"Short selling" (ook wel "shorting", "short selling" of "short gaan" genoemd) betekent de verkoop van een waardepapier of een financieel instrument dat de verkoper heeft geleend om de korte verkoop te doen . De korte verkoper is van mening dat de prijs van het geleende effect zal dalen, waardoor het tegen een lagere prijs kan worden teruggekocht. Het verschil tussen de prijs waartegen het effect kort werd verkocht en de prijs waartegen het werd gekocht, vertegenwoordigt de winst van de short seller (of verlies, al naar gelang het geval).

Winnaars of schurken?

Short selling is misschien wel een van de meest onbegrepen onderwerpen op het gebied van beleggen. Short-sellers worden trouwens vaak beledigd als eeltige individuen die koste wat kost geld uit de verkoop halen, zonder rekening te houden met de bedrijven en het levensonderhoud die worden vernietigd in het short-selling-proces. De realiteit is echter heel anders. In plaats van cynici die mensen proberen te beletten financieel succes te behalen - of in de VS, de 'American Dream' bereiken - stellen short sellers de markten in staat soepel te functioneren door liquiditeit te bieden en ook een remmende invloed te hebben op de overdreven investeerders. uitbundigheid.

Overdadig optimisme drijft vaak aandelen aan tot hoge niveaus, vooral bij marktpieken (voorbeeld - dotcoms en technologieaandelen aan het einde van de jaren negentig, en op een mindere schaal, grondstoffen en energieaandelen van 2003 tot 2007). Short selling fungeert als een realiteitscheck die voorkomt dat aandelen op zulke momenten belachelijk hoog worden. Hoewel 'shorting' in wezen een risicovolle activiteit is, omdat het indruist tegen de langetermijn stijgende trend van de markten, is het vooral gevaarlijk wanneer de markten stijgen. Short verkopers geconfronteerd met escalerende verliezen in een meedogenloze bull markt worden pijnlijk herinnerd aan John Maynard Keynes 'beroemde adagium - "De markt kan langer irrationeel blijven dan je oplosmiddel kunt blijven. “

Hoewel short selling zijn aandeel aantrekt in gewetenloze operatoren die mogelijk hun toevlucht nemen tot onethische tactieken - met kleurrijke namen zoals "short and distort" of "bear raid" - om de koers van een aandeel te verlagen Dit verschilt niet veel van voorraadbeurzen die geruchten en hype gebruiken in "pump-and-dump" -schema's om een ​​aandeel aan te drijven. Short selling heeft de afgelopen jaren aantoonbaar meer respect gekregen met de betrokkenheid van hedgefondsen, kwantitatieve fondsen en andere institutionele beleggers aan de korte kant. De uitbarsting van twee woeste wereldwijde bearmarkten binnen het eerste decennium van dit millennium heeft ook de bereidheid van investeerders vergroot om te leren over short selling als een instrument voor het afdekken van portefeuillerisico.

Een voorbeeld

Laten we een eenvoudig voorbeeld gebruiken om het short-sellingproces te demonstreren.Om te beginnen zou u een marge-rekening bij een beursvennootschap nodig hebben om een ​​aandeel short te slaan, en u zou deze rekening met een bepaalde marge moeten financieren. De standaard marginvereiste is 150%, wat betekent dat u 50% van de opbrengst moet bedingen die u zou toekomen door een aandeel te shorten. Dus als je 100 aandelen van een aandelenhandel short wilt verkopen tegen $ 10, moet je $ 500 als marge in je account stoppen.

Stel dat u een marge-account hebt geopend en nu op zoek bent naar een geschikte short-selling-kandidaat. U besluit dat Conundrum Co. (fictief bedrijf) klaar is voor een substantiële afname en besluit om 100 aandelen te shorten tegen $ 50 per aandeel. Hier leest u hoe het korte verkoopproces werkt:

1. u plaatst de korte verkooporder via uw online brokerage-account of financieel adviseur. Merk op dat u de korte verkoop als zodanig moet declareren, aangezien een niet-aangegeven korte verkoop neerkomt op een overtreding van de effectenwetgeving.
2. Uw makelaar zal proberen de aandelen te lenen van verschillende bronnen: de voorraad van de makelaar, van de margerekeningen van een van zijn klanten of van een andere broker-dealer. Verordening SHO die in 2005 door de SEC is uitgegeven, vereist dat een makelaar-dealer gegronde redenen heeft om aan te nemen dat de zekerheid kan worden geleend (zodat deze aan de koper kan worden geleverd op de datum waarop de levering moet plaatsvinden) alvorens een korte verkoop in enige vorm te bewerkstelligen. veiligheid; dit staat bekend als de "locate" -vereiste.
3. Zodra de aandelen zijn geleend of "gelokaliseerd" door de makelaar-dealer, zullen ze op de markt worden verkocht en de opbrengsten worden gestort op uw margerekening.

Uw margin-account heeft nu $ 7, 500 in zich; $ 5, 000 van de korte verkoop van 100 aandelen van Conundrum voor $ 50, plus $ 2, 500 (dat wil zeggen 50% van $ 5.000) als uw marge-storting.

Laten we aannemen dat Conundrum na een maand voor $ 40 handelt. Je koopt daarom de 100 aandelen Conundrum terug die kort voor $ 40 werden verkocht, voor een uitgave van $ 4, 000. Je bruto winst (het negeren van kosten en commissies voor de eenvoud) is daarom $ 1, 000 (dat wil zeggen, $ 5, 000 - $ 4, 000).

Aan de andere kant, veronderstel dat Conundrum niet afneemt zoals je had verwacht, maar in plaats daarvan stijgt naar $ 70. Uw verlies is in dit geval $ 2, 000 (dat wil zeggen $ 5, 000 - $ 7, 000).

Een korte verkoop kan worden beschouwd als het spiegelbeeld van "lang gaan" of het kopen van een aandeel. In het bovenstaande voorbeeld zou de andere kant van uw short sale-transactie zijn overgenomen door een koper van Conundrum Co. Uw shortpositie van 100 aandelen in het bedrijf wordt dus gecompenseerd door de longpositie van de koper van 100 aandelen. De aandelenkoerier heeft natuurlijk een beloning voor risico / beloning die haaks staat op de uitbetaling van de short seller. In het eerste scenario, terwijl de shortverkoper een winst van $ 1,000 heeft van een daling in de voorraad, heeft de stockkoper een verlies van hetzelfde bedrag. In het tweede scenario waarin de aandelen worden voorgeschoten, heeft de short seller een verlies van $ 2, 000, wat gelijk is aan de door de koper opgetekende winst.

Typische korte verkopers

• Hedgefondsen zijn een van de meest actieve entiteiten die betrokken zijn bij kortsluitingsactiviteit.De meeste hedgefondsen proberen het marktrisico af te dekken door korte aandelen of sectoren te verkopen die zij overgewaardeerd achten.
• Geavanceerde beleggers zijn ook betrokken bij short selling, hetzij om het marktrisico in te dekken, hetzij eenvoudigweg om te speculeren.
• Speculanten zorgen voor een aanzienlijk deel van de korte activiteit.
• Daghandelaren zijn een ander belangrijk onderdeel van de korte kant. Short selling is ideaal voor handelaars op zeer korte termijn die over de middelen beschikken om hun handelsposities nauwlettend in de gaten te houden, evenals de handelservaring om snel handelsbeslissingen te nemen.

Kortedagsreglement

Short selling was synoniem voor de "uptick rule" voor bijna 70 jaar in de VS Geïmplementeerd door de SEC in 1938, de regel vereiste dat elke korte verkooptransactie moest worden afgesloten tegen een prijs die hoger dan de vorige verhandelde prijs, i. e. op een opmaat. De regel was bedoeld om te voorkomen dat short sellers het neerwaartse momentum in een aandeel verergeren wanneer het al afneemt. De uptick-regel werd door de SEC in juli 2007 ingetrokken; een aantal marktdeskundigen is van mening dat deze intrekking heeft bijgedragen aan de woeste bearmarkt en de marktvolatiliteit van 2008-09. In 2010 heeft de SEC een "alternatieve uptick-regel" aangenomen die short selling beperkt wanneer een aandeel op één dag met minstens 10% is gedaald.

In januari 2005 implementeerde de SEC de SHO-verordening, die kortetermijnvoorschriften bijwerkt die in wezen ongewijzigd zijn gebleven sinds 1938. Verordening SHO heeft specifiek getracht de "naakte" short selling te beperken (waarbij de verkoper niet leent of leent om te lenen) de kortgesloten beveiliging), die in de berijdersmarkt 2000 - 2000 welig tierde, door het opleggen van "locate" - en "close-out" -vereisten voor short sales.

Risico's en beloningen

Short selling brengt een aantal risico's met zich mee, waaronder:

• Scheve risico-opbrengstafbetaling - In tegenstelling tot een longpositie in een effect, waarbij het verlies beperkt is tot het belegde bedrag in de beveiliging en de potentiële winst is grenzeloos (althans in theorie), een korte verkoop draagt ​​het theoretische risico van oneindig verlies, terwijl de maximale winst - die zou optreden als de voorraad tot nul daalt - beperkt is.
• Kortsluiting is duur - Short selling brengt een aantal kosten met zich mee bovenop de tradingprovisies. Een aanzienlijke kost is gekoppeld aan het lenen van aandelen om short te maken, naast rente die normaal betaalbaar is op een marginrekening. De verkopende partij staat ook haaks op de dividendbetalingen van de shortpositie van de aandelen.
• Tegen de stroom in gaan - Zoals eerder opgemerkt, gaat short selling tegen de diepgewortelde opwaartse trend van de markten aan.
• Timing is alles - De timing van de korte verkoop is van cruciaal belang, omdat het initiëren van een korte verkoop op het verkeerde moment een recept kan zijn voor een ramp.
• Regulerende en andere risico's - Regelgevers leggen af ​​en toe een verbod op shortverkopen vanwege de marktomstandigheden; dit kan een piek in de markten teweegbrengen, waardoor de shortverkoper gedwongen wordt posities met een groot verlies te verslaan. Aandelen die zwaar zijn kortgesloten hebben ook een risico van "buy-in", wat verwijst naar het afsluiten van een shortpositie door een makelaar-dealer als de aandelen zeer moeilijk te lenen zijn en de geldschieters deze terug eisen.
• Strikte handelsdiscipline vereist : De overvloed aan risico's verbonden aan short selling betekent dat het alleen geschikt is voor handelaren en beleggers die over de vereiste handelsdiscipline beschikken om hun verliezen te verminderen wanneer dat nodig is. Het vasthouden aan een niet-winstgevende shortpositie in de hoop dat het terug zal komen, is geen haalbare strategie. Short selling vereist constante positiemonitoring en naleving van strakke stopverliezen.

Waarom neemt u, gezien deze risico's, de moeite om te kort te doen? Omdat aandelen en markten vaak veel sneller afnemen dan stijgen. De S & P 500 bijvoorbeeld verdubbelde over een periode van vijf jaar van 2002 tot 2007, maar stortte vervolgens 55% in minder dan 18 maanden, van oktober 2007 tot maart 2009. Adequate beleggers die tijdens deze duik te kort waren op de markt maakten meevallende winsten van hun korte posities.

Conclusie <1099> Short selling is een relatief geavanceerde strategie die het best geschikt is voor ervaren beleggers of handelaars die bekend zijn met de risico's van shorting en de betrokken regelgeving. De gemiddelde belegger kan beter worden bediend door putopties te gebruiken om het neerwaartse risico in te dekken of om te speculeren op een daling vanwege het beperkte risico. Maar voor degenen die weten hoe ze het effectief moeten gebruiken, kan short selling een krachtig wapen zijn in het beleggingsarsenaal.