Een kredietcrisis doet zich voor als gevolg van een onverwachte vermindering van de toegankelijkheid van leningen of kredieten en een sterke stijging van de prijs voor het verkrijgen van deze leningen. De kredietmarkten zijn goede indicatoren voor de diepte van een kredietcrisis. Ze kunnen ook aanwijzingen geven over wanneer die crisis zal afnemen. Om te begrijpen hoe de ernst van de crisis moet worden beoordeeld, moeten we een aantal factoren kunnen bekijken, zoals wat er met Amerikaanse staatsobligaties gebeurt, hoe dit invloed heeft op de London Interbank Offered Rate (LIBOR), welk effect dit heeft op de TED-spread en wat dit allemaal betekent voor handelspapier en hoogrentende obligaties. In dit artikel zullen we onderzoeken hoe deze indicatoren kunnen worden gebruikt om de ernst en de algehele diepte van een kredietcrisis te bepalen.

Zelfstudie: inzicht in de kredietcrisis

De ernst van een kredietcrisis meten
Er zijn verschillende hulpmiddelen die kunnen worden gebruikt om de algehele diepte van een kredietcrisis te meten:

U . S Treasuries: U. S. Treasuries zijn schuldverplichtingen uitgegeven en ondersteund door de Amerikaanse overheid. Als een kredietcrisis zich ontvouwt, nemen beleggers hun geld uit andere activa, zoals aandelen, obligaties, depositocertificaten (CD's) en geldmarkten. Dit geld gaat naar U. S. Treasuries, die worden beschouwd als een van de veiligste beleggingen. Naarmate het geld in dit gebied blijft stromen, wordt het rendement op kortlopende schatkistpapier (ook wel schatkistpapier genoemd) omlaag gedrukt. Deze lagere opbrengst is een teken van grote angst op de markten als geheel, terwijl beleggers zoeken naar veiligere plaatsen om hun geld te storten. (Voor meer informatie, lees Prognoses van rentetarieven proberen .)

LIBOR: LIBOR is het tarief dat banken andere banken in rekening brengen voor kortlopende leningen. Deze leningen kunnen voor een maand, drie maanden, zes maanden en een jaar zijn. Wanneer de LIBOR-tarieven hoog zijn, is dit een teken dat banken elkaar niet vertrouwen en zal resulteren in hogere kredietrentes over de hele linie. Dit betekent strengere normen voor kredietverlening en een algemene onwil van banken om risico's te nemen.

TED-spread : Deze spread vertegenwoordigt de wijziging tussen de LIBOR-rente over drie maanden en de driemaands rente voor Amerikaanse schatkistcredits. Het wordt gebruikt om de druk op de kredietmarkten te meten. Over het algemeen is de spread onder de 50 basispunten gebleven. Hoe groter het verschil tussen beide, hoe groter de zorgen over de kredietmarkten. Economen zullen dit bekijken om te bepalen hoe risicomijdend banken en beleggers zijn.

Commercial Paper: Commercial papers zijn niet-gewaarborgde schulden die door banken of bedrijven worden gebruikt om hun behoeften op korte termijn te financieren. Deze behoeften kunnen variëren van debiteuren (AR) tot loonadministratie tot voorraad. Over het algemeen variëren looptijden voor handelspapier van één nacht tot negen maanden. Hogere rentetarieven bemoeilijken het voor bedrijven om het geld te krijgen dat ze nodig hebben om hun dagelijkse activiteiten te financieren, zodat ze kunnen blijven groeien.Deze hoge tarieven kunnen ervoor zorgen dat bedrijven de hogere kosten betalen of helemaal niet lenen. Dit creëert een situatie waarin bedrijven zoeken naar manieren om het geld te krijgen dat ze nodig hebben om hun kortetermijnoperaties te financieren; wanneer meer handelspapier wordt uitgegeven, kan dit een teken zijn van een krappe kredietmarkt. (Zie voor meer informatie: Geldmarkt: handelspapier .)
Hoogrentende obligaties: Hoogrentende obligaties zijn obligaties die niet in aanmerking komen voor de status investment-grade. Ratingbureaus beoordelen hoogrentende obligaties als die met de grootste kans op wanbetaling. Hoe hoger de rendementen op dit soort obligaties, hoe groter de kredietmarkt waarschijnlijk is, omdat dit erop wijst dat er weinig leenmogelijkheden zijn voor bedrijven. Bedrijven die geen gunstigere financiering kunnen krijgen, kunnen in plaats daarvan obligaties uitgeven. (Zie voor meer informatie, Wat is een bedrijfskredietwaardering? )

Indicatoren gebruiken om een ​​kredietcrisis te begrijpen
Elke indicator op zichzelf, hoewel belangrijk, biedt niet het algemene totaalplaatje. Wanneer een combinatie van indicatoren echter consistent in dezelfde richting wijst, kan deze correlatie aangeven in welke richting de kredietmarkten worden geleid. Als de kredietmarkten op weg zijn naar een crisis, kunnen deze indicatoren inzicht geven in hoe groot de kredietcrisis zal zijn en hoe bang banken of beleggers zijn om risico te nemen. Als de angst groot genoeg is, kan deze overgaan in de algemene economie, waardoor een recessie ontstaat. Wanneer daarentegen de indicatoren zwakker worden, suggereert dit dat banken en beleggers bereid zijn risico's te nemen. In dit geval zijn de leningsvoorwaarden eenvoudig en hebben bedrijven toegang tot het kapitaal dat ze nodig hebben, waardoor de economie zich uitbreidt.

Conclusie
Er zijn verschillende hulpmiddelen die kunnen helpen de diepte van een kredietcrisis te bepalen. Door te kijken naar Amerikaanse Treasuries, LIBOR, de TED-spread, commercial paper en hoogrentende obligaties, kunt u een idee krijgen van hoe nerveus bankiers en beleggers bezig zijn risico's te nemen, wat een belangrijke bepalende factor is voor hoe de economie er in de toekomst uit zal zien . Hoewel geen enkele indicator belangrijker is dan een andere, bevestigt de correlatie van al deze indicatoren de algemene omstandigheden op de kredietmarkten.