a:

Een loon-prijsspiraal is een economische cyclus waarin stijgende lonen de consumentenvraag doen toenemen, waardoor de prijzen stijgen. Stijgende prijzen creëren dan de vraag naar nog hogere lonen, waardoor de prijzen opnieuw stijgen als gevolg van het toegenomen besteedbare inkomen en de vraag naar producten. Spoedprijzen spiralen kunnen snel uit de hand lopen en ze zijn notoir moeilijk te vertragen of te stoppen.

De ideale manier om de spiraal te vertragen zonder tussenkomst van de overheid of een ernstige recessie, is het verhogen van de productiviteit van werknemers. Hierdoor wordt de productiviteit in overeenstemming gebracht met de lonen en worden de marges van bedrijven beschermd. Helaas is deze oplossing niet altijd realistisch; anders zouden loon-prijs spiralen relatief gemakkelijk op te lossen zijn.

AD:

Beleidsmaatregelen

Omdat aanzienlijk meer productie van werknemers niet altijd mogelijk is, moeten andere middelen worden gebruikt om een ​​loon-prijsspiraal te vertragen. Een optie is dat de overheid loon- en prijscontroles instelt. Deze beleidsmaatregel stelt een maximum aan lonen en prijzen vast door op te leggen wat bedrijven kunnen vragen voor producten en diensten en wat zij hun werknemers moeten betalen. President Richard Nixon probeerde deze strategie in de Verenigde Staten in de vroege jaren zeventig. Het werd algemeen beschouwd als een mislukking; nochtans, en een primaire oorzaak van de stagflatie die de economie voor de rest van het decennium achtervolgde.

AD:

Een andere beleidsoptie van de overheid is om te doen wat de Amerikaanse voorzitter van de Federal Reserve, Paul Volcker, in de vroege jaren tachtig deed. Volcker geloofde dat stijgende rentetarieven de sleutel waren tot het vertragen van de inflatie veroorzaakt door onbeheerste lonen en prijzen. Wanneer het meer kost voor banken om van elkaar en de Fed te lenen, wordt de geldhoeveelheid kleiner en worden de dollars in omloop waardevoller. Volcker nam maatregelen om de rentetarieven naar ongekende hoogten te duwen. Zijn acties veroorzaakten voor het eerst een recessie die diep en pijnlijk was. Toen het stof echter bezonk, herstelde de economie, minus de inflatie die de koopkracht van de Amerikanen voor het grootste deel van 10 jaar had uitgehold.

AD: