Het kiezen van een tijd om een aandeel te verkopen kan een zeer moeilijke taak zijn. Het is vooral moeilijk omdat het voor de meeste handelaren moeilijk is om hun emoties van hun transacties te scheiden. De twee menselijke emoties die in het algemeen van invloed zijn op de meeste handelaren met betrekking tot de verkoop van een aandeel, zijn hebzucht en angst voor spijt. Het vermogen om deze emoties te beheren is de sleutel tot een succesvolle handelaar.
TUTORIAL: Investor's Guide to Behavioral Finance
Toenemende winsten Veel beleggers verkopen bijvoorbeeld niet wanneer een aandeel 10 tot 20% is gestegen omdat ze niet meer rendement willen missen als de aandelen naar de maan. Dit komt door hun hebzucht en de hoop dat de door hen gekozen voorraad een grote winnaar zal zijn. Aan de andere kant, als het aandeel met 10 tot 20% daalt, zal een ruime meerderheid van de beleggers nog steeds niet verkopen vanwege hun angst voor spijt. Als ze verkopen en de aandelen aanzienlijk verder opveren, trappen ze zichzelf af en betreuren ze hun acties.
Dus wanneer zou u uw aandelen verkopen? Dit is een fundamentele vraag waar beleggers voortdurend mee worstelen. Je moet de emotie scheiden van je handelsbeslissingen. Gelukkig zijn er enkele veelgebruikte methoden die een belegger helpen het proces zo mechanisch mogelijk te maken. In dit artikel zal ik zes algemene strategieën bekijken om te helpen beslissen wanneer je je aandelen wilt verkopen.
Waarderingsniveau Verkoop De eerste verkoopcategorie die we zullen bekijken, wordt de verkoop op basis van het waarderingsniveau genoemd. In de verkoopstrategie van het waarderingsniveau verkoopt de belegger een aandeel zodra deze een bepaald waarderingsdoel of -bereik bereikt. Talloze waarderingsstatistieken kunnen als basis worden gebruikt, maar enkele veelgebruikte die worden gebruikt, zijn de verhouding prijs / winst (P / E), prijs-tot-boekhouding (P / B) en prijs-tot-verkoop (P / S). Deze aanpak is populair bij waarde-investeerders die aandelen kopen die ondergewaardeerd zijn. Het kan een goed signaal zijn om te verkopen wanneer een aandeel overgewaardeerd wordt op basis van bepaalde waarderingsstatistieken.
Als illustratie van deze methode, stel dat een belegger aandelen aanhoudt in Wal-Mart die ze kochten toen de koers-winstverhouding ongeveer 13 keer de winst was. De handelaar kijkt naar de historische waardering van de Wal-Mart-aandelen en ziet dat de vijfjaarsgemiddelde koerswinst 15 is. 5. Hieruit zou de handelaar kunnen beslissen over een taxatiedoelstelling van 15. 5 tijdwinst als een vaste verkoop signaal. Dus de handelaar heeft een redelijke hypothese gebruikt om de emotie uit zijn besluitvorming te halen. (Zie Profiteren met de kracht van prijs-tot-winst voor meer informatie over de P / E.)
Gelegenheid Kosten verkopen De volgende die we bekijken, wordt genoemd de opportunitykosten verkopen. In deze methode bezit de belegger een aandelenportefeuille en verkoopt hij een aandeel wanneer zich een betere gelegenheid voordoet. Dit vereist een constante monitoring, onderzoek en analyse van zowel uw eigen portefeuille als potentiële nieuwe voorraad toevoegingen.Zodra een betere potentiële investering is geïdentificeerd, zou de belegger een positie in een huidige deelneming die naar verwachting niet zo goed zal presteren als de nieuwe aandelen, verlagen of elimineren op basis van een risicogecorrigeerd rendement.
Verslechterende grondslagen verkopen De verslechterende fundamentele verkoopregel zal leiden tot een aandelenverkoop indien bepaalde fundamentals in de financiële overzichten van de onderneming onder een bepaald niveau dalen. Deze verkoopstrategie lijkt enigszins op de opportunitykosten, in die zin dat een aandeel dat met de vorige strategie is verkocht waarschijnlijk op de een of andere manier is verslechterd. Bij het baseren van een verkoopbeslissing op verslechterende fundamentals, zullen veel handelaren zich vooral richten op de balansverklaring met de nadruk op liquiditeit en dekkingsgraden. (Meer informatie over de balans in De balans doorbreken .)
Stel dat een belegger eigenaar is van de aandelen van een nutsbedrijf dat een relatief hoog en consistent dividend uitkeert. De belegger houdt de aandelen voornamelijk aan vanwege zijn relatieve veiligheid en dividendrendement. Bovendien, toen de belegger de aandelen kocht, bedroeg de verhouding schuld / eigen vermogen ongeveer 1,0 en de huidige verhouding was ongeveer 1. 4.
In deze situatie kon een handelsregel worden vastgesteld zodat de belegger zou verkopen het aandeel als de verhouding vreemd vermogen / eigen vermogen meer dan 1, 50 bedroeg, of als de huidige ratio ooit onder de 0 daalde. Als de fundamentals van de onderneming verslechterden tot die niveaus - en daarmee het dividend en de veiligheid bedreigden - zou deze strategie de belegger een signaal geven. verkoop de voorraad.
TUTORIAL: Investor's Guide to Brokers and Online Trading
Down-from-Cost en Up-of-Cost Sell De down-from cost sell-strategie is een andere op regels gebaseerde methode die tot verkoop leidt op basis van het bedrag, in procent, dat je bereid bent te verliezen. Wanneer een belegger bijvoorbeeld een aandeel koopt, kan hij besluiten dat als het aandeel 10% daalt van waar hij het kocht, hij het aandeel zou verkopen.
Vergelijkbaar met de down-from cost-strategie, zal de up-from cost-strategie een aandelenverkoop activeren als de voorraad een bepaald percentage stijgt. Zowel de 'down-from-cost'- als de' up-from-cost'-methode is in wezen een stop-loss-maatregel die de hoofdsom van de belegger beschermt of een bepaald bedrag aan winst blokkeert. De sleutel tot deze benadering is het selecteren van een geschikt percentage dat de verkoop triggert door rekening te houden met de historische volatiliteit van het aandeel en het bedrag dat u bereid zou zijn te verliezen.
Richtprijs Verkoop Als u geen gebruik wilt maken van percentages, gebruikt de verkoopmethode met de doelprijs een specifieke voorraadwaarde om een verkoop te activeren. Dit is een van de meest gebruikte manieren waarop beleggers een aandeel verkopen, gezien de populariteit van de stop-loss-orders bij handelaren en beleggers. Gangbare richtprijzen die door beleggers worden gebruikt, zijn meestal richtprijzen gebaseerd op waarderingsmodeloutputs zoals het verdisconteerde kasstroommodel. Veel handelaren zullen hun richtprijs verkopen op willekeurige ronde aantallen of steun- en weerstandsniveaus, maar deze zijn minder solide dan andere, fundamenteel gebaseerde methoden.
Bottom Line Het leren accepteren van een verlies op uw investering is een van de moeilijkste dingen om te doen in beleggen. Vaak is het niet alleen hun vermogen om winnende aandelen te kiezen, maar ook hun vermogen om aandelen op het juiste moment te verkopen. Deze gemeenschappelijke methoden kunnen beleggers helpen beslissen wanneer een aandeel wordt verkocht. (Voor meer informatie, kijk op Om te verkopen of niet om te verkopen .)
Als een van uw aandelen splitst, maakt dat niet het tot een betere investering? Als een van uw aandelen 2-1 splitst, zou u dan niet twee keer zoveel aandelen hebben? Zou uw aandeel in de winst van het bedrijf dan niet tweemaal zo groot zijn?
Helaas, nee. Om te begrijpen waarom dit het geval is, laten we de werking van een aandelensplitsing bekijken. Kortom, bedrijven kiezen ervoor om hun aandelen te splitsen, zodat ze de handelsprijs van hun aandelen kunnen verlagen tot een bereik dat de meeste beleggers comfortabel vinden. Aangezien menselijke psychologie is wat het is, kopen de meeste beleggers meer gemak bij de aanschaf van bijvoorbeeld 100 aandelen van $ 10 aandelen in plaats van 10 aandelen van $ 100 aandelen.
Hoe is het beleggen in een bedrijfsobligatie anders dan het kopen van aandelen in de aandelen van het bedrijf?
Leren hoe beleggen in een bedrijfsobligatie verschilt van het kopen van aandelen in de aandelen van een bedrijf, terwijl de voordelen en risico's van elk van hen worden bekeken.
Kan ik bijdragen aan mijn door het bedrijf gesponsorde 401 (k) na het einde van het jaar van het bedrijf maar vóór de datum van indiening van de belasting?
In tegenstelling tot IRA's, waar bijdragen kunnen worden gedaan voor het voorgaande jaar tot 15 april van het lopende jaar, zijn de uitbetalingbijdragen over het algemeen van toepassing op het jaar waarin ze daadwerkelijk worden ingehouden op de lonen / salarissen van de deelnemer. Neem bijvoorbeeld aan dat een werknemer een verkiezing verkiest om een deel van de bonus die hij ontvangt voor het jaar 2006 uit te stellen.