Er zijn schattingen dat het aantal broker-dealers geregistreerd bij FINRA tussen 2005 en 2010 met bijna 10% is gedaald, een trend die zich de afgelopen jaren heeft voortgezet, en naar verwachting zal zijn. gezien in de toekomst, vanwege een aantal belangrijke factoren. Hieronder volgt een overzicht van de belangrijkste trends die de aanhoudende daling van onafhankelijke makelaars-handelaars bewerkstelligen.

Industrieconsolidatie
Zeer uitdagende industriële omstandigheden na de kredietcrisis begonnen een trend waarbij kleinere broker-dealers ofwel hun winkel sloten of werden opgepakt door grotere rivalen. De consolidatie in de branche is voortgezet, met grote spelers waaronder LPL Financial (Nasdaq: LPLA LPLALPL Financial Holdings Inc49. 34-1 73% Created with Highstock 4. 2. 6 >), Raymond James (NYSE: RJF RJFRaymond James Financial Inc84. 03-1.51% Created with Highstock 4. 2. 6 ) en verzekeringsmaatschappijen aangehaald als kijkend om actiever te zijn in het verwerven van kleinere broker-dealers. Lage rentetarieven helpen de buy-outactiviteit betaalbaarder te maken en de grotere spelers zouden geïnteresseerd zijn in de vaste vergoedingen die de meer winstgevende broker-dealers elk jaar kunnen inbrengen. Sterkere beursrendementen verhogen ook de aantrekkelijkheid van het verwerven van marktaandeel, omdat hogere activaniveaus de vergoedingen verhogen die zijn gebaseerd op beheerd vermogen. Opbrengsten uit de aandelenmarkt vergroten de winstmarges, maar lage rentetarieven verlagen deze. Kleinere makelaars die niet over de schaal van de grotere spelers beschikken en meer gericht zijn op vastrentende waarden, hebben het steeds moeilijker om voldoende winst te genereren in het huidige investeringsklimaat. Schaal biedt grotere makelaars de mogelijkheid om vaste kosten over een groter netwerk van tussenpersonen te spreiden en maakt de kleinere spelers benadeeld. Als zodanig drijft dit hen in de armen van de grotere spelers in de industrie.

Verhoogde regelgevende omgeving

Sinds de piek van de financiële crisis is de financiële-dienstensector onder vuur gevallen door politici en de belangrijkste regelgevende instanties. Daarnaast hebben schandalen met een hoog profiel, waaronder het Ponzi-schema van Bernie Madoff, de ineenstorting van MF Global en Peregrine Financial Group, en miljarden verliezen bij de bank van het geldcentrum JP Morgan Chase, met dank aan een handelaar die de bijnaam "London Whale" draagt, het vertrouwen in de markt geschokt. industrie aanzienlijk. In een soort speling, maar ook gerechtvaardigd in veel opzichten, zijn politici en regelgevers, waaronder de Securities and Exchange Commission en FINRA, erop uit gegaan om de industrie veiliger te maken voor het investerende publiek.
Het belangrijkste stuk wetgeving dat voortvloeit uit het financiële debacle is de Dodd Frank Financial Regulatory Reform Bill. De tekst van de rekening is bijna 850 pagina's en werd officieel door Congres in 2010 goedgekeurd; maar meer dan twee jaar later worden veel van de bepalingen en bepalingen nog steeds afgerond.Dit heeft zowel de kosten als de onzekerheid vergroot van het naleven van financiële regelgeving. Het stelt ook kleinere, onafhankelijke broker-dealers in het nadeel, in termen van hogere vergoedingen om advocaten in te huren en accountants om te proberen alle details van de rekening te ontcijferen.

De grotere broker-dealers hebben bewezen beter in staat te zijn om door nieuwe voorschriften te navigeren. In sommige gevallen, zoals bij de bulge-bracket-makelaars, hebben ze aanzienlijke lobby-middelen en kunnen ze de uitkomst van regulering beïnvloeden. Dit is iets waar kleinere bedrijven weinig hoop op hebben.

Technologische behoeften

Verhoogde regelgeving vergroot de noodzaak voor broker-dealers om registers en registraties bij te houden. De softwareontwikkelaars in de industrie geven tools vrij die hen helpen bestanden ordelijk te organiseren en gemakkelijk terug te vinden, maar sommige aanbiedingen zijn duur. Een brancheconsulent zei dat de grotere makelaars gemakkelijker hogere kapitaaluitgaven in deze gebieden aankunnen. Scale helpt hen opnieuw om deze kosten te spreiden over een breed broker-netwerk.
Andere overwegingen

Er zijn andere redenen waarom onafhankelijke makelaars steeds meer uit de industrie stappen of fuseren met grotere rivalen. Voorbeelden hiervan zijn een broker met onvoldoende kapitaal vanwege hogere regelgevingskosten. Een andere noemde hogere verzekeringskosten met het sluiten van de deuren. Natuurlijk zijn er ook die niet goed worden beheerd of zien een teruggang in het bedrijfsleven; sommigen hebben excessieve klachten of defecten van klanten ondervonden, wat de winstgevendheid kan schaden.
Het is ook interessant om te weten welke soorten bedrijven de sectorconsolidatie leiden. Naast de eerder aangehaalde grotere makelaars die zich in de loop van de tijd hebben ontwikkeld, worden private equity-bedrijven vermoedelijk agressiever in de sector betrokken. Ze zoeken naar onafhankelijke makelaarshandelaren die bovengemiddelde winstgevendheid of groeivooruitzichten laten zien. Interessant is dat verzekeringsmaatschappijen, die vroeger op zoek waren naar makelaar-dealers om hun eigen verkoopdistributiekanaal te verbeteren, uit de handel stappen om de focus te leggen op hun traditionele verzekeringsactiviteiten. Lage rentetarieven hebben de annuity-omzet aangetast en het vermogen om ze winstgevend te verkopen.

The Bottom Line

Een consultant van de firma Booz Allen schatte onlangs dat de consolidatie tussen makelaars-handelaars ten minste de komende drie tot vijf jaar moet worden voortgezet. Over het algemeen is het aantal beleggingsprofessionals de afgelopen jaren stabiel gebleven, maar makelaars lijken steeds meer te werken voor de grotere broker-dealers die er zijn.
Op het moment van schrijven had Ryan Fuhrmann geen aandelen van een van de bedrijven die in dit artikel worden genoemd.