a:

De menselijke ontwikkelingsindex (HDI) kent numerieke waarden toe aan verschillende landen als maatstaf voor menselijke welvaart. Deze waarden zijn afgeleid met behulp van maatregelen van gezondheid, onderwijs, levensstandaard en levensverwachting. Landen met hogere scores op de index zouden beter zijn ontwikkeld dan landen met lagere scores. Het systeem is ontworpen om te helpen bij het bepalen van strategieën om de levensomstandigheden van mensen over de hele wereld te verbeteren. Sommige critici beweren echter dat deze maatregelen gebrekkig zijn en geen goed beeld geven van de welvaart.

HDI wijst gewicht toe aan bepaalde factoren die gebruikelijker zijn in volwassen economieën, maar wijst mogelijk niet op een hoger niveau van succes of menselijk geluk. Sommige critici dagen de inclusie van onderwijs uit in de berekening. Een hoog opleidingsniveau, hoewel waardevol voor veel bezigheden, hoeft niet noodzakelijk een duidelijke indicator van welvaart te zijn. Landen met een hoog bruto binnenlands product (BBP) per hoofd van de bevolking en een lange levensduur zouden niet noodzakelijk een hoge HDI-indexscore behalen als hun algehele alfabetiseringsgraad en opleidingsniveau laag waren. De index kent evenveel gewicht toe aan onderwijs, gezondheid en welvaart wanneer deze metingen niet altijd even waardevol zijn. De HDI kent een lager gewicht toe aan het bbp, hoewel de totale productie van een land voor veel mensen een aanzienlijk effect op de welvaart kan hebben.

De index is ontworpen om rekening te houden met andere factoren dan rijkdom, waardoor een veelzijdig onderzoek van de welvaart in de wereld en de opkomende marktlanden mogelijk wordt. De zwakke punten van deze meting hebben sommige critici ertoe bewogen de bruikbaarheid ervan voor gebruik bij het vaststellen van buitenlands beleid te betwisten. Andere factoren die de welvaart beïnvloeden, worden mogelijk niet voldoende door deze meting vastgelegd.