a:

De DeMark-indicator wordt overwegend toegepast als een secundair hulpmiddel voor technische analyse. Handelaren en analisten gebruiken de DeMark-indicator om risiconiveaus te beoordelen voordat ze een positie betreden of verlaten. Deze indicator is bedoeld om de niveaus van de vraag naar een actief te tonen, maar doet weinig anders door erkenning van grotere trends. In tegenstelling tot veel prijsoscillators, zijn er geen afgevlakte gegevens in het DeMark-systeem.

Er zijn eigenlijk verschillende varianten van de DeMark-indicator. Sommige plotwaarden op een bereik begrensd tussen nul en één, andere plotten op een bereik tussen -100 en +100. Op het eerste gezicht lijkt en lijkt deze indicator sterk op de relatieve sterkte-index (RSI). De DeMark-indicator vergelijkt de huidige prijsactie met de prijsactie van een eerdere periode voor dezelfde beveiliging, en laat zien hoe prijzen in het verleden hebben gereageerd op veranderende niveaus bij het kopen of verkopen van actie.

Prijzen die buiten historisch normale niveaus reageren, kunnen duiden op overbought en oversold posities. Sommige handelaren combineren deze analyse met een exponentiële voortschrijdend gemiddelde (EMA) indicator om te compenseren voor het gebrek aan een afvlakkingsmechanisme van de DeMark. Een EMA wordt gebruikt over een eenvoudig voortschrijdend gemiddelde (SMA) om de invloed van lag op de effectiviteit van de DeMark-indicator te verminderen.

Wanneer een andere indicator een winstgevende transactie lijkt te zijn, kan de DeMark-indicator helpen om de nabijheid van een markttop of -bodem te evalueren, evenals het momentum achter een zich ontwikkelende trend. De belangrijkste punten van waarde zijn de hoge en lage punten op het begrensde bereik. Wanneer de indicator te dicht bij een middenwaarde zweeft (nul of 0. 5, afhankelijk van het type van de DeMark-indicator), is er niet veel ondersteuning voor een verwachte prijsactie.