Planning voor pensionering omvat een breed scala aan overwegingen - van het bepalen van de ideale soorten rekeningen en investeringen die moeten worden opgenomen in een pensioenplan, tot budgettering voor toekomstige vakantiereizen. Een andere essentiële overweging is iemands gewenste pensioenbestemming; terwijl weer- en amusementsfaciliteiten zeker de moeite van het overwegen waard zijn, zijn de soorten financiële en gezondheidsstimulansen die overheden aan hun gepensioneerden geven, ook van groot belang. Amerikaanse en Canadese regeringen bieden veel van dezelfde soorten diensten aan degenen die van plan zijn om met pensioen te gaan. Toch zijn de subtiele verschillen tussen de twee landen vermeldenswaard.

AD:

RRSP versus traditionele IRA

De Canadese overheid biedt verschillende unieke alternatieven waar individuen gebruik van kunnen maken om te voorkomen dat ze buitensporige belastingen moeten betalen. Met geregistreerde pensioenspaarregelingen (RRSP) kunnen beleggers een belastingaftrek krijgen op hun jaarlijkse bijdragen, wat resulteert in een tijdswaarde van geldvoordelen omdat belastingefficiënte groei de voordelen van gecompliceerde rendementen bevordert. Bijdragen kunnen worden gedaan tot de leeftijd van 71, en de regering stelt maximale limieten in voor het bedrag aan fondsen dat in een RRSP-account kan worden geplaatst. Opnames kunnen op elk moment plaatsvinden, maar worden geclassificeerd als belastbaar inkomen, dat onderworpen is aan bronbelasting. In het jaar waarin de belastingplichtige 71 wordt, moet de RRSP ofwel worden geïnd of worden omgezet in een annuïteit of een RIF (Registered Retirement Income Fund). (Het verhogen van uw besparingen levert fiscale voordelen op - en gemoedsrust. Bekijk Maxing Out Your RRSP .)

AD:

Voor Amerikaanse belastingbetalers is een traditionele IRA gestructureerd om dezelfde soort voordelen te bieden, waarbij bijdragen fiscaal aftrekbaar zijn en meerwaarden worden uitgesteld tot uitkeringen uit de rekening worden gerealiseerd. Leeftijdsbepalingen zijn vergelijkbaar; investeerders kunnen bijdragen aan hun traditionele IRA tot ze 70-1 / 2 bereiken, op welk moment verplichte uitkeringen vereist zijn. Bovendien, in tegenstelling tot een RRSP-account, die een maximale bijdrage heeft van $ 26, 010 voor 2017, stelt de IRS dat "de maximale bijdrage die kan worden gedaan aan een traditionele of Roth IRA, kleiner is van $ 5, 500, of de bedrag van uw belastbare compensatie voor het belastbare jaar. " Mensen ouder dan 50 jaar kunnen een extra $ 1,000 per jaar wegkapen in hun IRA's. Ondanks dat RRSP's grotere bijdragen toestaan, hebben rijke Canadezen de neiging om meer belastingen te betalen dan hun zuidelijke buren.

AD:

TFSA vs. Roth IRA

Canada's belastingvrije spaarrekening (TFSA) is redelijk vergelijkbaar met Roth IRA's gevonden in de VS Beide op pensioen gerichte voertuigen zijn algemeen bekend als vrijgesteld van belasting rekeningen, wat betekent dat ze worden gefinancierd met geld van na belastingen en zorgen voor belastingvrije groei, zelfs wanneer fondsen worden teruggetrokken.TFSA's maken planning voor langdurige pensioenen mogelijk, aangezien Canadese inwoners ouder dan 18 jaar jaarlijks $ 5, 500 aan deze rekening kunnen bijdragen, volgens de limieten van 2017. Aan de andere kant kan bijna iedereen een bijdrage leveren aan een Roth IRA ongeacht leeftijd, maar wat nog belangrijker is, maximale bijdragen zijn ook $ 5, 500 en $ 6,500 voor degenen ouder dan 50 jaar. Een andere overeenkomst tussen deze accounts, die onderscheid maakt ze van belasting uitgestelde plannen, is dat er geen limiet is aan wanneer men moet stoppen met bijdragen en beginnen geld op te nemen.

TFSA's bieden twee belangrijke voordelen ten opzichte van het Amerikaanse alternatief. Jonge Canadezen die sparen voor hun pensioen kunnen hun bijdragen aan toekomstige jaren overdragen, terwijl een dergelijke optie niet beschikbaar is bij Roth IRAs. Als een belastingbetaler bijvoorbeeld 35 jaar oud is en niet in staat is om $ 5, 500 op zijn rekening bij te dragen vanwege een onvoorziene uitgave, wordt volgend jaar het totaal toegestane bedrag opgeteld tot $ 11.000. De contributielimieten zijn van jaar tot jaar veranderd jaar sinds de TFSA voor het eerst werd geïntroduceerd in 2009, met de limiet soms op verschillende niveaus tussen $ 5, 000 en $ 10.000; de huidige cumulatieve limiet voor 2017 is $ 52.000. Ten tweede moeten uitkeringen van Roth IRA's worden geclassificeerd als "gekwalificeerd" om in aanmerking te komen voor de fiscale voorkeursbehandeling. Gekwalificeerde uitkeringen zijn diegene die worden gemaakt nadat het account vijf jaar open is geweest en de belastingbetaler is uitgeschakeld of ouder dan 59. 5 jaar oud. Canada's plan biedt meer flexibiliteit in termen van het bieden van voordeel voor mensen die van plan zijn om met pensioen te gaan. (Er zijn voor- en nadelen voor beide soorten spaarrekeningen. Zoek uit welke u het beste past. Zie Pensioensparen: belastingvrij of vrijgesteld van belasting? )

Ouderdomsbeveiliging versus sociaal Beveiliging

De Amerikaanse sociale zekerheid verschilt opmerkelijk van de Old Age Security (OAS) -programma's van Canada. Hoewel Canada ook dergelijke pensioenspaarplannen heeft, zoals het Canadian Pension Plan (CPP), zullen ze in dit artikel niet worden vergeleken met sociale zekerheid. Gefinancierd door Canadese belastingdollars biedt OAS voordelen aan in aanmerking komende burgers van 65 jaar en ouder. Hoewel er ingewikkelde regels zijn om het bedrag van de pensioenbetaling te bepalen, is een persoon die 40 jaar in Canada heeft gewoond na 18 jaar gekwalificeerd om de volledige betaling van $ 583 te ontvangen. 74 per maand, volgens de laatste schattingen van 2017. Daarnaast worden Gegarandeerde Inkomensupplementen ($ 871.86) en Vergoedingen ($ 1, 108. 59) verstrekt aan gepensioneerden die jaarlijks minder dan $ 17, 688 en $ 38, 736 verdienen. Net als bij de sociale zekerheid, kunnen OAS-begunstigden die ervoor kiezen de uitkeringen te vertragen, hogere uitbetalingen krijgen; momenteel kunnen uitkeringen tot 5 jaar worden uitgesteld. OAS-voordelen worden beschouwd als belastbaar inkomen en hebben bepaalde terugbetalingsbepalingen voor hoge inkomens.

Sociale zekerheid, daarentegen, richt zich niet uitsluitend op het verstrekken van pensioenuitkeringen, maar omvat ook aanvullende gebieden zoals pensioeninkomen, arbeidsongeschiktheidsinkomen en Medicare en Medicaid.Sociale zekerheid inkomstenbelastingkwesties zijn iets complexer en hangen af ​​van factoren zoals de burgerlijke staat van de ontvanger en of inkomsten al dan niet uit andere bronnen werden gegenereerd; de informatie die wordt verstrekt in het IRS-formulier SSA-1099 bepaalt het belastingtarief voor het voordeel. Individuen komen in aanmerking voor gedeeltelijke voordelen na het draaien van 62 jaar en volledige voordelen ($ 2, 687 per maand is het maximum vanaf 2017) zodra ze 66 of 67 zijn, afhankelijk van het geboortejaar. De geschiktheid wordt bepaald door middel van een kredietsysteem, waarbij gekwalificeerde ontvangers een minimum van 40 kredieten moeten behalen en extra kredieten kunnen verdienen om hun betalingen te verhogen door de aanvankelijke uitkeringen te vertragen. Over het algemeen worden de pensioenprogramma's van Canada als veiliger beschouwd, omdat er voortdurend dreigende discussies zijn dat de US uiteindelijk haar socialezekerheidsfondsen zal uitputten. (U hebt waarschijnlijk bijgedragen aan dit fonds, maar profiteert u van de voordelen? Lees hier. Raadpleeg Inleiding tot de sociale zekerheid .)

Kwaliteit van leven

Zowel Canada als Amerika rangschikken doorgaans in de buurt van de top van de index voor menselijke ontwikkeling, waarin factoren als de levensverwachting, het onderwijs en de levensstandaard zijn geïntegreerd. Canadese gepensioneerden vinden het leven na het werk echter veel minder stressvol, omdat de angst om zonder geld te komen niet zo groot is. Het gevolg is dat Amerikaanse gepensioneerden vaker alternatieve bronnen zoeken om hun pensioeninkomen aan te vullen. Het grote voordeel voor Canadese gepensioneerden is het door de overheid gefinancierde gezondheidszorgsysteem, dat essentiële diensten levert aan zijn bewoners. Het Amerikaanse privésysteem legt daarentegen een veel grotere belasting op gepensioneerden. Een studie van het Employee Benefits Research Institute schat dat een 65-jarig paar, zonder dekkingsbijdrage van de werkgever, ongeveer $ 700.000 nodig zal hebben om de medische kosten die niet door Medicare worden vergoed, gemakkelijk te dekken.

De bottom line

Ongeacht de bestemming van de pensionering, dezelfde basisregels zijn van toepassing op beide landen: wacht niet tot de leeftijd van 50 om te beginnen met plannen - focus op veilige investeringen, bespaar een substantieel deel van uw maandelijks inkomen, Bouw een noodfonds en gebruik de financiële diensten die worden aangeboden met het oog op fiscaal efficiënte pensioneringsinvesteringen. (Klik hier om te lezen: 15 fouten die mensen maken bij het plannen van hun pensioen)