Bankzaken vormen de basis van ons financiële systeem. Financiële meltdowns, zoals de crash van 1929 en de hypotheekcrisis en kredietcrisis in 2008, maken dit overduidelijk. Wanneer banken niet naar behoren functioneren, volgt de economie, en net als veel andere financiële elementen, is het bankwezen in de loop van de eeuwen geëvolueerd.

Mayer en Nathan Rothschild

Mayer Amschel Rothschild groeide op in een joods getto in Duitsland. In de jaren 1700 beletten christelijke woekerwetten dat veel mensen lenen voor winst, waardoor handelarenbankieren één van de weinige transacties is die een joods individu gemakkelijk zou kunnen opnemen. Mayer deed dat door een netwerk op te bouwen door tegen lage tarieven te lenen aan politiek belangrijke heren en vorsten. Hij gebruikte zijn connecties om een ​​familie fortuin te creëren, zijn zonen trainen in bankieren voordat ze naar het buitenland werden gestuurd. (Raadpleeg voor meer informatie Top 3-trends die van invloed zijn op particulier vermogensbeheer .)

Met de kinderen van Mayer Rothschild verspreid over Europa, werden de Rothschild's de eerste bank die grenzen overschreed. Zijn zoon Nathan nam de hoofdrol op zich in baanbrekende internationale financiering. Met behulp van duiven om met zijn broers en zussen te communiceren, fungeerde Nathan als een centrale bank voor Europa - makelaarsaankopen voor koningen, redding van nationale banken en financiering van infrastructuur, zoals spoorwegen, die zouden helpen de industriële revolutie te starten.

Junius en J. P. Morgan

Dit vader en zoon duo bracht echte financiën naar Amerika. Junius Morgan hielp George Peabody om de banden van Amerika met de kapitaalmarkten in Engeland te verstevigen. De Engelsen waren de voornaamste kopers van de staatsobligaties die werden gebruikt om Amerika op te bouwen. Zijn zoon, J. P. Morgan, nam het bedrijf over als het krediet dat zijn vader veilig stelde de natie in een halsbrekende industrialisatie bracht. J. P. hield toezicht op de financiële reorganisatie van industrieën van vele concurrerende belangen naar een of twee grote trusts met enorme macht en kapitaal. Deze consolidatie van de macht stelde Amerika in staat om door te stoten in de productie in de 20 ^e eeuw en J. P. naar het hoofd van Wall Street te drijven. Tot de oprichting van de Fed waren Morgan en zijn syndicaten het centrale banksysteem van Amerika. (Van roverbaron tot de held van de paniek van 1907, deze man hielp ons Wall Street vormen zoals we het kennen. Zie De hoofdplaats van Wall Street: J. P. Morgan .)

Paul Warburg

J. P. Morgan's interventie in de Bank Panic van 1907 wees op de noodzaak van een sterker banksysteem in Amerika. Paul Warburg, een bankier bij Kuhn, Loeb, heeft geholpen om een ​​modern centraal banksysteem naar Amerika te brengen. Warburg kwam vanuit Duitsland naar Amerika, een land dat lang gewend was aan het concept van centraal bankieren. Zijn geschriften en betrokkenheid bij commissies hebben het ontwerp van de Federal Reserve sterk beïnvloed en aangemoedigd.Helaas werd een van zijn belangrijkere punten, de politieke neutraliteit van de Fed, aangetast toen de president de exclusieve bevoegdheid kreeg om de leiders van de Fed te kiezen. Warburg bleef tot zijn dood de Fed steunen en werken, maar hij weigerde een hogere positie te aanvaarden dan vice-voorzitter. (Meer informatie in onze Federal Reserve-handleiding .)

Amadeo P. Giannini

Vóór Amadeo Giannini waren de banken in Wall Street het elitegevoel. Een gewoon persoon kon het Huis van Morgan niet binnenlopen en een bankrekening openen, evenmin als hij het Buckingham Palace kon betreden en de slaapkamers kon gebruiken. Giannini veranderde dit alles door het zijn levensdoel te maken om voor de kleine man te vechten. Giannini bouwde zijn bank door deposanten te werven en leningen van alle omvang in zijn thuisstaat Californië te maken.

Wat ooit de Bank of America zou worden, werd bijna ontspoord door Wall Street toen Giannini met pensioen ging. Het bord bracht een Wall Streeter binnen om Giannini te vervangen en de man draaide zich om, sloot het banknetwerk af en verkocht het aan vrienden terug op Wall Street. Giannini kwam uit pensionering en won een proxy-strijd om zijn bank opnieuw over te nemen. Eenmaal gebeten, twee keer verlegen, ging Giannini nooit echt met pensioen tot zijn dood in 1949. Hij zal niet alleen worden herinnerd als een van de weinige niet-Wall Streeters die de straat veroverde en won, maar ook als de man die de democratisering van het bankwezen begon . Misschien wel het meest duurzame monument voor zijn levenswerk is de status van Californië als een van 's werelds grootste economieën - grotendeels te danken aan financiering en kredietverstrekking door Amadeo Giannini. (Meer informatie vindt u in ons Handboek voor bankbedrijf .)

Charles Merrill

Als opvolger van het werk dat Giannini is begonnen, had Charles E. Merrill al een succesvolle zakenbankinvestering opgebouwd en was in semi-pensionering toen EA Pierce en Co. hem vroegen om hun bedrijf te runnen. Merrill stemde hiermee in, op voorwaarde dat zijn naam aan het bedrijf werd toegevoegd en dat hij de leiding had over de richting van het bedrijf. Hij nam de nieuwe kans om zijn ideeën over 'volkskapitalisme' uit te proberen, een concept dat hij zijn hele leven lang had opgebouwd. Het oorspronkelijke bedrijf van Merrill was sterk betrokken bij de financiering van grootwinkelbedrijven als Safeway en Merrill wilde lessen trekken uit winkelketens, kleinere marges maar grotere verkopen om een ​​retailbanksector te creëren. Merrill zag twee obstakels voor zijn visie: gebrek aan opleiding en wantrouwen na de misstanden die leidden tot de crash van 1929. Merrill viel deze problemen direct aan. Hij en zijn medewerkers schreven honderden pamfletten over beleggen en hielden seminars voor gewone mensen. Merrill zette zelfs gratis kinderopvang op tijdens deze seminars, zodat beide echtgenoten aanwezig konden zijn. Zijn educatieve drive was gericht op het demystificeren van investeringen en de markt voor het grote publiek.

Merrill ontraadde ook de werking van zijn bedrijf en publiceerde de 'Tien geboden' in een jaarverslag uit 1949. Het was een publieke garantie dat het bedrijf zichzelf zou gedragen op een manier die aan de eisen voldeed en de angsten van zijn klanten verdreef.Het eerste gebod was dat de belangen van de klant altijd voorop staan. De geboden lijken nu voor de hand te liggen - zeven en acht hebben te maken met het bekendmaken van interesse in aanbiedingen en een gevorderde waarschuwing van de verkoop van effecten door het bedrijf - maar ze waren een revolutie in hoe bedrijven in die tijd kleine klantenaccounts benaderden. Merrill stierf voordat hij de heropleving zag van de individuele belegger en de voordelen van zijn beleid voor het bedrijf, maar hij wordt gecrediteerd met zowel het realiseren als het bedenken van de uitdrukking "Wall Street naar Main Street brengen."

A Work In Progress > De evolutie van het bankwezen is nog lang niet voorbij. Onze reis begon met de mechanica van bankieren en eindigde met de democratisering van financiën voor iedereen. Het is een vreemde gedachte dat 70 jaar geleden de meeste banken simpelweg zouden weigeren zaken te doen met de kleine man. Zelfs in de laatste 100 jaar zijn er dramatische verschuivingen geweest van conservatieve waarden naar speculatie naar zware regulering en zo verder als de slinger van een klok. Het beste waarop we kunnen hopen, is dat meer mensen zoals Merrill en Giannini het systeem waarvan we afhankelijk zijn, blijven uitdagen en verbeteren. (Zie

De grootste beleggers

voor gerelateerde metingen.)