Asset-allocatie is een brede strategie die de mix van te beleggen activa in een portefeuille bepaalt voor een optimaal risico-rendementsaldo op basis van het risicoprofiel en de beleggingsdoelstellingen van een belegger. Beveiligingsselectie is het proces van identificatie van individuele effecten binnen een bepaalde activaklasse die deel uitmaken van de portefeuille. Beide zijn belangrijke componenten van een investeringsstrategie, maar ze vereisen afzonderlijke en verschillende methodieken.

AD:

Wat is activaspreiding?

Het is duidelijk dat verschillende soorten activa de neiging hebben zich anders te gedragen als reactie op de marktomstandigheden. Bijvoorbeeld, in marktomstandigheden waarin aandelen goed presteren, hebben obligaties de neiging om slecht te presteren, of wanneer large-capaandelen het beter doen dan de markt, kunnen small-capaandelen ondermaats presteren. In termen van beleggen zijn deze activa niet gecorreleerd. Asset allocation is de praktijk om niet-correlerende activa samen te mengen om een ​​optimale balans tussen risico en rendement te vinden op basis van het beleggingsprofiel van een belegger. Asset allocation streeft ernaar het portefeuillerisico te minimaliseren en het rendement voor een efficiënte portefeuille te maximaliseren.

AD:

Voor een belegger die hogere rendementen nastreeft met de bereidheid om meer risico te nemen, wordt de activaspreiding meer gewogen in aandelen dan in obligaties. Een mix van 80/20 of 90/10 aandelen aan obligaties zou als een agressieve allocatie worden beschouwd. Binnen het aandelengedeelte van de portefeuille kan de activaspreiding verder worden verdeeld over agressieve groeiaandelen, opkomende markten, small-cap, mid-cap en large-cap aandelen. Een conservatievere belegger zou kunnen kiezen voor een mix van 60/40 of 50/50 aandelen aan obligaties, met een grotere allocatie naar large-cap aandelen.

AD:

Wat is beveiligingsselectie?

Nadat de asset-allocatiestrategie is ontwikkeld, moeten de effecten worden geselecteerd om de portefeuille samen te stellen en de toewijzingsdoelen volgens de strategie te bevolken. De meeste beleggers kiezen meestal uit het universum van beleggingsfondsen, indexfondsen en exchange-traded funds door de beleggingsdoelstellingen van de fondsen te matchen met de verschillende componenten van hun strategie voor activaspreiding. Een conservatieve belegger kan bijvoorbeeld kijken naar fondsen die streven naar kapitaalbehoud naast kapitaalgroei, terwijl een meer agressieve belegger fondsen kan overwegen die strikt naar kapitaalgroei streven.

Passieve beleggers richten zich meestal op goedkope indexfondsen die de samenstelling van een aandelenindex proberen na te bootsen. Een conservatieve belegger zou indexfondsen kunnen overwegen die de Standard & Poor's 500 (S & P 500) -index of een index van dividendbetalende aandelen volgen, terwijl een gematigde belegger een S & P 500-indexfonds zou kunnen mengen met een kleinere toewijzing in een mid-cap of small -cap fonds.

Actieve beleggers die op zoek zijn naar kansen om beter te presteren dan de indexen, kunnen kiezen uit duizenden actief beheerde fondsen. Grotere beleggers, met meer dan $ 1 miljoen aan activa, kunnen ervoor kiezen om te werken met een geldmanager die individuele aandelen selecteert om een ​​portefeuille te bouwen.

Wat is belangrijker voor beleggers?

Asset-allocatie veronderstelt onzekerheid over de toekomstige richting van activaprijzen en dat, afhankelijk van marktomstandigheden en economische omstandigheden op een bepaald moment, bepaalde activa zullen toenemen en andere activa in waarde zullen dalen. Asset-allocatie gaat meer over het managen van risico's en volatiliteit dan over het managen van prestaties. Het selecteren van individuele effecten veronderstelt kennis over de toekomst en dat de belegger wat informatie heeft die hem of haar informeert over de toekomstige richting van prijzen.

De 'Efficiënte markthypothese', ontwikkeld door William Sharp, toonde aan dat aandelenkoersen alle beschikbare informatie en verwachtingen volledig weerspiegelen, wat beleggers ervan zou weerhouden consequent verkeerd geprijsde aandelen te gebruiken. Hij concludeerde dat beleggers beter kunnen kiezen voor een geschikte assetallocatie en kunnen beleggen in een goed gediversifieerde portefeuille van passief beheerde fondsen. Hoewel zowel assetallocatie als het selecteren van geschikte effecten belangrijk is voor een beleggingsstrategie, is het belangrijker om de juiste activaspreiding aan te pakken, die dan kan worden gevuld met indexvolgfondsen.