Het toewijzen van uw beleggingen aan verschillende activaklassen is een belangrijke strategie om risico's te minimaliseren en mogelijk winst te vergroten. Beschouw het als het tegenovergestelde van "al je eieren in één mand zetten".

De eerste stap om een ​​optimale assetallocatie te begrijpen, is om de betekenis en het doel ervan te definiëren, en dan nader te bekijken hoe allocatie jou en de juiste activamix ten goede kan komen om het te bereiken en te onderhouden.

Wat is activumtoewijzing?

Asset allocation is de strategie om uw beleggingsportefeuille te verdelen over verschillende activaklassen zoals aandelen, obligaties en geldmarkteffecten. In essentie is asset allocatie een georganiseerde en effectieve methode van diversificatie.

Uw opties vallen doorgaans in drie categorieën: aandelen, obligaties en contanten. Binnen deze drie klassen zijn subklassen (de variaties binnen elke categorie). Sommige subklassen en alternatieven omvatten:

• Large-cap aandelen - Dit zijn aandelen uitgegeven door grote bedrijven met een marktkapitalisatie van in het algemeen meer dan $ 10 miljard.
• Midcap-aandelen - Deze worden uitgegeven door middelgrote bedrijven met een marktkapitalisatie van doorgaans tussen $ 2 miljard en $ 10 miljard.
• Small-capaandelen - Dit zijn kleinere ondernemingen met een marktkapitalisatie van minder dan $ 2 miljard. Dit soort aandelen hebben meestal het grootste risico vanwege de lagere liquiditeit.
• Internationale effecten - Deze soorten activa worden uitgegeven door buitenlandse bedrijven en zijn genoteerd aan een buitenlandse valuta. Internationale effecten stellen een belegger in staat om te diversifiëren buiten zijn of haar land, maar ze hebben ook een blootstelling aan het landenrisico - het risico dat een land zijn financiële verplichtingen niet zal kunnen nakomen.
• Opkomende markten - Deze categorie vertegenwoordigt effecten van de financiële markten van een ontwikkelingsland. Hoewel beleggingen in opkomende markten een hoger potentieel rendement bieden, is er ook een groter risico, vaak als gevolg van politieke instabiliteit, landenrisico en lagere liquiditeit.
• Vastrentende waarden - De vastrentende activaklasse bestaat uit schuldbewijzen die de houder periodiek of op de vervaldag een bepaald bedrag aan rente betalen, evenals de teruggave van de hoofdsom wanneer de zekerheid afloopt. Deze effecten hebben doorgaans een lagere volatiliteit dan aandelen en een lager risico vanwege het vaste inkomen dat zij bieden. Merk op dat hoewel de emittent inkomensbetaling belooft, er een risico van wanbetaling bestaat. Vastrentende waarden omvatten bedrijfs- en overheidsobligaties.
• Geldmarkt - Geldmarkteffecten zijn schuldeffecten die uiterst liquide beleggingen met looptijden van minder dan één jaar zijn. Treasury bills (T-bills) vormen de meerderheid van dit soort effecten.
• Vastgoedbevaks (REIT's) - Vastgoedbevaks (REIT's) verhandelen op dezelfde manier als aandelen, behalve dat de onderliggende waarde een deel is van een pool van hypotheken of onroerend goed, in plaats van eigendom van een bedrijf.

Rendement maximaliseren en risico minimaliseren

Het belangrijkste doel van het toewijzen van uw activa is het minimaliseren van het risico gegeven een bepaald verwacht rendement. Natuurlijk moet u, om het rendement te maximaliseren en het risico te minimaliseren, de risico-rendementskenmerken van de verschillende activaklassen kennen. Figuur 1 vergelijkt het risico en potentiële rendement van enkele populaire keuzes:

Figuur 1

Aandelen hebben het hoogste potentiële rendement, maar ook het hoogste risico. Aan de andere kant hebben schatkistpapier het laagste risico omdat ze worden ondersteund door de overheid, maar ze bieden ook het laagste potentiële rendement.

Dit is de risico-rendementscompromis. Houd er rekening mee dat keuzes met een hoog risico beter geschikt zijn voor beleggers met een hoge risicotolerantie (die grote schommelingen in de waarde kunnen veroorzaken) en die een langere tijdshorizon hebben om te herstellen van verliezen.

Het is vanwege de risico-rendementscompromis - die zegt dat potentieel rendement stijgt met een toename van het risico - dat diversificatie door middel van activaspreiding belangrijk is. Omdat verschillende activa verschillende risico's en marktfluctuaties hebben, isoleert een juiste assetallocatie uw gehele portefeuille van de ups en downs van één enkele klasse van effecten.

Dus, hoewel een deel van uw portefeuille mogelijk meer volatiele effecten bevat - die u hebt gekozen vanwege hun potentieel voor een hoger rendement - blijft het andere deel van uw portefeuille dat is gewijd aan andere activa stabiel. Vanwege de bescherming die het biedt, is asset-allocatie de sleutel tot het maximaliseren van het rendement terwijl het risico wordt geminimaliseerd.

Bepalen wat goed is voor u

Aangezien elke activacategorie verschillende rendements- en risiconiveaus heeft, moeten beleggers hun risicotolerantie, beleggingsdoelstellingen, tijdshorizon en beschikbaar kapitaal als de basis voor hun activasamenstelling beschouwen. Beleggers met een lange tijdshorizon en grotere bedragen om te beleggen, kunnen zich beter op hun gemak voelen met opties met een hoog risico en een hoog rendement. Het tegenovergestelde is dat beleggers met kleinere bedragen en kortere tijdvakken zich meer op hun gemak voelen bij toewijzingen met een laag risico en met een laag rendement.

Om het asset-allocatieproces voor klanten eenvoudiger te maken, maken veel investeringsmaatschappijen een reeks modelportefeuilles, elk met verschillende verhoudingen van activaklassen. Deze portefeuilles van verschillende omvang voldoen aan een bepaald niveau van risicobereidheid voor beleggers. Over het algemeen variëren deze modelportefeuilles van conservatief tot zeer agressief:

Conservatieve portefeuilles

Conservatieve modelportefeuilles wijzen een groot percentage van de totale portefeuille over het algemeen toe aan effecten met een lager risico, zoals vastrentende waarden en geldmarkteffecten. Het belangrijkste doel van een conservatieve portefeuille is om de hoofdwaarde van uw portefeuille te beschermen (het geld dat u oorspronkelijk hebt geïnvesteerd). Als zodanig worden deze modellen vaak aangeduid als 'capital preservation portfolios'.

Zelfs als u zeer conservatief bent en de aandelenmarkt liever helemaal wilt vermijden, kan een deel van de blootstelling de inflatie helpen compenseren. U kunt het aandelengedeelte beleggen in hoogwaardige blue chip-bedrijven of een indexfonds, want het doel is niet om de markt te verslaan.

Behoorlijk conservatieve portfolio's

Een gematigd conservatieve portefeuille is ideaal voor diegenen die een groot deel van de totale waarde van de portefeuille willen behouden, maar bereid zijn een hoger risico te nemen om wat inflatiebescherming te krijgen. Een gemeenschappelijke strategie binnen dit risiconiveau wordt "huidig ​​inkomen" genoemd. Met deze strategie hebt u effecten gekozen die een hoog niveau aan dividenden of couponbetalingen betalen.

Moderately Aggressive Portfolio's

Matig agressieve modelportefeuilles worden vaak "gebalanceerde portefeuilles" genoemd, omdat de samenstelling van de activa vrijwel gelijk is verdeeld tussen vastrentende waarden en aandelen om een ​​balans te bieden tussen groei en inkomsten. Aangezien gematigd agressieve portefeuilles een hoger risiconiveau hebben dan conservatieve portefeuilles, is deze strategie het beste voor beleggers met een langere tijdshorizon (doorgaans meer dan vijf jaar) en een middelmatig niveau van risicotolerantie.

Agressieve portefeuilles

Agressieve portefeuilles bestaan ​​voornamelijk uit aandelen, waardoor hun waarde doorgaans sterk fluctueert. Als u een agressieve portefeuille hebt, is uw hoofddoel het verkrijgen van kapitaalgroei op de lange termijn. Als zodanig wordt de strategie van een agressieve portefeuille vaak een strategie voor "kapitaalgroei" genoemd. Om enige diversificatie te bieden, voegen beleggers met agressieve portefeuilles gewoonlijk een aantal vastrentende effecten toe.

Zeer agressieve portfolio's

Zeer agressieve portefeuilles bestaan ​​bijna volledig uit aandelen. Als zodanig is uw hoofddoel, met een zeer agressieve portefeuille, agressieve kapitaalgroei over een lange tijdshorizon. Aangezien deze portefeuilles een aanzienlijk risico lopen, zal de waarde van de portefeuille op korte termijn sterk variëren.

Uw toewijzingen afstemmen op uw behoeften

Merk op dat de bovenstaande schets van modelportfolio's en de bijbehorende strategieën slechts een losse richtlijn bieden - u kunt de verhoudingen aanpassen aan uw eigen individuele investeringsbehoeften. Hoe u de bovenstaande modellen kunt verfijnen, hangt af van uw toekomstige kapitaalbehoeften en van wat voor soort belegger u bent.

Als u bijvoorbeeld uw eigen bedrijven wilt onderzoeken en tijd wilt besteden aan aandelenselectie, verdeelt u het aandelengedeelte van uw portefeuille waarschijnlijk nog meer over subklassen aandelen. Door dit te doen, kunt u nog meer gespecialiseerde risico-rendementsmogelijkheden behalen binnen een deel van uw portefeuille.

Ook het bedrag aan geldmiddelen en geldmarktinstrumenten dat u in uw portefeuille plaatst, hangt af van de hoeveelheid liquiditeit en veiligheid die u nodig hebt. Als u investeringen nodig hebt die snel kunnen worden geliquideerd of als u de huidige waarde van uw portefeuille wilt behouden, kunt u overwegen om een ​​groter deel van uw beleggingsportefeuille in geldmarkt of kortlopende vastrentende effecten te beleggen. Die beleggers die geen liquiditeitsproblemen hebben en een hogere risicotolerantie hebben, zullen een klein deel van hun portefeuille binnen deze instrumenten hebben.

Asset Allocation Strategies

Terwijl u beslist hoe u uw portefeuille toewijst, houdt u rekening met verschillende toewijzingsstrategieën en hun doelen.Elk biedt een andere aanpak op basis van het tijdsbestek van de belegger, doelstellingen en risicotolerantie. De meest gebruikelijke strategieën omvatten strategische, tactische, constante weging en systemische activaspreiding.

Het belang van het onderhouden van uw toegewezen portfolio

Nadat u uw portefeuillebeleggingsstrategie hebt gekozen, is het belangrijk om periodieke portfolio-evaluaties uit te voeren, omdat de waarde van verschillende activa zal veranderen. Dit is van invloed op de weging van elke activaklasse, wat betekent dat een portefeuille in de loop van de tijd kan groeien van voornamelijk één type activacategorie naar een andere. Als u bijvoorbeeld begint met een conservatief conservatieve portefeuille, kan de waarde van het aandelengedeelte tijdens het jaar aanzienlijk stijgen, waardoor u plotseling een aandelenportefeuille krijgt die zwaarder is. Dit maakt de portefeuille meer als die van een belegger die een uitgebalanceerde portfoliostrategie toepast, wat een hoger risico inhoudt!

Om uw portfolio opnieuw in de oorspronkelijke staat te herstellen, moet u uw portfolio opnieuw in evenwicht brengen. Herbalancering is het proces van het verkopen van delen van uw portefeuille die aanzienlijk zijn toegenomen en het gebruiken van die fondsen om extra eenheden activa te kopen die iets zijn gedaald of in mindere mate zijn gestegen. Dit proces is ook belangrijk als uw beleggingsstrategie of tolerantie voor risico is veranderd.

De bottom-line

Asset-allocatie is een fundamenteel investeringsprincipe omdat het beleggers helpt de winst te maximaliseren en het risico te minimaliseren. De verschillende hierboven beschreven strategieën voor activatoewijzing bestrijken een breed scala aan beleggingsstijlen, met verschillende risicotolerantie, tijdskaders en doelen.

Als u eenmaal een geschikte strategie voor assetallocatie hebt gekozen, moet u ervoor zorgen dat u periodiek uw portfolio evalueert om ervoor te zorgen dat u uw beoogde toewijzing behoudt en nog steeds op weg bent naar uw langetermijnbeleggingsdoelen.