a:

Een herroepbaar vertrouwen is van nature een levend vertrouwen dat is ingesteld tijdens het leven van de concessieverlener; per definitie kan het tijdens de levensduur van de concessieverlener worden gewijzigd. Aangezien de vertrouwensrelatie in werking treedt voordat de wil van kracht wordt bij de dood, heeft de herroepbare vertrouwensrelatie voorrang boven de wil wanneer er een conflict is tussen het vertrouwensdocument en de wil.

Hoewel de herroepbare vertrouwensrelatie de testament vervangt, beheerst de herroepbare vertrouwensrelatie alleen activa die in de vertrouwensrelatie zijn geplaatst. Als een herroepbare trust wordt gevormd, maar activa niet in de trust worden geplaatst, hebben de trustbepalingen geen effect op de beoogde trustactiva bij overlijden.

Vanuit juridisch oogpunt is een trust een afzonderlijke entiteit van een individu. Wanneer de concessieverlener van een herroepelijke trust overlijdt, gaan de activa in de trust niet het proces van nalatigheid binnen, samen met de activa die de overledene zelf bezat.

Het doel van het proces is om ervoor te zorgen dat activa die persoonlijk eigendom zijn van een verminderd individu, worden verspreid in overeenstemming met de wil, maar activa in het herroepelijke vertrouwen worden niet beschouwd als het persoonlijk eigendom van de overledene. Het overlijden van de concessieverlener activeert daarom eenvoudig de bepalingen in de vertrouwensovereenkomst met betrekking tot hoe de activa moeten worden verdeeld onder de begunstigden van de trust.

Een advocaat of estate planner moet weten dat bepalingen in een testament niet van toepassing zijn op activa die in een levend vertrouwen zijn geplaatst, maar er zijn momenten dat individuen hun eigen testament maken en verwachten dat alles volgt wat is beschreven in het testament. Het is belangrijk om te onthouden dat een herroepbaar vertrouwen een afzonderlijke entiteit is en niet voldoet aan de bepalingen van een individuele wil bij overlijden.