a:

Termijncontracten zijn koop- / verkoopovereenkomsten die de uitwisseling van een specifiek activum en op een specifieke datum in de toekomst specificeren, maar tegen een prijs die vandaag is overeengekomen. Ze vereisen geen vervroegde betaling of aanbetaling in tegenstelling tot sommige andere afgeleide instrumenten voor toekomstige verbintenissen. Aangezien er geen geld van eigenaar verandert bij de oorspronkelijke overeenkomst, kan er geen waarde aan worden toegeschreven. Met andere woorden, de termijnprijs is gelijk aan de bezorgprijs.

Wiskundige waardering van termijncontractwaardes

Afgeleide waardering is geen exacte wetenschap, en het is een onderwerp van ernstige filosofische en methodologische afwijking tussen financiële economen, beveiligingsingenieurs en marktwiskundigen. De meest gebruikelijke behandeling van termijncontracten begint met de veronderstelde waarneming dat termijncontracten zonder kosten kunnen worden opgeslagen. Als een effect zonder kosten kan worden opgeslagen, is de termijnprijs voor levering van het waardepapier gelijk aan de contante prijs gedeeld door de kortingsfactor.

U ziet dit als volgt uitgedrukt: F = S / d (0, T), waarbij (F) gelijk is aan de termijnprijs, (S) de huidige contante prijs van de onderliggende waarde is en d (0, T) is de kortingsfactor voor de tijdvariabele tussen de begindatum en de leverdatum.

Dit lijkt ingewikkeld en technisch, wat het is; de kortingsfactor is afhankelijk van de lengte van het termijncontract. Wiskundig gezien is dit aangetoond als een evenwichtsprijs, omdat elke forwardprijs boven of onder deze waarde een arbitrage-opportuniteit vertegenwoordigt.

Forward-prijs en doorstuurwaarde

Op een datum waarbij (T) gelijk is aan nul, is de waarde van het forward-contract ook nul. Dit creëert twee verschillende maar belangrijke waarden voor het termijncontract: forwardprijs en forward-waarde. Forward price verwijst altijd naar de dollarprijs van activa zoals gespecificeerd in het contract. Dit cijfer is vastgesteld voor elke tijdsperiode tussen de eerste ondertekening en de leverdatum. De termijnwaarde begint bij opslagkosten en neigt naar de termijnprijs naarmate het contract de vervaldatum nadert.

Exchange-logica en beginwaarde

Wat is de beginwaarde van een hypotheekcontract van $ 300.000 dat een aanbetaling van 15% vereist? Eenvoudige economische logica suggereert dat de initiële contractwaarde $ 45.000, of 0. 15 x $ 300.000 is. Dat is hoeveel geld de kredietgever eist om het contract vast te stellen. De lener stemt er ook mee in om af te zien van $ 45.000 om het initiële contract te ontvangen.

Draag deze logica bij om contracten door te sturen. De overgrote meerderheid van termijncontracten heeft geen aanbetaling. Als beide partijen bereid zijn hun inzet voor het contract in te ruilen voor $ 0. 00, dan volgt hieruit dat de initiële waarde van het contract nul is.

Deze toelichtingen zijn onvolledig, omdat ze veel van de factoren die verband houden met hypotheek- en termijncontracten negeren, namelijk de onderliggende activa. In strikt economische zin zijn deze argumenten echter zo ver als ze gaan.