a:

Ten behoeve van zakelijke boekhouding of financieel beheer verwijzen de termen restwaarde en eindwaarde naar hetzelfde concept. Het enige grote verschil tussen de twee is de context; de restwaarde wordt in sommige omstandigheden gebruikt en de eindwaarde in andere omstandigheden. Een gemakkelijke manier om aan terminale of restwaarde te denken, is de verwachte waarde van een actief op een bepaalde datum in de toekomst, zoals een vervaldatum.

Contextuele verschillen

U kunt de terminalwaarde en de restwaarde onder alle omstandigheden omwisselen, maar er zijn enkele contexten waarin het vaker voorkomt om de ene dan de andere te gebruiken. Als een belegger of analist probeert de toekomstige waarde van vrije kasstromen naar een bedrijf te voorspellen (zie methoden voor het berekenen van de vrije kasstroom), verwijst hij eerder naar de eindwaarde.

Restwaarde wordt meestal gebruikt voor kleinere of specifiekere activa, zoals een autolease of een bepaald bedrijfsapparaat.

Een andere manier om naar het verschil te kijken, is de term eindwaarde die normaal gesproken verwijst naar de waarde van een actief of entiteit aan het einde van een beleggingsperiode, terwijl de restwaarde of restwaarde normaal naar een actief verwijst aan het einde van zijn bruikbare leven.

Toekomstige kasstromen en toekomstige waarde

Restwaarden en eindwaarden worden berekend door de toekomstige huurprijzen of kasstromen te verdisconteren naar een actief. De operationele veronderstelling is dat een activum op de markt kan worden verkocht voor de waarde van zijn toekomstige rendementen, rekening houdend met toekomstige onzekerheid en inflatie.