Beleggers die blootgesteld zijn aan een belangrijke marktindex willen vaak hun blootstelling afdekken of speculeren op het niveau van de index over een bepaalde periode. Afgeleide effecten en "opties als futures" zijn twee manieren waarop beleggers een van beide activiteiten kunnen uitvoeren. Een belegger met blootstelling aan een marktindex kan op die index futurescontracten verhandelen, of handelsopties zoals calls of puts op index-tracking exchange-traded funds (ETF's). Twee voorbeelden van index-ETF's met extreem liquide optiemarkten zijn de SPDR Standard and Poor's (S & P) 500 ETF (NYSEARCA: SPY SPYSPDR S & P500 ETF Trust Units258. 66 + 0 08% Created with Highstock 4. 2 6 ), die de S & P 500-index en de PowerShares QQQ ETF volgt (NASDAQGM: QQQ QQQPwrsh QQQ SerI153 57 + 0 20% Created with Highstock 4. 2. 6 ), die de NASDAQ 100-index volgt. Hieronder vindt u algemene informatie over de soorten contracten en drie redenen waarom ETF-opties wellicht de betere keuze zijn.

Algemene aard van futures en opties

Een futures-contract is een gestandaardiseerde, wettelijke overeenkomst om een ​​specifieke financiële zekerheid of grondstof tegen een specifieke prijs op een specifieke datum te kopen of verkopen, bekend als de vervaldatum datum. Standaard futures-contracten worden maandelijks uitgegeven. Voor grondstoffenfutures vermelden de contractspecificaties de kwaliteit, hoeveelheid, levertijd en locatie voor de onderliggende grondstof. Futures-contracten zijn verplichtingen en het afsluiten van een futures-positie voorafgaand aan de expiratie is iets gecompliceerder dan bijvoorbeeld het kopen of verkopen van aandelen om een ​​aandelenpositie te sluiten. Futures bieden beleggers een onbeperkte potentiële winst, maar ze hebben ook het risico van een onbeperkt potentieel verlies. Neem in een extreem voorbeeld van onbeperkt verlies aan dat een belegger een oliecontract heeft met een opgegeven prijs van $ 50. Als de olieprijs stijgt, verliest de belegger geld. Aangezien de prijs oneindig kan stijgen, kan het verlies van de belegger ook oneindig zijn.

Optiecontracten lijken erg op futurescontracten, met één belangrijk verschil. Opties zijn contracten die de belegger het recht, maar niet de plicht geven om een ​​specifiek effect tegen een specifieke prijs te kopen of verkopen, de uitoefenprijs genoemd, op of vóór een specifieke vervaldatum, afhankelijk van de optiestijl. Er zijn drie hoofdtypen opties: Europees, Bermudaans en Amerikaans. Deze namen hebben niets te maken met geografie, maar veeleer met hoe de contracten worden afgehandeld. Europese opties geven beleggers het recht, maar niet de plicht, het contract uit te oefenen op de vervaldatum. Bermuda opties geven beleggers het recht, maar niet de plicht, om de optie uit te oefenen op een van de vele gespecificeerde data tussen contractvorming en vervaldatum.Amerikaanse opties laten de belegger de optie op elk moment op of voor de vervaldatum uitoefenen.

Afhankelijk van het type optiecontract of gebruikte strategie, kunnen winsten worden gemaximeerd of onbeperkt en kunnen verliezen worden beperkt of onbeperkt. Bij langlopende call-opties kan een belegger nooit meer verliezen dan de betaalde premie voor het contract en heeft het potentieel voor onbeperkte winsten. Met een straight put-optie kan een belegger nooit meer verliezen dan de betaalde premie en heeft hij een maximale winst van de huidige prijs van de onderliggende waarde, verminderd met de betaalde premie. Optie-combinaties resulteren in verschillende uitbetalingsprofielen.

De inherente hefboomeffecten van futures en opties kunnen variëren. Futures-opties hebben doorgaans meer hefboomwerking, maar niet altijd. Een e-mini S & P futures-contract, met een nominale waarde van $ 100, 000, kan bijvoorbeeld worden gekocht met een eerste storting van slechts $ 4, 600, waardoor de belegger bijna een factor 22 leverage heeft. Aangezien de margevereisten tijdens het hele contract moeten worden gehandhaafd, kan deze grote inherente hefboomwerking extreem riskant zijn voor beleggers tijdens volatiele markten, omdat ze meer geld zouden moeten boeken om verliezen te behouden.

Opties hebben over het algemeen lagere leverage-bedragen, maar ze kunnen soms behoorlijk hoog zijn. Vanaf 2 juni 2016 zou een belegger bijvoorbeeld één call-optie op SPY kunnen kopen tegen de 210 strike-prijs voor $ 83. Dit zou de belegger controle geven over 100 aandelen, of $ 21.000 aan SPY. Zelfs als SPY zou dalen tot $ 50, zou er geen marge zijn om te posten, omdat het maximale verlies van de belegger de premie van $ 83 zou zijn. 3 redenen om ETF-opties te gebruiken

Samenvattend, de eerste reden om ETF-opties te gebruiken, is dat ze zeer liquide en handelsachtig zijn, waardoor posities gemakkelijker te sluiten zijn dan futuresposities. Ten tweede zijn opties, gezien de structuur van de contracten en inherente leverage, veel minder volatiel en kunnen verliezen worden beperkt. Ten derde zijn futures, hoewel hierboven niet besproken, eenvoudig, maar er kunnen veel meer creatieve strategieën met opties worden geïmplementeerd. Zulke voorbeelden zijn straddles, wurgingen en vlinders. Als opties beschikbaar zijn op een index-ETF, zijn ze een veel veiligere en slimmere gok.