a:

Termijncontracten en callopties zijn verschillende financiële instrumenten waarmee twee partijen activa kunnen kopen of verkopen tegen gespecificeerde prijzen op toekomstige datums. Termijncontracten en callopties kunnen worden gebruikt om activa af te dekken of te speculeren over de toekomstige prijzen van activa.

De verschillen tussen doorschakelcontracten en call-opties verklaren

Een call-optie geeft de koper of houder het recht, maar niet de verplichting, om een ​​actief tegen een vooraf bepaalde prijs te kopen op of vóór een vooraf bepaalde datum, in het geval van een Amerikaanse call-optie. De verkoper of schrijver van de call-optie is verplicht om aandelen aan de koper te verkopen als de koper zijn optie uitoefent of als de optie in geld vervalt.

Neem bijvoorbeeld aan dat een belegger één calloptiecontract koopt op Apple Incorporated (AAPL) met een uitoefenprijs van $ 130 en een vervaldatum van 31 juli. De calloptie geeft de belegger het recht om te kopen 100 aandelen van AAPL op of vóór 31 juli. Aangenomen dat AAPL op 30 juli op $ 135 handelt, wordt de call-optie in het geld beschouwd en kan de belegger zijn recht uitoefenen om 100 aandelen AAPL te kopen voor $ 130. Daarna kon de belegger zijn aandelen van AAPL verkopen voor $ 135 per aandeel.

In tegenstelling tot callopties, zijn termijncontracten bindende overeenkomsten tussen twee partijen om een ​​actief tegen een specifieke prijs op een specifieke datum te kopen of verkopen. Neem bijvoorbeeld aan dat twee partijen overeenkomen om 100 troy ounces goud te ruilen tegen $ 1, 100 per troy ounce op 31 december. Een van de partijen die deze overeenkomst aangaat, is verplicht 100 troy ounces goud te kopen, terwijl de andere partij verplicht is om goud te kopen. verkoop 100 troy ounce tegen een prijs van $ 1, 100 per troy ounce. In tegenstelling tot een call-optie is de koper verplicht om het actief te kopen. De houder van het contract kan er niet voor kiezen de optie uit te oefenen en de optie waardeloos te laten verlopen.