a:

Kapitaalinvesteringsbeslissingen zijn langetermijnfinancieringsbeslissingen met betrekking tot kapitaalgoederen, terwijl besluiten met betrekking tot de huidige activa beslissingen voor kortetermijnfinanciering zijn die van essentieel belang zijn voor de dagelijkse bedrijfsvoering van een bedrijf. Kapitaalinvesteringsbeslissingen kijken naar vele componenten, zoals kasstromen van projecten, incrementele kasstromen, pro forma financiële overzichten, operationele kasstroom en kostenbesparingen en vervanging van activa. Pas nadat de verschillende componenten zijn beoordeeld, kan een bedrijf een weloverwogen beslissing nemen over de investering die moet worden gebruikt. Het doel is om de investering te vinden die het hoogste rendement oplevert, terwijl alle verzonken kosten worden genegeerd. De investeringsbeslissing omvat verschillende boekhoudkundige maatregelen, waaronder kapitaalinvesteringen, vlottende activa en het rendement op investeringskapitaal.

Een kapitaalinvestering is geld dat vastzit in een bedrijf met als doel de commerciële doelstellingen te bereiken. Het kan ook verwijzen naar kapitaalgoederen zoals apparatuur en machines die de onderneming voor meerdere jaren wil gebruiken. Kapitaalinvesteringen kunnen afkomstig zijn van vele bronnen, waaronder investeerders in engelen, banken, aandelenbeleggers en durfkapitaal. Een kapitaalinvestering wordt doorgaans gebruikt voor langetermijnactiva, maar sommige bedrijven gebruiken het om werkkapitaal te financieren.

Vlottende activa zijn essentieel voor de lopende activiteiten van bedrijven omdat ze worden gebruikt om dagelijkse activiteiten te financieren en om terugkerende uitgaven te dekken. Afhankelijk van de branche waarin het bedrijf zich bevindt, kan een actuele waarde van alles zijn, van een hamburger in een fastfoodrestaurant tot benzine bij een benzinestation. Vlottende activa omvatten contanten en kortetermijninvesteringen zoals obligaties en termijndeposito's. Ze kunnen worden omgezet in contanten om lopende verplichtingen te dekken zonder de noodzaak om vaste activa te verkopen.

Rendement op investeringskapitaal is een berekening die wordt gebruikt om te kijken hoe efficiënt een onderneming is om haar kapitaal te bestemmen voor winstgevende investeringen. Deze financiële maatregel is een graadmeter voor hoe een bedrijf het doet om zijn geld te gebruiken om winst te maken. Het meten van het rendement op investeringskapitaal van een bedrijf ten opzichte van de kapitaalkosten, laat zien hoe effectief fondsen worden gebruikt. De basisformule is nettowinst verminderd met dividenden gedeeld door het totale kapitaal. Het totale kapitaal bestaat uit langlopende schulden en gewone en preferente aandelen.

Incrementeel rendement op investeringskapitaal is het extra rendement op kapitaal dat een onderneming ontvangt door te beleggen in een kapitaalinvestering. Het helpt bedrijven beslissen waar ze hun geld willen beleggen. Met incrementele analyse kan een bedrijf de verschillen in kosten tussen verschillende investeringsopties berekenen. Het wordt ook "differentiële analyse", "marginale analyse" en "relevante kostenbenadering" genoemd."Bij incrementele analyse wordt geen rekening gehouden met verzonken kosten en identieke kosten tussen de verschillende investeringsopties. Als een bedrijf bijvoorbeeld overweegt om zijn oude computers te vervangen door nieuwe modellen, houdt het geen rekening met de kosten van de oude computers. In plaats daarvan kijkt het naar factoren zoals de kosten van monitoren en toetsenborden.