a:

Bollinger-banden worden gedefinieerd door het handelsbereik van hun onderliggende beveiligingsprobleem, waardoor ze bijzonder geschikt zijn voor wijzigingen in de volatiliteit. Dit is een waardevol hulpmiddel voor traders die op zoek zijn naar kansen in een variërende markt, op zoek zijn naar overmatig gebruik en overselling, of proberen een verschil te ontdekken.

Er zijn drie afzonderlijke banden in het Bollinger-systeem: een middenband gelijk aan een eenvoudig voortschrijdend gemiddelde en twee buitenste banden. De buitenste banden vertegenwoordigen een bovenste en onderste afstandslijn, normaal gelijk aan twee standaardafwijkingen van de middelste band. Deze instellingen kunnen echter worden gewijzigd om te passen bij unieke effecten of gepersonaliseerde handelsstijlen.

Het is de toepassing van standaarddeviaties om prijskanalen te creëren die Bollinger Bands zo'n logische keuze maken voor het meten van de volatiliteit. Twee standaardafwijkingen halen tot 89% van het handelsbereik van de beveiliging, ongeacht de omvang van het bereik. Naarmate een markt volatieler wordt, worden deze handelsassortimenten groter en dat wordt weerspiegeld door de uitbreiding van Bollinger Bands. Het omgekeerde is ook waar, omdat handelaren hun prijsschalen zien verkleinen naarmate de volatiliteit daalt.

De prijskanalen creëren ook een visueel hulpmiddel bij het identificeren van potentieel overbought of oversold posities. Wanneer prijzen voortdurend trenden in de buurt van de limieten van de bovenste band, kan de beveiliging bijvoorbeeld overbought zijn.

Overweeg een schokkerige markt waarin zowel het handelsbereik als het volume afnemen. Deze trend is een teken van marktonzekerheid en als het lang genoeg duurt, kan dit zelfs een signaal zijn dat de beveiliging op zoek is naar een vonk in beide richtingen. Zodra dit gebeurt, moeten zowel de volatiliteit als het volume aanzienlijk toenemen. Bollinger Bands worden vaak gebruikt om deze trend te herkennen, het creëren van wat bekend staat als de Bollinger Squeeze.