Verkiezingen illustreren de polsslag van de Verenigde Staten op interessante manieren. In 1992 was de campagne van Bill Clinton gericht op 'de economie, dom'. Het campagnebericht resoneerde met de Amerikanen en Clinton landde met succes het presidentschap over de toenmalige president George H. W. Bush. Toen George W. Bush in 2000 president werd, concentreerde hij zich op 'compassionate conservatism'. In het midden van de economische onrust in 2008, verkocht Barack Obama een boodschap van "hoop" en vertelde de Amerikanen dat hij "verandering zou brengen waarin we kunnen geloven".

Snel vooruit naar de 2016 presidentsverkiezingen en een andere Clinton en Bush zijn op zoek naar het Witte Huis. Amerikanen zijn weer op zoek naar verandering. In veel opzichten is deze verkiezing een referendum over de economie geworden. In een Gallup-enquête van 1 februari 2016 bevestigden zowel de Democraten als de Republikeinen de economie en banen stonden tijdens dit verkiezingsseizoen bovenaan hun prioriteitenlijst.

De invloed van de 1%

In sommige opzichten zijn degenen die minder dan $ 434, 682 per jaar verdienen en zichzelf de "99%" noemen, geplaatst tegen de top 1% van de loontrekkenden. Dit is niet verwonderlijk gezien het artikel in de New York Times van 10 oktober 2015, waarin staat dat slechts 158 rijke families een totaal van $ 176 miljoen bijdroegen, bijna de helft van alle bijdragen, in de richting van de eerste fase van de campagnes van de presidentskandidaten van 2016. De top 1% heeft consequent zijn rijkdom gebruikt om het politieke proces te beïnvloeden via hun campagnebijdragen.

Twee onwaarschijnlijke cijfers zijn naar voren gekomen om de kandidaten tegen te gaan die naar buiten worden gesteund door de top 1%. Bernie Sanders, een democratische en toegewijde socialist, heeft de steun gekregen van boze Amerikanen die op zoek zijn naar economische hervormingen. Bijzonder verrassend is de steun die de onderste 99% heeft gegeven aan miljardair reality-televisiester, en lid van de top 1%, Donald Trump.

Bernie Sanders en de revolutie

Bernie Sanders is ongegeneerd in zijn kritiek op Wall Street en is vooral gefocust op de kloof tussen de rijken en alle anderen in de Verenigde Staten. Volgens de Sanders-campagne heeft de top 1% van de Amerikanen een inkomen vóór belastingen dat gelijk is aan 22. 83% van alle inkomsten, met dit aantal gestaag stijgend in de tijd. Zijn campagne richtte zich volledig op de resterende 99%, met plannen om een ​​"revolutie" van Robin Hood-type te starten om rijkdom te herverdelen.

Andere plannen van Sanders omvatten het verhogen van de belastingen voor zowel bedrijven als de rijken, het verhogen van het minimumloon tot $ 15 per uur in 2020, en het openbaar college gratis maken voor alle Amerikanen. Met zijn sterke prestaties in de Iowa Caucus en New Hampshire Primair, hebben kiezers aangetoond dat ze geïnteresseerd zijn in dit soort hervormingen, zelfs als het onwaarschijnlijk is dat ze door het Congres gaan.

De realiteit van president Donald J. Trump

Anders dan Bernie Sanders heeft Donald Trump geprobeerd iedereen aan te spreken. Trump heeft zijn campagne zelf gefinancierd en beweert dat hij niet door de organisatie kan worden gekocht. Enquêtes illustreren dat het bericht 'Make America Great Again' van Trump uiterst effectief is geweest.

Volgens AFL-CIO-aangeslotene Working America was Donald Trump de overweldigende winnaar onder kiezers van de werkende klasse die buiten Pittsburgh en Cleveland werden ondervraagd tussen 18 december 2015 en 22 januari 2016. Hoewel 53% van deze stemmers nog steeds onbeslist, 38% van degenen die een beslissing hadden genomen, koos voor Trump. Dit omvat 25% van de geregistreerde Democraten in de peiling.

In werkelijkheid kijkt Trump stilletjes uit voor zichzelf en andere leden van de top 1%. De Tax Foundation meldt dat de top 1% de groep is die de grootste belastingverlaging onder Trump ontvangt. Volgens zijn belastingvoorstel zouden de leden van de top 1% een winst van 21% hebben op hun inkomsten na belasting. De gemiddelde stijging van het resultaat na belasting onder het plan van Trump voor de 99% is 10. 2%. Dus terwijl zijn website de belastingvermindering voor de middenklasse overtroeft, illustreert niet-onpartijdige analyse dat de rijken de echte winnaars zijn.

One Person, One Vote

Terwijl de top 1% waarschijnlijk de enigszins radicale programma's die door Bernie Sanders worden gesteund, nooit zal ondersteunen, heeft Donald Trump zichzelf met succes op de onderste 99% gezet, die op zoek zijn naar economische groei, en de top 1%, die zal profiteren van zijn belastingprogramma. Of Trump zijn succes kan voortzetten als het republikeinse veld versmalt, valt nog te bezien. Uiteindelijk is de belangrijkste boodschap die kiezers tijdens dit verkiezingsproces hebben gezonden, dat de economie de belangrijkste factor is bij de presidentsverkiezingen van 2016.