a:

Een agioreserve verschijnt in het eigen vermogen van de balans. De agioreserve vertegenwoordigt het verschil tussen de nominale waarde van de uitgegeven aandelen en de inschrijvings- of uitgifteprijs. Stel bijvoorbeeld dat een bedrijf 1, 000 aandelen heeft uitgegeven tegen een nominale waarde van $ 10 per aandeel. Het bedrijf ontving eigenlijk $ 15 per aandeel als abonnementsprijs. Het verschil tussen de nominale waarde en het inschrijvingsbedrag is de uitgiftepremie. De extra $ 5, 000 wordt dus op de agioreserve geplaatst.

De waarde van een agioreserve verandert waarschijnlijk in de loop van de tijd als een bedrijf nieuwe aandelen uitgeeft tegen de marktwaarde, in tegenstelling tot de nominale waarde. De fondsen op de agiorekening kunnen niet als dividenden worden uitgekeerd en mogen alleen worden gebruikt voor doeleinden die zijn uiteengezet in de statuten of andere regeringsdocumenten. Vaak kan de uitgiftepremie worden gebruikt om de uitgaven voor uitgifte van aandelen te betalen, zoals kosten voor underwriters, of voor het uitgeven van bonusaandelen aan aandeelhouders.

Het aandeel van het eigen vermogen in de balans vertegenwoordigt de initiële hoeveelheid geïnvesteerd geld in het bedrijf. Het eigen vermogen vermeldt ook ingehouden winsten als het nettoloon dat niet als dividend wordt uitbetaald. Ingehouden winsten worden vaak gebruikt om schulden terug te betalen, opnieuw te investeren in het bedrijf voor onderzoeks- en ontwikkelingsdoeleinden of voor nieuwe of kapitaalaankopen. De nettowinst van een bedrijf, na belastingen, en de ingehouden winsten vertegenwoordigen de totale nettowaarde van het bedrijf. Als een nettoverlies hoger is dan de ingehouden winst, worden negatieve ingehouden winsten weergegeven als een tekort.