a:

Het opzetten van een betaalrekening bij een bank vereist meer dan een eerste storting of verificatie van de identiteit van een klant. Een financiële instelling wil er zeker van zijn dat een bankklant een sterke, positieve staat van dienst heeft bij eerdere banken en accounts voordat hij een relatie opbouwt. Historiekrapporten en kredietrapporten van bankrekeningen belichten mogelijke financiële verleden en heden van potentiële klanten over waarom een ​​financiële instelling de toegang mogelijk wil beperken vanwege minder dan ideale financiële tendensen. Een bankklant kan een betaalrekening worden geweigerd op basis van een bankgeschiedenis die een record toont van het sluiten van rekeningen of een kredietrapport met negatieve financiële informatie.

Gegevens die zijn opgenomen in een bankgeschiedenis

De gegevens die zijn opgenomen in de bankrekeninggeschiedenis van een persoon worden verzameld in de loop van een bankrelatie. Banken rapporteren vrijwillig informatie aan data-clearinghouses en er wordt telkens om een ​​specifieke persoon gevraagd wanneer een klant probeert een nieuwe bankrekening te openen. Banken kunnen zien of eerder aangehouden bankrekeningen wegens oorzaak zijn gesloten en of er geld verschuldigd is aan andere financiële instellingen als gevolg van het sluiten van deze rekening.

Een individu krijgt een record wanneer activiteiten in verband met een controle- of spaarrekening risico's of verliezen voor de bank met zich meebrengen, waaronder fraude, het schrijven van slechte cheques of het zonder betaling genereren van substantiële ontoereikende fondskosten. Een record betekent vaak dat een nieuwe aanvraag voor een betaalrekening wordt geweigerd vanwege het hoge risico van verlies.

Gegevens opgenomen in een kredietrapport

Naast bankhistoriek kan een aanvraag voor een betaalrekening worden geweigerd na beoordeling van het kredietrapport van een persoon. Gegevens opgenomen in een kredietrapport geven aan hoe goed het krediet in het verleden is beheerd en de huidige schuldverplichtingen die aan andere instellingen zijn verschuldigd. Late betalingen, rekeningen die zijn afgeschreven en schulden die momenteel of eerder in collecties zitten, wijzen allemaal op een hoog risico voor banken, en elk kan leiden tot een weigering van diensten.