a:

De Sharpe-ratio en de Sortino-ratio zijn beide voor risico gecorrigeerde beoordelingen van het rendement op de investering. De Sortino-ratio is een variatie op de Sharpe-ratio die alleen het neerwaartse risico beïnvloedt.

Een Sharpe-ratio wordt berekend door het rendementpercentage van een belegging die als risicoloos wordt beschouwd, zoals een Amerikaanse schatkistrekening, af te trekken van het verwachte of werkelijke rendement op een aandelenbeleggingsportefeuille of op een individuele voorraad, en dat getal vervolgens te delen door de standaardafwijking van de voorraad of portefeuille. De Sharpe-ratio geeft aan hoe goed een aandeleninvestering presteert in vergelijking met een risicovrije investering, rekening houdend met het extra risiconiveau dat gepaard gaat met het aanhouden van de aandeleninvestering. Een negatieve Sharpe-ratio geeft aan dat de belegger een beter risicogecorrigeerd rendement zou hebben met behulp van een risicovrije investering. Een Sharpe-ratio van 1 of hoger wordt algemeen beschouwd als een goed naar risico aangepast retourpercentage.

De Sortino-ratiovariatie van de Sharpe-ratio heeft alleen betrekking op neerwaartse of negatieve volatiliteit, in plaats van de totale volatiliteit die wordt gebruikt bij het berekenen van de Sharpe-ratio. De theorie achter de Sortino-variant is dat opwaartse volatiliteit een pluspunt is voor de investering en daarom niet moet worden meegenomen in de risicobeoordeling. Daarom neemt de Sortino-ratio de opwaartse volatiliteit buiten de vergelijking en gebruikt alleen de standaarddeviatie van het nadeel in de berekening in plaats van de totale standaarddeviatie die wordt gebruikt bij het berekenen van de Sharpe-ratio.

Analisten geven er de voorkeur aan de Sharpe-ratio te gebruiken om investeringsportefeuilles met een lage volatiliteit en de Sortino-variatie te evalueren om portefeuilles met een hoge volatiliteit te evalueren.