a:

Technische handelaar John Bollinger heeft Bollinger Bands uitgevonden als een indicator voor volatiliteit die kan worden toegevoegd aan een prijsgrafiek. Bollinger Bands zijn ontworpen om zichzelf aan te passen aan de marktomstandigheden en prijsklassen, wat betekent dat ze bruikbaar kunnen zijn voor het meten van effecten met een hoge en lage volatiliteit.

Drie lijnen worden uitgezet op een prijskaart: een eenvoudige voortschrijdende gemiddelde lijn in het midden en twee extra lijnen plaatsen twee standaarddeviaties weg van het voortschrijdend gemiddelde in beide richtingen. De afstand tussen de banden, Band Band genaamd, wordt natuurlijk groter naarmate de volatiliteit toeneemt en kleiner wordt naarmate de volatiliteit afneemt.

Met twee standaarddeviaties bevatten normale Bollinger Bands bijna 90% van de prijsactie van de beveiliging. Voorraden met lage volatiliteit hebben een beperkter bereik van prijsactie, maar die standaarddeviaties weerspiegelen hetzelfde percentage activiteit. Dit is erg handig omdat Bollinger Bands op verschillende indexen, aandelen, grondstoffen of uitwisselingen kunnen worden toegepast.

Sommige effecten veranderen tussen periodes van fluctuerende volatiliteit en dit is waar Bollinger Bands bijzonder nuttig kunnen zijn. Wanneer banden in de loop van de tijd verkrappen, interpreteren technische handelaren dit als een indicatie van onzekerheid die uiteindelijk leidt tot een grote uitbraak. Als banden een volatiliteit van zes maanden bereiken, kan een Bollinger Squeeze worden geactiveerd, wat mogelijkheden biedt voor winst als de handelaar de richting van een doorbraak in een gebouw kan bepalen. Net als veel technische tools zijn Bollinger Bands niet ontworpen om volledig te zijn. In plaats daarvan functioneren ze het best in een ondersteunende rol met basis-trendanalyse en andere marktindicatoren.