a:

Wat betreft het aantrekken van durfkapitaal, gaf een rapport uit 2013 van adviesbureau PwC aan dat bedrijven die zich bezighouden met technologie en media de neiging hebben de meeste venture-fondsen binnen te halen. De impact van risicokapitaal is echter even regionaal als regionaal gericht; in de Verenigde Staten, Californië, New York en Texas ontvangen veel meer risicokapitaal dan de rest van het land, volgens onderzoeksbureau Startups. co. Het grootste investeringsbedrag komt niet noodzakelijk overeen met het grootste voordeel; het is mogelijk dat de sector die het meeste baat heeft bij risicokapitaal niet de sector is die het meeste geld ontvangt.

Wat is risicokapitaal?

Risicodragend kapitaal verwijst naar een vorm van private equity-financiering verstrekt door investeerders en gegeven aan startende ondernemingen met het potentieel voor grote, langdurige expansie en winstgevendheid. Deze investeerders, venture capitalists genoemd, bieden een schot in de arm voor bedrijven die anders niet in staat zouden zijn om voldoende financieel kapitaal bijeen te brengen.

Durfkapitalisten kopen vaak een aanzienlijk eigendomsbelang in de bedrijven die zij overeenkomen te financieren. Omdat zij vaak managementbeslissingen nemen, hebben de beleggers vaak een achtergrond in management of corporate governance.

Impact van risicokapitaal door de industrie

Volgens Per PwC's rapport waren de vijf grootste industrieën op het gebied van risicokapitaalinvesteringen software ($ 10, 96 miljard), biotechnologie ($ 54 miljard), media en entertainment ($ 2, 93 miljard), medische apparatuur en apparatuur ($ 2,1 miljard) en informatietechnologiediensten ($ 1, 98 miljard). Het is logisch dat technologie- en mediabedrijven private-equityfinanciering aantrekken; hun eisen worden eerder gewogen in onderzoek, ontwikkeling en producttests dan in arbeid, productie of infrastructuur. Durfkapitaal is doorgaans mobieler dan arbeid, en het zou de neiging hebben naar gebieden te stromen waar financieel kapitaal de primaire beperking is (in tegenstelling tot menselijk of fysiek kapitaal).

Durfkapitaal neigt ook naar sectoren die worden waargenomen om een ​​hoog gemiddeld rendement te bieden. Marges in industrieën zoals restaurants of boodschappen zijn over het algemeen erg slank, terwijl de marges in technologie of medische apparatuur vrij hoog zijn. Durfkapitalisten willen hun investeringen maximaliseren, net als elke andere marktpartij, en geld zoekt altijd de hoogste uitbetaling.

Het lijkt aannemelijk dat het patroon van risicokapitaalinvesteringen in de loop van de tijd verandert. Bijkomende financiering, output en concurrentie in software of biotechnologie kunnen tot gevolg hebben dat de marges worden verlaagd en het rendement daalt naarmate bedrijven voor klanten strijden. Als dit gebeurt, kunnen andere sectoren relatief aantrekkelijker worden en beginnen met hogere percentages durfkapitaal.

Nieuwe industrieën met een hoog groeipotentieel lijken een logische uitdaging voor de ogenschijnlijke ondernemingshegemonie die wordt gecreëerd door technologie en media. De legalisering van medicinale en recreatieve marihuana kan bijvoorbeeld ongerealiseerde winstkansen voor durfkapitalisten openen. Zelfs als bestaande private equity-bedrijven de risico's van ontluikende markten schuwen, zullen waarschijnlijk nieuwe kapitalisten verschijnen om de kloof tussen bestaande en potentiële output te helpen dichten.