Cyclische werkloosheid wordt structurele werkloosheid wanneer werknemers lang genoeg werkloos blijven om nieuwe vaardigheden te verwerven om concurrerend te zijn wanneer de economie zich begint uit te breiden en bedrijven weer gaan huren. Cyclische werkloosheid is het gevolg van een terugval in de conjunctuurcyclus. Bedrijven ontslaan werknemers omdat de inkomsten dalen en ze hun kosten moeten drukken. In de loop van de tijd kunnen de vaardigheden die nodig zijn om bepaalde taken uit te voeren veranderen en wanneer nieuwe functies beschikbaar komen, mogen bedrijven kandidaten niet overwegen zonder deze nieuwe vaardigheden.
Tussen 2009 en 2011, tijdens de recessie na de financiële crisis, waren werknemers in de 55-64-jarigen bijna tweemaal zo lang werkloos als personen in de leeftijd van 20-24 jaar. Ontheemde oudere werknemers hadden veel grotere moeite om nieuwe banen te vinden, ondanks het feit dat het werkloosheidspercentage voor hun leeftijdsgroep bijna eenderde was van dat van hun jongere tegenhangers. Vele factoren hebben hieraan bijgedragen, maar twee van de belangrijkste redenen zijn dat oudere werknemers minder geneigd zijn vaardigheden te verwerven die hen concurrerend houden of verhuizen voor een nieuwe baan. Als gevolg hiervan blijven ze werkloos door een discrepantie tussen de expertise die ze hebben en de vaardigheden die gevraagd worden, wat leidt tot structurele werkloosheid.
Structurele werkloosheid kan aanzienlijke economische en sociale problemen veroorzaken. Als gevolg van de financiële crisis van 2008 en de daaropvolgende recessie, ondervonden veel werknemers een mismatch tussen hun bekwaamheden en de eisen van de arbeidsmarkt. Dit hielp de inkomensongelijkheid te vergroten. Aangezien veel van deze personen ouder zijn, kan dit een zware belasting voor de sociale zekerheid en Medicare veroorzaken, wat op zijn beurt de federale begroting verder onder druk zou zetten.
AD: