te trekken waar het kan worden verzonden voor verdere verfijning. De kosten per vat conventionele afzettingen variëren, met Saoedi-Arabië in staat om olie het goedkoopst te produceren, soms onder $ 10 per vat. Het Midden-Oosten en Noord-Afrika zijn ook zeer efficiënt, waardoor olie zo goedkoop wordt geproduceerd als $ 20 per vat lager. Wereldwijd kost de conventionele olieproductie meestal tussen de $ 30 en $ 40 per vat.

Natuurlijk kan conventioneel een misleidende term zijn omdat olieproductiemethoden de neiging hebben om conventioneel te worden genoemd als ze al lang in gebruik zijn. Bijvoorbeeld, offshore-boren kan worden gezien als productie van buizen en pompen, alleen met de kleine kwestie van een oceaan tussen het booreiland en de eerste rotslaag. Er zijn ook een aantal processen, inclusief perforatie, die nu deel uitmaken van elke put.

Perforatie is het gebruik van explosieven om gaten in de zijkanten van de buis te blazen om de koolwaterstoffen naar binnen te laten stromen. Omdat dit kan veroorzaken dat vuil zich verplaatst en de stroming, zuren of breuk vertragen (indien wettelijk toegestaan) ) worden vervolgens gebruikt om de afzetting rond het geperforeerde gedeelte van de buis te openen. Dus zelfs conventionele putten kunnen de technieken gebruiken die zijn ontwikkeld voor onconventionele afzettingen om hun productie te verhogen. Maar in het algemeen levert een conventionele aanbetaling olie op met een aantal verticale putten die van verschillende punten op de aanbetaling pompen. Het probleem is dat er in Noord-Amerika op zijn minst niet veel onaangesproken conventionele deposito's zijn overgebleven.

Getting At Shale Oil

Conventionele productie legt de basiskosten voor het boren van een put vast. Je hebt een boormachine, boorsteel, behuizing, de bemanning en alle andere stukken nodig die in een verticale put gaan. Het verschil met leisteenolie is dat, in plaats van net na de doelafzetting te boren, de put een hoek van 90 graden in de afzetting neemt en horizontaal langs de put loopt.Deze bronnen gaan duizenden voeten naar beneden om de aanbetaling te bereiken, maar ze lopen ook duizenden voeten horizontaal. Dit type put neemt meer tijd in beslag om te boren, wat hogere arbeidskosten en meer basismaterialen zoals boorstam betekent.

Nadat de put is geboord en geperforeerd, worden miljoenen liters water, propmiddelen (materialen, zoals zand, ingebracht om de breuk open te houden) en chemicaliën in het gat gepompt om de formatie te breken en de olie terug te laten stromen in de te pompen buis. Miljoenen gallons betekent veel slepen, met extra kapitaal en arbeidskosten voor de trucks of, waarschijnlijker, een contract voor de oliedienstverlener voor het transport van vloeistoffen. Dit alles draagt ​​bij aan de kosten van de put. Sommige leisteenolieputten hebben misschien een breekpunt van $ 40 per vat gedurende hun levensduur, ondanks de hogere boor- en frackkosten. Veel bronnen geven echter het gemiddelde break-even punt voor een gefrackte horizontale boorput van meer dan $ 60 per vat, waarbij de duurdere bronnen binnenkomen boven de $ 90 per vat.

The Bottom Line

Het lijdt geen twijfel dat schalieolie meer kost dan conventionele olie om te extraheren. Buiten dat, is er veel variabiliteit in de kosten van winning van schalieolie, wat betekent dat elke put een ander niveau van kosten per vat heeft van zo laag als $ 40 per vat tot meer dan $ 90 per vat. Met deze kosten vooraf betaald voor een relatief korte productielevensduur in vergelijking met een conventionele bron, is het logisch dat de schalieolie-industrie nieuwe bronnen opschort wanneer de olieprijzen in de wereld dalen en stijgen wanneer de prijzen sterk zijn. Dat betekent dat er veel schalie-olie-afzettingen inactief zijn als de prijzen van ruwe olie schommelen rond de $ 50 per vat.