a:

De vortexindicator (VI) maakt gebruik van twee verschillende oscillatoren (+ VI en -VI) die opwaartse en neerwaartse bewegingen in prijsontwikkelingen vastleggen. Signalen worden geproduceerd op basis van de patronen gevonden in de relatie tussen deze oscillatoren. Hoewel de VI relatief eenvoudig toe te passen en te interpreteren is, heeft het een ingewikkelde en ingewikkelde formule. Deze formule werd ontwikkeld door Etienne Botes en Douglas Siepman, die concepten leenden uit de studie van waterbewegingen en geïntegreerde componenten van technische analyse die werden ontwikkeld door J. Welles Wilder, Jr.

Zoals Siepman en Bates opmerken, inspireerden de ideeën van Wilder de ontwikkeling van de vortexindicator. Meer specifiek omvat de VI-formule aspecten van het gemiddelde ware bereik (ATR) en de gemiddelde richtingsindex (ADX). Beleggers moeten beide indicatoren begrijpen voordat ze in de VI-formule duiken.

Vortex-indicatorformule

Het berekenen van de VI-formule is een uit meerdere stappen bestaand proces. Begin met het meten van het opwaartse en neerwaartse volume voor de gegeven beveiliging. Neerwaartse beweging (-VM) is de absolute waarde van het verschil tussen de huidige lage en de vorige hoogte. Opwaartse beweging (+ VM) is het absolute verschil tussen huidige hoge en vorige lage.

Vervolgens moet de belegger bepalen hoe ver terug de terugblikperioden moeten zijn. Standaard lookbacks zijn tussen de 10 en 25 handelsdagen. Voor een terugblik van 25 periodes is bijvoorbeeld een -VM25 gelijk aan de som van alle eerdere 25 -VM-waarden.

Nadat de overzichtssommen zijn gevonden, is een berekening van het werkelijke bereik vereist. De terugblikperiode voor de TR moet dezelfde zijn als in de vorige stap. Een 25-voudige som van verleden TR zou in de formule TR25 worden genoemd.

Nadat ware bereiken zijn gevonden, kunnen de -VI en + VI oscillatoren worden gemaakt met behulp van de volgende vergelijkingen (die uitgaan van een 25-periode lookback):

-VI = -VM25 / TR25 < + VI = + VM25 / TR25