Olieprijzen blijven nieuwe dieptepunten bereiken. Terwijl gasprijzen van minder dan $ 2 per gallon Amerikaanse bedrijven en consumenten ten goede zijn gekomen, voelen landen over de hele wereld zich gebrand op de historisch lage prijzen, vooral omdat ze geen andere industrieën hebben om hun economie te ondersteunen. Wat zijn de vijf meest olie-afhankelijke economieën in de wereld? Het is niet verwonderlijk dat veel van deze staten politiek onstabiel zijn en meer worden met dalende prijzen.

Venezuela

Olie is goed voor 96% van de Venezolaanse export en meer dan 40% van de overheidsinkomsten, waardoor het fortuin onlosmakelijk verbonden is met de olieprijs. Venezuela heeft meer bewezen ruwe oliereserves dan enig ander land ter wereld. Net als Saoedi-Arabië heeft het de reserves om een ​​enorm marktaandeel te behouden als de olieprijzen ooit weer opveren. Maar de Saoedi's houden meer dan $ 600 miljard aan buitenlandse reserves aan, waardoor ze een veel groter vermogen hebben om valuta te manipuleren. Venezuela heeft ondertussen slechts ongeveer $ 15 miljard in bezit, waardoor het grotendeels niet in staat is om de huidige valuta-inflatie te beheersen. (Zie voor meer informatie: Wat bepaalt de olieprijs? )

Libië

Libië is alles behalve een bedrijfstak met één bedrijfstak, met een aandeel van de energiesector van 65% van het BBP en maar liefst 95% van de overheidsinkomsten, aldus de CIA. Bovendien werken de meeste Libiërs voor de staat, waarbij chequeboekjes van klanten worden gekoppeld aan de prijs van olie. Deze volledige afhankelijkheid manipuleert grotendeels de huidige burgeroorlog, waarbij de rivaliserende regeringen strijden om de controle over de nationale oliemaatschappij van de staat (die momenteel door U.N. resolutie wordt verondersteld om met beide regeringen om te gaan). De afhankelijkheid van olie verergert de huidige politieke strijd van Libië en vergroot het risico op verdere prijsverschuivingen.

Rusland

Ogenschijnlijk de meest ontwikkelde en gediversifieerde economie op deze lijst, hebben de dalende olieprijzen de blijvende afhankelijkheid van Rusland van de uitvoer van energie blootgelegd. De roebel (RUB) was vorig jaar absoluut verpletterd en Rusland verbrandde door soevereine vermogensfondsen die zowel oliemaatschappijen als banken redden. De nieuwe gasdeal in Rusland met China zal al jaren geen dividend uitbetalen, en het land wegkwijnen onder het gewicht van westerse sancties. De Russische economie verzwakt in bijna elk opzicht, met de huidige oliecrisis grotendeels de schuld. (Zie voor meer informatie: Top OPEC-concurrenten en hoe de OPEC hen controleert .)

Angola

De dominante olie-industrie vertegenwoordigt meer dan 50% van het Angolese BBP en meer dan 70% van de overheidsinkomsten . Angola is resource-rijk in andere sectoren, met name mijnbouw, maar is nog steeds herstellende van een bloedige burgeroorlog die eindigde in 2002, en beschikt niet over de infrastructuur om veel van deze bronnen effectief te exploiteren.De regering, vastbesloten om de solvabiliteit te handhaven te midden van dalende prijzen, introduceerde nieuwe bezuinigingsmaatregelen in 2015, maar de olieprijzen zijn ver voorbij de prognoses voor dat budget ingestort, waardoor de staat kwetsbaar is.

Koeweit

Net als de meeste andere landen op deze lijst vertrouwt Koeweit op olie voor meer dan de helft van zijn BBP en bijna al zijn exportopbrengsten. Koeweit heeft weliswaar enkele comparatieve voordelen (het geniet relatieve politieke stabiliteit en heeft aanzienlijke deviezenreserves in verhouding tot het bbp), maar de recente inspanningen van Koeweit om de groei in andere sectoren te stimuleren zijn gedaald. Omdat buitenlandse investeerders aarzelend zijn om geld te storten in het tumultueuze Midden-Oosten, zal Koeweit waarschijnlijk al geruime tijd een eengemaakte economie blijven.

De bottom line

Wat hebben deze staten gemeen? Ze zijn allemaal politiek kwetsbaar of worden geteisterd door interne en externe conflicten. Met zoveel onrustige landen die zo volledig afhankelijk zijn van de prijs van olie, kan een aanhoudende prijsdaling leiden tot verdere wereldwijde instabiliteit in 2016.