Koffie: Velen van ons zweren bij onze dagelijkse cafeïnefixatie. Koffie moet een van de goedkoopste verslavende middelen ter wereld zijn, en als toegevoegde bonus geeft het je geen kanker. Bij een food-kar in New York kun je een beker van 8-ounce krijgen voor een dollar of minder.

Dat kan echter veranderen, omdat een aantal langetermijntrends de prijs waarschijnlijk voor consumenten zullen opdrijven. Hoeveel is er gissen, omdat het van verschillende factoren afhangt, waarvan slechts enkele door kwekers kunnen worden gecontroleerd.

AD:

Hoe de koffiemarkt werkt

In de landen die koffie produceren, zoals Brazilië (de grootste), Colombia of Indonesië, worden de bonen op bergplantages verbouwd. De koffie wordt in zakken van 60 kilo verpakt en aan iemand overgedragen om hem naar de havens te transporteren. Op dit punt is de koffie een groenige boon.

De koffie wordt naar de havens gebracht en verzonden naar het land van de consument. De grootste consument is de VS, met Europa op de tweede plaats, maar dat is de EU als een blok. De VS is nummer één in verschillende landen en importeerde in 2013 zo'n 27 miljoen zakken.

AD:

Daarna worden de koffiebonen geroosterd. Roasters kopen de bulkkoffie en bakken in een marge om het door te verkopen aan de bedrijven die het distribueren - wat kan betekenen dat grote outfits zoals Smucker's, die het merk Folgers bezitten, of grote eindgebruikers zoals Starbucks (SBUX SBUXStarbucks Corp56 57 + 0 96% Created with Highstock 4. 2. 6 ).

AD:

De marges van de brandende bedrijven zijn vrij flexibel maar niet oneindig. Dat gezegd hebbende, de marge daar biedt een kussen voor degenen onder ons die koffieteelt kopen.

Dan Cox, eigenaar en president van Coffee Enterprises, een adviesbureau, merkte op dat branders soms voor een aantal maanden koffie kopen voor een bepaalde prijs, maar niet te lang voor het geval de prijs daalt. Er is ook een belangrijke rol weggelegd voor de "tussenpersonen" die de koffie exporteren van de boerderij naar het land waar het naartoe gaat. "Rechtstreeks kopen is een fraude," zei hij. "Er is zoveel risico. Je moet zorgen dat de koffie de hetzelfde product waarvoor je hebt betaald, bijvoorbeeld. "

Dat is de rol die importeurs en verladers spelen. Cox zei toen hij koffie kocht voor een grote keten, hij naar de boerderij kon gaan en een prijs afgesproken voor een bepaald bedrag, maar hij zou naar een ander bedrijf gaan dat ervoor zou zorgen dat het product in orde was en naar de haven verscheepte.

Een uitsplitsing van de prijs

Cox gaf de volgende uitsplitsing voor een zak met premium koffie, een die voor $ 15 per pond verkoopt (wat overeenkomt met de prijs voor een pond Equal Exchange-koffie met hele bonen op Amazon. Com) .

De winkel, zei hij, kost ongeveer $ 4. De koffiebrander die de koffie "kookt" wanneer deze in de US aankomt, kost ongeveer $ 2. Het transport van de geroosterde bonen kost ongeveer $ 1. 50. Ondertussen gaat bij het branden ongeveer 15-20% van het gewicht van de koffie verloren, omdat het vocht uit de sperziebonen wordt verwijderd.Starbucks of Peet's, die een donkere branding gebruiken, verliezen 20-22%, terwijl een bulkgebruiker zoals Kraft Foods Group (KRFT) minder zal verliezen, ongeveer 15%. Maar dat voegt ongeveer $ 2 toe. 50 voor de prijs. Nog eens $ 1 gaat naar het verkrijgen van de koffie van een mogelijk afgelegen boerderij naar het punt waar het wordt geëxporteerd, en men kan daaraan de $ 4 per pond voor de onbewerkte bonen toevoegen. Een grote keten zoals Starbucks zou gemiddeld ongeveer $ 2-3 per pond kunnen betalen, zei Cox.

De situatie is iets anders voor de niet-speciale koffiesoorten, die in blikken en bulkcontainers worden geleverd. Dat zijn meestal melanges van twee soorten koffie, coffea Arabica, die de meeste high-end bieren maakt, en coffea Robusta, die een armer smakende maakt. De laatste is toegevoegd om Arabica extra volume te geven. Cox merkte op dat de prijs daarvan niet meer dan een paar cent per keer zal stijgen, en het verhogen van de prijzen met $ 1 zou wijzen op een wereldwijd tekort aan koffie. Die merken worden vaak met kleinere marges verkocht en de klantentrouw is lang niet zo sterk.

Daarom was het deze maand (juni) een groot nieuwsbericht toen Kraft Foods, Smucker's en Starbucks zeiden dat ze de prijs van koffie zouden verhogen. Voor een typisch blikje van Maxwell House, eigendom van Kraft, betekent dat niet veel meer dan een paar centen. Starbucks zei echter dat sommige drankprijzen met maximaal 40 cent zouden stijgen.

De chauffeur is een droogte in Brazilië en een schimmelziekte in Midden-Amerika. Brazilië is de grootste producent van koffie voor de massamarkt, terwijl andere landen het produceren voor koffiebarketens zoals Starbucks.

Vraag en aanbod

Koffieprijzen hangen ook bijna volledig af van het aanbod in plaats van van de vraag. De vraag neigt relatief onelastisch te zijn en neemt lineair toe, zegt Tom Copple, een econoom bij de International Coffee Organization. Ongeveer de enige uitzondering hierop is Duitsland, maar de Duitsers zijn een relatief kleine consument in vergelijking met de US, ondanks de faam van hun coffeeshops. (Terwijl een aantal Europese landen de Amerikaanse koffie per hoofd van de bevolking verslaat, is de VS verreweg de grootste interne markt.)

Het is mogelijk dat nieuwe producenten de prijs van koffie drastisch beïnvloeden. Cox zei toen Vietnam halverwege de jaren negentig koffie begon te zetten, het land had helemaal geen traditie om het te laten groeien - maar nu is het een belangrijke producent met ongeveer 20 procent van de wereldmarkt. Vietnam was één factor in de prijs van koffie die in het begin van de jaren 2000 voldoende was om veel Latijns-Amerikaanse producenten uit de handel te drijven. Een toename van de marktomvang van speciale koffiemarkten heeft deze tendens omgekeerd en sindsdien is Latijns-Amerika teruggekeerd naar een vooraanstaande positie.

De prijs op de koffiefuturesmarkt is niet altijd nauw gerelateerd aan wat de branders betalen of wat de verkoopprijs op de boerderij is. De reden is dat de futures-prijs een gok is op het toekomstige aanbod en de vraag naar koffie, en dus een gok op de prijs die een teler kan eisen. De prijzen in de echte wereld blijven achter bij wat de futures-markt laat zien, wat betekent dat hoewel koffie als handelswaar een zeer volatiel handelsartikel is, de prijs in de winkel of coffeeshop relatief stabiel blijft.

Hoewel het lijkt alsof een grote gebruiker als Starbucks de prijs zou kunnen beïnvloeden, blijkt dit niet het geval te zijn. Het beleid van Starbucks kan van invloed zijn op een individuele boerderij of groep van boerderijen, maar geen enkele koffieconsument is groot genoeg om de naald over de grondstoffenprijzen te verplaatsen.

Op langere termijn is er een meer zorgwekkende trend: klimaatverandering. Koffie heeft enige flexibiliteit in waar het kan groeien, maar het is niet oneindig. Een groot probleem is het verlies van grond waarop koffie kan worden gekweekt als de temperatuur stijgt en de neerslagpatronen veranderen. Veel Afrikaanse landen kunnen helemaal geen koffie meer produceren. De productie zou naar het zuiden kunnen gaan, maar het is nog lang niet duidelijk of temperaturen, regenval en bodemchemie voor de plant vatbaar zijn.

En dit alles kan de prijs van uw dagelijkse kopje Joe aanzienlijk verhogen. Uitgaande van een lineair verband tussen aanbod en prijs, zou een verlies van de helft van het beschikbare koffiecultuurgebied betekenen dat $ 3 latte bij Starbucks zou verdubbelen.

Maar tot nu toe is dat niet gebeurd en wordt er werk gedaan om de koffieplant te verbeteren en variëteiten te maken die kunnen groeien in een breder klimaatbereik.

De bottom line

Voor beleggers blijft koffie een wilde rit. Ondertussen is er alle mogelijkheid dat de inspanningen om koffieplanten te verbeteren het gebied zullen uitbreiden waar koffie kan worden verbouwd, zelfs als klimaatverandering de traditionele regio's onder druk zet. Aangezien dat een onzeker proces is, is de kans groot dat de koffieprijzen op de lange termijn stijgen, in een trage verbranding zullen consumenten waarschijnlijk niet merken dat dit jaren zal duren.