a:

Variabele annuïteiten zijn fiscaal uitgesteld. Dit betekent dat een belegger geen belasting betaalt over de rente-inkomsten van zijn lijfrente totdat hij begint met het ontvangen van uitkeringen. Zodra hij uitkeringen ontvangt uit zijn lijfrente, wordt hij alleen belast op het inkomensgedeelte, niet op de hoofdsom. De Internal Revenue Service (IRS) beschouwt het eerste gedistribueerde geld als de rente. Bovendien worden lijfrente-inkomsten belast tegen normale inkomsten, niet over langetermijnwinsten.

Accumulatieperiode Vs. Annuitization Period

Een variable annuity is verdeeld in twee fasen. De accumulatieperiode begint wanneer de belegger de lijfrente koopt en blijft zitten tot hij begint met het ontvangen van uitkeringen. Idealiter doet de investering waarin de lijfrente is geplaatst het in deze periode goed, en de lijfrente groeit met rente. De belegger hoeft tijdens de accumulatiefase geen belastingen op deze rente te betalen.

De annuïtisatiefase is wanneer een variabele annuity-belegger zijn hoofdsom en rente terugkrijgt in een reeks vaste betalingen. Tijdens deze fase moet hij inkomstenbelasting betalen over het geld dat hij tijdens de accumulatiefase heeft gemaakt.

Inkomen versus Opdrachtgever

De IRS beoordeelt alleen belastingen op het inkomensgedeelte van de uitkering, niet op de hoofdsom, waarvan het veronderstelt dat het al belast was voordat het belegd werd. Het eerste geld dat wordt opgenomen, wordt behandeld als de rente, dus het wordt belast. Een belegger met een lijfrente-saldo van $ 1 miljoen, waarvan $ 100.000 rente is, wordt belast op de eerste $ 100.000 die hij intrekt.

Gewoon inkomen Vs. Lange termijn meerwaarden

Misschien is het grootste nadeel van variable annuities dat ze belast worden tegen de gewone inkomensratio's in plaats van langetermijn vermogenswinsten. Dit is vooral problematisch voor beleggers met een hoog inkomen, voor wie de gewone inkomstenbelastingen, vanaf 2015, maar liefst 39,6% kunnen zijn. Winst op lange termijn daarentegen wordt belast met niet meer dan 20%.