a:

Alle consumptiegoederen worden beheerst door het recht van vraag en aanbod, dus elk type goed van de consument "toont" de prijselasticiteit van de vraag. Dit betekent niet dat de relatie tussen vraag en prijs gelijk is voor alle soorten consumptiegoederen. Bijvoorbeeld, hamburgers hebben een relatief hoge elasticiteit van de vraag omdat ze niet essentieel zijn, en er zijn genoeg alternatieven voor consumenten om uit te kiezen, zoals hotdogs, pizza's en salades. Benzine en olie hebben echter geen nauwe substituten en zijn nodig om uitrusting en transport aan te drijven. Deze hebben een lage prijselasticiteit van de vraag.

Er zijn verschillende belangrijke determinanten die de prijselasticiteit van een goed van de vraag beïnvloeden. Als het goed over voldoende competitieve substituten beschikt, is de elasticiteit meestal groter omdat consumenten gemakkelijk een omschakeling kunnen maken wanneer de prijzen te hoog oplopen. Duurdere goederen hebben ook de neiging om meer elastisch te zijn, omdat consumenten gevoeliger zijn voor aankopen die een groter deel van hun inkomen in beslag nemen.

Merknamen en marketing hebben ook grote invloed op de prijselasticiteit van de vraag. Een stijging van 5% in de prijs van Coca-Cola-dranken of Nike-schoenen heeft bijvoorbeeld minder impact op de vraag dan een stijging van 5% van een minder bekende en minder vertrouwde concurrent. Goederen die als essentieel worden beschouwd, hebben een lage elasticiteit van de vraag. Elektriciteit, gas, olie en water zijn allemaal relatief onelastisch, omdat consumenten erop vertrouwen dat dit noodzakelijk is in plaats van luxe. Houd er rekening mee dat prijselasticiteit van de vraag zeer tijdgevoelig is. Meer consumenten merken en reageren op prijsveranderingen in de loop van de tijd, wat betekent dat de prijselasticiteit van de vraag in de loop van de tijd toeneemt.