Hoewel sommige bedrijven er trots op zijn dat ze schuldenvrij zijn, hebben de meeste bedrijven op een bepaald moment moeten lenen om apparatuur te kopen, nieuwe kantoren te bouwen of salariscontroles te verminderen. Voor de belegger is de uitdaging om te bepalen of de schuldgraad van de organisatie duurzaam is.
Is het hebben van schulden op zichzelf schadelijk? Wel, ja en nee. In sommige gevallen kan lenen zelfs een positief teken zijn. Overweeg een bedrijf dat een nieuwe fabriek wil bouwen vanwege de toegenomen vraag naar zijn producten. Het kan nodig zijn om een lening af te sluiten of obligaties te verkopen om de constructie- en apparatuurkosten te betalen, maar verwacht in de toekomst dat de toekomstige verkoopkosten de bijbehorende financieringskosten ruimschoots compenseren. En omdat rentelasten fiscaal aftrekbaar zijn, kan schuld een goedkopere manier zijn om activa te verhogen dan aandelen.
Het probleem is dat het gebruik van schuld, ook wel hefboomwerking genoemd, excessief wordt. Aangezien rentebetalingen een groot deel van de omzet halen, heeft een bedrijf minder geld om marketing, onderzoek en ontwikkeling en andere belangrijke investeringen te financieren.
Grote schuldenlast kan bedrijven bijzonder kwetsbaar maken tijdens een economische neergang. Als het bedrijf moeite heeft om regelmatige rentebetalingen te doen, zullen beleggers waarschijnlijk het vertrouwen verliezen en de aandelenkoers verlagen. In meer extreme gevallen wordt een faillissement een zeer reële mogelijkheid.
Om deze redenen houden doorgewinterde investeerders de verplichtingen zorgvuldig in de gaten voordat ze aandelen of obligaties van bedrijven kopen. Om snel bedrijven te vergroten, hebben handelaren een aantal verhoudingen ontwikkeld die helpen om gezonde kredietnemers te scheiden van degenen die in schulden zwemmen.
Debt en debt-to-equity ratio
Twee van de meest populaire berekeningen, de schuldratio en debt-to-equity ratio, steunen op informatie die direct beschikbaar is op de balans van de onderneming. Om de schuldgraad te bepalen, deelt u de totale verplichtingen van het bedrijf met de totale activa:
Schuldratio = Totaal verplichtingen / Totaal vermogen
Een cijfer van 0. 5 of minder is ideaal. Met andere woorden, niet meer dan de helft van de activa van de onderneming moet met schulden worden gefinancierd. In werkelijkheid tolereren veel beleggers aanzienlijk hogere ratio's. Kapitaalintensieve bedrijfstakken zoals zware fabrieken zijn meer afhankelijk van schulden dan dienstverlenende bedrijven, en schuldratio's van meer dan 0. 7 zijn gebruikelijk.
Zoals de naam al aangeeft, vergelijkt de debt-to-equity ratio de schuld van het bedrijf met zijn eigen vermogen. Het wordt als volgt berekend:
Debt-to-equity ratio = Totaal verplichtingen / eigen vermogen
Als u de basisaccountingvergelijking (Assets - Liabilities = Equity) overweegt, kunt u zich realiseren dat deze twee vergelijkingen echt naar hetzelfde kijken.Met andere woorden, een schuldratio van 0. 5 betekent noodzakelijkerwijs een schuld / eigen vermogenratio van 1. In beide gevallen geeft een lager cijfer aan dat een bedrijf minder afhankelijk is van leningen voor zijn activiteiten.
Hoewel beide verhoudingen nuttige hulpmiddelen kunnen zijn, zijn ze niet zonder tekortkomingen. Beide berekeningen bevatten bijvoorbeeld kortlopende verplichtingen in de teller. De meeste beleggers zijn echter meer geïnteresseerd in langetermijnschulden. Om deze reden zullen sommige handelaren "totale verplichtingen" vervangen door "langlopende schulden" bij het kraken van de aantallen.
Bovendien kunnen sommige passiva misschien niet eens op de balans voorkomen en dus niet in de ratio worden opgenomen. Operationele leases, vaak gebruikt door retailers, zijn daar een voorbeeld van. Over het algemeen geaccepteerde boekhoudprincipes, of GAAP, vereist niet dat bedrijven deze op de balans vermelden, maar ze worden wel in de voetnoten weergegeven. Beleggers die een accuratere kijk op de schuld willen, zullen de financiële overzichten van deze waardevolle informatie willen doorzoeken.
Interest Coverage Ratio
Misschien is de grootste beperking van de schuld en de verhouding tussen schulden en eigen vermogen dat ze kijken naar het totale kredietbedrag en niet naar het vermogen van het bedrijf om zijn schuld daadwerkelijk te betalen. Sommige organisaties dragen mogelijk een aanzienlijk bedrag aan schulden, maar ze genereren genoeg geld om rentebetalingen eenvoudig aan te kunnen.
Bovendien lenen niet alle bedrijven hetzelfde tarief. Een bedrijf dat zijn verplichtingen nooit heeft verzaakt, kan lenen tegen een rentepercentage van 3 procent, terwijl zijn concurrent een tarief van 6 procent betaalt.
Om rekening te houden met deze factoren, gebruiken beleggers vaak de rentedekkingsratio. In plaats van te kijken naar de som van de schulden, worden de berekeningsfactoren meegenomen in de werkelijke kosten van rentebetalingen in verhouding tot het bedrijfsresultaat (beschouwd als een van de beste indicatoren voor het winstpotentieel op lange termijn). Het wordt bepaald met deze eenvoudige formule:
Interest Coverage Ratio = Operating Income / Interest Expense
In dit geval worden hogere aantallen als gunstig ervaren. Over het algemeen vertegenwoordigt een ratio van 3 en hoger een sterk vermogen om schulden af te lossen, hoewel ook hier de drempel varieert van bedrijfstak tot sector.
Investeringen analyseren met behulp van schuldratio's
Om te begrijpen waarom beleggers vaak meerdere manieren gebruiken om schulden te analyseren, laten we eens kijken naar een hypothetisch bedrijf, Tracy's Tapestries. Het bedrijf heeft een vermogen van $ 1 miljoen, verplichtingen van $ 700.000 en een eigen vermogen van $ 300.000. De resulterende ratio van schuld / eigen vermogen van 2. 3 kan sommige aspirant-beleggers afschrikken.
Totale verplichtingen ($ 700, 000) / eigen vermogen ($ 300, 000) = 2. 3
Een blik op de rentedekking van de onderneming geeft echter een heel andere indruk. Met een jaarlijks bedrijfsresultaat van $ 300.000 en jaarlijkse rentebetalingen van $ 80.000, is het bedrijf in staat crediteuren tijdig te betalen en geld over te houden voor andere uitgaven.
Operationeel inkomen ($ 300, 000) / Rentelasten ($ 80, 000) = 3. 75
Omdat de afhankelijkheid van schuld per bedrijfstak varieert, vergelijken analisten gewoonlijk schuldratio's met die van directe concurrenten.Een vergelijking van bijvoorbeeld de kapitaalstructuur van een bedrijf voor mijnbouwapparatuur met die van een softwareontwikkelaar kan leiden tot een vertekend beeld van hun financiële gezondheid.
Ratio's kunnen ook worden gebruikt om trends binnen een bepaald bedrijf bij te houden. Als de rentekosten bijvoorbeeld consistent in een sneller tempo stijgen dan het bedrijfsresultaat, zou dit een teken kunnen zijn van problemen voor de boeg.
De bottom line
Hoewel het dragen van een bescheiden bedrag aan schulden vrij gebruikelijk is, lopen bedrijven met een hoge schuldenlast ernstige risico's. Grote schuldenbetalingen verspillen aan inkomsten en brengen in ernstige gevallen het bedrijf in gevaar.
Actieve beleggers gebruiken een aantal verschillende leverage ratio's om een breed beeld te krijgen van hoe duurzaam de leenpraktijken van een bedrijf zijn. Afzonderlijk, elk van deze basisberekeningen geeft een enigszins beperkt beeld van de financiële kracht van het bedrijf. Maar wanneer ze samen worden gebruikt, komt er een vollediger beeld naar voren - een die helpt gezonde bedrijven uit te roeien van degenen die gevaarlijk in de schulden zitten.