a:

Een call-optie is een contract dat de koper of houder het recht geeft om een ​​actief te kopen tegen een vooraf bepaalde prijs op of op een vooraf bepaalde datum. Een call-optie wordt gebruikt om meerdere strategieën te creëren, zoals een covered call en een naked call.

Een covered call is een optiestrategie die bestaat uit de verkoop van een call-optie die gedekt is door een longpositie in het activum. Deze strategie biedt neerwaartse bescherming van de aandelen terwijl ze inkomsten genereert voor de belegger. Anderzijds is een reguliere short call-optie of een naked call een optiestrategie waarbij een belegger een call-optie verkoopt. In tegenstelling tot een covered-call-strategie is het voordeel van een naakte call-strategie slechts de ontvangen premie. Een belegger in een naked call-positie is van mening dat de onderliggende waarde op korte termijn neutraal zal zijn tot bearish.

Stel dat een belegger lang 500 aandelen DEF heeft bij $ 8. Het aandeel handelt tegen $ 10, en de belegger maakt zich zorgen over een potentiële prijsdaling binnen zes maanden. De belegger kan vijf callopties verkopen tegen zijn lange voorraadpositie. Stel dat hij vijf DEF-callopties verkoopt met een uitoefenprijs van $ 15 en een vervaldatum in zes maanden. Als de aandelenkoers onder de uitoefenprijs blijft, zou hij alle premies op de callopties houden omdat ze waardeloos zouden zijn. Hij zou nog steeds winst maken als de aandelen boven de $ 15 uitkomen, omdat hij lang is vanaf $ 8. Aangezien de belegger short call-opties heeft, is hij verplicht om aandelen tegen de uitoefenprijs op of tegen de vervaldatum te leveren, indien de koper van de call zijn recht uitoefent.

Stel dat een andere belegger een calloptie op DEF verkoopt met een uitoefenprijs van $ 15, die volgende week vervalt. Ze bevindt zich in een positie voor naaktopnamen; theoretisch heeft ze een onbeperkt nadeelpotentieel. Haar beloning voor het nemen van dit risico is slechts de premie die ze ontving.