a:

De financiële dienstverlening, bestaande uit investeringsmakelaars, kredietdiensten en vermogensbeheerders, staat bekend om de volatiliteit. Het ervaart meer hoogtepunten dan de bredere markt tijdens goede tijden en grotere dieptepunten tijdens slechte tijden. Handelaars die zwaar geïnvesteerd hebben in de financiële sector doen het heel goed wanneer de markt op is. Er zijn echter ook methoden waarmee beleggers kunnen profiteren wanneer de aandelenkoersen van bedrijven in de financiële sector dalen. Deze strategieën omvatten short selling individuele financiële aandelen, short selling financiële exchange-traded funds (ETF), nemen een shortpositie in financiële futures en purchase put-opties.

Bij short selling worden aandelen van een effect geleend om te verkopen tegen hun huidige prijs en vervolgens worden de geleende aandelen vervangen door ze op een later tijdstip terug te kopen. Beleggers doen dit wanneer zij geloven dat de prijs van een effect zal dalen. Als een belegger 50 aandelen leent en verkoopt tegen $ 100, dan vult hij wat hij een week later heeft geleend aan door hetzelfde aantal aandelen te kopen tegen $ 90 per stuk, hij winst $ 10 per aandeel of $ 500. Beleggers die geloven dat de financiële sector naar beneden streeft, kiezen vaak bedrijven binnen die sector om shortposities te nemen in de hoop op winst te profiteren bij afname.

Weddenschappen op individuele bedrijven om te stijgen of dalen in aandelenkoersen kunnen een hachelijke zaak zijn. Een enkelvoudig gunstig voorkomen kan een onderneming in staat stellen een neerwaartse trend in de bredere sector tegen te gaan. Daarom nemen veel beleggers die willen kapitaliseren op een neerwaartse beweging in de financiële sector shortposities in op financiële ETF's in plaats van op individuele aandelen. Een ETF is vergelijkbaar met een beleggingsfonds omdat het een bundel van effecten bevat binnen een enkele sector. In tegenstelling tot beleggingsfondsen, worden ETF's gedurende de hele dag verhandeld op beurzen en kunnen ze kort worden gehouden. Omdat het veel bedrijven binnen een sector omvat, heeft een ETF een grotere kans dan een individuele voorraad om een ​​bredere trend te volgen.

Futures-contracten zijn een andere populaire manier om te profiteren van koersdalingen in de financiële sector. Met een futurescontract gaat de belegger ermee akkoord om op een later tijdstip een effect tegen een vaste prijs te kopen of verkopen. Als een effect bijvoorbeeld momenteel op $ 100 wordt verhandeld en een handelaar denkt dat de prijs naar beneden is gericht, kan hij een futures-contract kopen om de zekerheid aan het einde van volgende week te verkopen tegen $ 100 met een vervaldatum. Als de speculatie van de handelaar correct is en de zekerheid de volgende week bijvoorbeeld $ 90 verhandelt, mag hij zijn aandelen verkopen met een winst van $ 10 op elk van de aandelen.

Een putoptie is vrijwel identiek aan het hierboven afgebeelde futures-contract, behalve dat de handelaar bij een optie niet verplicht is de verkoop tegen de vervaldatum uit te voeren, maar dat hij dit wel kan doen als hij wil. Als zijn voorspelling verkeerd is en de beveiligingsprijs in plaats daarvan stijgt naar $ 110, met een futures-contract, moet hij zijn aandelen nog steeds verkopen voor $ 100. Met een putoptie kan hij het gewoon laten verlopen, en het enige geld dat hij verliest is wat hij voor de optie heeft betaald. Vanwege deze beschermingslaag is een putoptie bijna altijd duurder dan een futures-contract.