Binnen het brede beleggingsvehikel van op de beurs verhandelde producten (ETP's) zijn zowel standaard exchange-traded funds (ETF's) als exchange-traded notes (ETN's) opgenomen. Hoewel ETN's over het algemeen worden beschouwd als een subset of variatie in de categorie ETF's, zijn er essentiële en belangrijke verschillen tussen ETF's en ETN's op basis van standaardproducten of aandelen.

De basisverschillen tussen ETF's en ETN's

ETF's zijn gestructureerd volgens de Investment Company Act van 1940, terwijl ETN's schuldeffecten zijn en dus onder de Securities Act van 1933 vallen. ETN's werden oorspronkelijk ontwikkeld en uitgegeven door Barclays PLC (NYSE: BCS BCSBarclays9 59 + 0 21% Created with Highstock 4. 2. 6 ), nog steeds een van de primaire ETN-emittenten, als een instrument om particuliere beleggers in staat te stellen blootstelling te verkrijgen aan beleggingen die anders moeilijk toegankelijk.

Een ETF heeft een mandje met effecten, meestal aandelen of grondstoffenfutures. Ze lijken op beleggingsfondsen, maar ETF's worden vrij verhandeld op beurzen, net als individuele aandelen.

Daarentegen houden ETN's feitelijk geen effecten aan of bezitten ze niet. Een ETN is een schuldpapier dat een ongedekt schuldinstrument is dat is uitgegeven door een grote bank. Net zoals obligaties hebben ETN's een vervaldatum, maar in tegenstelling tot traditionele obligaties zijn er geen coupons of periodieke rentebetalingen.

Een ETN is in wezen een belofte van de uitgevende bank om de houder de waarde van een bepaalde index te betalen die de ETN bijhoudt, de belangrijkste plus- of minusrendementen, hetzij op de vervaldag, hetzij telkens wanneer de houder zijn aandelen in de ETN. Het is dit structurele element dat ETN's onderhevig maakt aan kredietrisico, omdat er niets is dat een ETN ondersteunt behalve de kredietwaardigheid van de emittent.

ETN's vertegenwoordigen niet-achtergestelde senior schulden die anders beleggers in een goede betalingspositie plaatsen. Het kredietrisico bij een ETN is meestal minimaal, aangezien beleggers vrij zijn om hun aandelen op een reguliere handelsdag te verkopen. De kredietwaardigheid van emittenten is ook eenvoudig te controleren.

Voordelen van beleggers met ETN's

ETN's worden over het algemeen beschouwd als een nadeel voor standaard ETF's. ETN's zijn naast het kredietrisico onderworpen aan het marktrisico. Ze zijn over het algemeen ook minder algemeen gehouden en worden actief verhandeld, waardoor ze doorgaans minder liquide zijn dan standaard ETF's. Niettemin hebben ETN's drie verschillende voordelen die beleggers ertoe kunnen brengen om hen boven ETF's te begunstigen.

Perfect Index Tracking

ETF's, die feitelijk aandelen in aandelen, grondstoffenfutures of obligaties bezitten, moeten periodiek wijzigingen aanbrengen in hun portefeuilles om hun onderliggende indexen nauwkeurig te volgen. Dit kan resulteren in extra fondskosten en sommige ETF's doen het beter dan anderen om hun respectieve indices bij te houden.ETN's bezitten geen effecten, dus de tracking error is volledig geëlimineerd. Beleggers kunnen er zeker van zijn dat de prestaties van hun ETN's, minus kosten, perfect overeenkomen met de prestaties van hun onderliggende indices.

Verhoogde flexibiliteit en toegang tot activaklassen

De basisstructuur van ETN's biedt hen vrijwel ongekende flexibiliteit als investeringsinstrumenten. Ze hoeven geen feitelijke portefeuille van fysieke holdings te beheren. Het is gemakkelijk voor ETN's om beleggingen in grondstoffen en valuta's te beheren, evenals in landen met beperkte toegang voor buitenlandse beleggers, in beleende beleggingsstrategieën, in complexe optiestrategieën en zelfs in zaken als volatiliteitsindexen. ETN's kunnen beleggen in niet-liquide of high-commissionbeleggingen zonder de extra kosten die aan dergelijke investeringen verbonden zijn. Het is moeilijk of zelfs onmogelijk om veel van dergelijke investeringen in een traditionele ETF te spiegelen, wat logistieke obstakels creëert voor de fondsbeheerder om te navigeren en de operationele kosten van het fonds te verhogen, en daardoor de kosten voor beleggers te verhogen.

Gunstigere belastingbehandeling

ETN's bieden een aanzienlijk potentieel belastingvoordeel ten opzichte van traditionele ETF's. Omdat de basisstructuur van een ETN betekent dat het geen werkelijke posities heeft, is het niet verplicht om jaarlijkse kapitaalverstrekkingsverdelingen te doen. Traditionele ETF's kunnen nodig zijn om dergelijke jaarlijkse uitkeringen te doen en vaak regelmatig kortetermijnbelastingen op vermogenswinsten aan te gaan als een natuurlijk gevolg van het aanpassen van hun beleggingsportefeuilles. De meeste ETF's op basis van grondstoffen zijn gestructureerd als limited partnerships, waardoor beleggers meestal te maken hebben met het indienen van Schedule K1-formulieren. ETN's vereisen doorgaans geen K1-formulieraanvragen en zijn alleen onderworpen aan het kortetermijnbelastingtarief voor vermogensaanwas indien de houder aandelen verkoopt minder dan een jaar na aankoop. Aangezien er normaal gesproken geen dividend- of rentebetalingen aan ETN-houders zijn, is een ETN-belegger, mits de belegging langer dan één jaar wordt aangehouden, alleen onderhevig aan het lagere langetermijnwinstbelastingtarief bij de verkoop of de looptijd van zijn aandelen. .

ETN's worden vaak gebruikt om toegang te krijgen tot beleggingen of om beleggingsstrategieën te implementeren die vaker de provincie van kortetermijnhandelaren zijn in plaats van langetermijnbeleggers.

In 2007 heeft de IRS een ongunstige uitspraak gedaan met betrekking tot aan valuta's gekoppelde ETN's, die investeringen in deze ETN's effectief belastbaar maken tegen het minder gunstige normale inkomenspercentage.

Bepalende factoren

De twee belangrijkste ETN-factoren waarmee beleggers rekening kunnen houden, zijn kredietrisico en fiscale behandeling. ETN's zijn alleen geschikt voor beleggers die bereid zijn het inherente kredietrisico te accepteren. Dat additionele kredietrisico wordt over het algemeen alleen als waardevol beschouwd als het beleggingstijdstip de belegger waarschijnlijk in een positie brengt om het potentiële belastingvoordeel van een ETN te realiseren.