a:

Hoewel credit rating en credit score in sommige gevallen uitwisselbaar zijn, is er een onderscheid tussen deze twee frases. Een credit rating, vaak uitgedrukt als een letter cijfer, geeft de kredietwaardigheid van een bedrijf of overheid weer. Een credit score is ook een uiting van kredietwaardigheid, maar het wordt uitgedrukt in numerieke vorm en alleen gebruikt voor individuen. Zowel ratings als scores zijn ontworpen om crediteuren de kredietwaardigheid van een lener van het terugbetalen van een schuld te tonen.

Credit ratings en credit scores worden gecreëerd door onafhankelijke derde partijen, in plaats van door crediteuren of consumenten. Deze diensten worden betaald door de entiteit die de kredietscore aanvraagt, evenals door de crediteur.

Bij het maken van een kredietbeoordeling kunnen alle bureaus hun eigen schalen instellen, maar de ratings die het meest in de volksmond worden gebruikt, worden geproduceerd door Standard en Poor's. Het maakt gebruik van triple A-ratings voor bedrijven of overheden met de grootste capaciteit om financiële verplichtingen na te komen, gevolgd door dubbele A, A, triple B, dubbele B, B, triple-C, dubbele C, C en D voor standaard. Pluspunten en minnen kunnen worden toegevoegd om verschillen tussen beoordelingen van "AA" tot "CCC" te onderscheiden.

Om deze ratings te berekenen, kijkt S & P naar de geschiedenis van de lener van leningen voor leningen en terugbetalingen. Fitch en Moody's zijn twee andere bedrijven die ook credit ratings creëren. Samen met S & P kennen deze organisaties landenratings toe van negatieve, positieve, stabiele, te beoordelen en standaard.

In tegenstelling tot credit ratings, worden credit scores meestal uitgedrukt in cijfers. De meest gebruikte credit score is de score van FICO of Fair Isaac Corporation. FICO neemt informatie van de drie belangrijkste kredietbeoordelingsbureaus (Experian, Equifax en TransUnion) en gebruikt het om de kredietscore van een persoon te berekenen. Deze drie organisaties genereren ook credit scores voor individuen, maar de meeste kredietverstrekkers kijken niet naar deze scores bij het beoordelen van de kredietwaardigheid van een consument.

Factoren zoals betalingsgeschiedenis, verschuldigde bedragen, lengte van kredietgeschiedenis, nieuw krediet en andere soorten krediet worden verwerkt in een FICO-score. Deze scores variëren van 300 tot 850; hoe hoger de score van een consument, hoe beter. Kredietscores worden meestal gegroepeerd in reeksen zoals uitstekend, goed, redelijk en slecht.

Scores over 720 worden als uitstekend beschouwd, terwijl scores tussen 690 en 720 als goed worden beschouwd en geven aan dat de lener relatief veilig is. Scores tussen 650 en 690 zijn redelijk; leners met scores in dit bereik kunnen enkele achterstallige vorderingen in hun kredietgeschiedenis hebben. Scores onder 650 worden als slecht beschouwd.

Hoewel schalen kunnen variëren, beschouwen de meest gebruikte schalen voor zowel credit ratings als credit scores kredietnemers die op de onderste twee derde van de schaal gerangschikt staan ​​als riskant.Bijvoorbeeld, leners met FICO-scores van 300 tot 650 worden als riskant beschouwd, terwijl alleen leners met scores van 650 tot 850 als redelijk tot uitstekend worden beschouwd. Evenzo worden op de S & P kredietratingsschaal leners met ratings onder triple-B beschouwd als "rommel", terwijl alleen die welke vallen tussen triple-B en triple-A op de schaal als OK worden beschouwd.