Biedt internationaal beleggen echt diversificatie aan een belegger in de VS? Er is zeker voldoende informatie beschikbaar voor het beleggerspubliek om te suggereren dat dit het geval is, en institutionele beleggers zijn al meer dan 20 jaar actief. Het uitgangspunt voor beleggen in internationale activa wordt doorgaans bepaald door de voordelen die de diversificatie biedt aan een belegger in de VS. Kijken naar de lange termijn correlaties tussen niet-U. S. activa en Amerikaanse activa, het is duidelijk dat de theorie van toepassing is, omdat het toevoegen van laag gecorreleerde activa aan elke portefeuille het algehele risico kan verminderen. Hoewel dit algemeen aanvaard lijkt te zijn in de beleggingstheorie, biedt een grondiger evaluatie overtuigend bewijs dat dit niet altijd het geval is, vooral op de korte termijn en in tijden van dramatische schommelingen op de wereldwijde markten.

AD:

Internationale markten
Niet-EU-landen bekijken. S. markten, er zijn twee verschillende categorieën voor zowel aandelen als obligaties: ontwikkelde en opkomende markten. Opkomende markten worden vervolgens verder onderverdeeld in subcategorieën. Hoewel er enkele variaties zijn in de manier waarop deze classificaties worden bepaald, is een goede bron voor hun oorsprong gedefinieerd door de Financial Times en de London Stock Exchange (FTSE).

AD:

Ontwikkelde landen, vanaf de FTSE-classificatie van september 2008 zijn: Australië, Oostenrijk, België, Canada, Denemarken, Finland, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Hongkong, Ierland, Israël, Italië, Japan, Luxemburg, Nederland, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Portugal, Singapore, Zuid-Korea, Spanje, Zweden, Zwitserland, Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten.

Ontwikkelde markten worden over het algemeen beschouwd als groter en meer gevestigd, en worden als minder risicovolle investeringen beschouwd. De overige landen worden uitgesplitst naar opkomende markten, die vervolgens worden gesub categoriseerd als geavanceerde, secundaire en frontier opkomende markten met variërende niveaus van omvang, bruto binnenlands product (bbp), liquiditeit en populaties. Ze omvatten landen zoals Brazilië, Vietnam en India. Deze markten worden beschouwd als minder liquide, minder ontwikkeld en meer risicovol van aard. Net als de aandelenmarkten zijn er obligatiemarkten in sommige maar niet al deze landen. Ze worden gedomineerd door aan de overheid gerelateerde problemen, omdat bedrijfsobligaties veel minder vaak buiten de VS worden uitgegeven (lees Evalueren van het landenrisico voor internationaal beleggen .)

De voordelen van internationaal beleggen > Er zijn twee belangrijke voordelen van het toevoegen van internationale activaklassen aan een portefeuille van in de VS gevestigde beleggingen: het potentieel om het totale rendement te vergroten en het potentieel om de totale portefeuille te diversifiëren. Het potentieel om het totale rendement te verhogen is duidelijk omdat Amerikaanse aandelen in de meeste periodes slechter presteren dan internationale markten.

AD:

Figuur 1: Regionaal rendement is cyclisch: Amerikaanse versus internationale aandelenprestaties.

Bron: Schwab Center for Investment Research met gegevens van Ibbotson Associates.

Figuur 1 laat zien hoe internationale aandelen het gedurende verschillende perioden beter deden dan Amerikaanse aandelen. Hoewel deze trend tijdens marktbewegingen is omgekeerd of van richting is veranderd, ligt het verschil op lange termijn voor de hand.

Dit brengt ons bij het tweede concept van diversificatie: toevoeging van laag gecorreleerde activa om het algehele risico te verminderen.

Figuur 2: Driejarige rollende correlatie van maandelijkse rendementen: Amerikaanse en internationale aandelen.

Bron: Schwab Center for Investment Research met gegevens van Ibbotson Associates.

Figuur 2 geeft de langetermijncorrelatie van niet-U weer. S. activa voor Amerikaanse activa. Hoewel het bewijs duidelijk is, zijn de meeste mensen die het concept van diversificatie met internationale activa toepassen, waarschijnlijk niet op de hoogte van de recente veranderingen in de correlatie. Het samenstellen van een portfolio door internationale en Amerikaanse activa te combineren, heeft historisch gezien retourpatronen opgeleverd die lijken op een lager risico zoals gedefinieerd door standaarddeviatie. In het verleden was het toevoegen van slechts 10% in niet-U's. S.-activa voor een op de U. S. gebaseerde portfolio kunnen de standaardafwijking van de totale portefeuille met 0 verminderen. 7-1. 1% over een periode van vijf jaar. Op het eerste gezicht mag dit niet als substantieel worden beschouwd, maar als het over lange periodes wordt bekeken, zijn er overtuigende aanwijzingen die erop duiden dat er een langetermijnengagement is voor niet-U-burgers. S. activa. (Lees voor meer informatie

Inzicht in vluchtigheidsmaatregelen .) De keerzijde van internationaal beleggen

De meeste lezers willen hier misschien stoppen of hun ogen bedekken en blijven bij de strategie die ze al hebben . Het klinkt goed, is logisch en heeft in het verleden gewerkt, dus waarom verder lezen? Het antwoord ligt in de uiterst rechtse kant van figuur 2 en de veranderingen in de correlatie in de tijd. Yesim Tokat, Ph. D., analist bij Vanguard's Investment Counselling & Research-groep, auteur van een paper getiteld "International Equity Investing vanuit Europees perspectief: langetermijnverwachtingen en korte-termijnafhalingen" (oktober 2004). Zijn onderzoek doet twijfels rijzen over de gepercipieerde voordelen van diversificatie met internationale investeringen.
Het targeten van korte perioden en recente trends levert een goed argument op om deze activa uit te sluiten, tenzij ze hogere rendementen toevoegen zonder een significante toename van het risico. Dit onderzoek kan gemakkelijk uit elkaar worden gehaald door kritiek te uiten op de kortetermijnfocus van de tijdspaden.

Wat echt heel interessant is aan dit onderzoek, is dat internationaal beleggen tijdens bearmarkten een hoger rendement heeft opgeleverd en de volatiliteit niet heeft verminderd. Tijdens bull markets heeft internationaal beleggen meer diversificatie opgeleverd in plaats van tot hogere rendementen zoals weergegeven in figuur 3. (Lees voor meer informatie

Dieper graven in stier- en berenmarkten .) Figuur 3: geannualiseerde prestaties van internationale aandelen op de Europese beren- en bullmarkten.

Opmerking: alle rendementen zijn in synthetische euro's Bron: Thomson Financial Datastream

Dit hangt rechtstreeks samen met de toename in de correlatie van activaklassen, maar hoeft ons niet waarom te vertellen. Theorieën zijn gevarieerd en verwijzen het meest naar de globalisering en integratie van internationale markten.

Conclusie

Moderne portefeuilletheorie heeft beleggingsstrategieën gedefinieerd voor zowel instellingen als individuen sinds het voor het eerst werd gepresenteerd. Het construeren van een portfolio van niet-U's. S.-gebaseerde activa, vooral op ontwikkelde aandelenmarkten, hebben zowel het totale rendement als de afgenomen volatiliteit doen toenemen. Er is echter een trend geweest van een verhoogde correlatie tussen de US en niet-U. S. markten. Deze toename in correlatie heeft het concept van diversificatie in vraag gesteld. Onderzoek gericht op korte periodes en bull- en bearmarkten heeft een kier in het harnas veroorzaakt. Er kan worden geargumenteerd dat er slechts korte tijdspannes zijn voor nu en de historische trends zullen zegevieren. Het is belangrijk om kennis te nemen van de toename van correlaties, die mogelijk te wijten is aan globalisering en integratie als een langetermijntrend. Als dit zo blijft, moet de geschiedenis mogelijk opnieuw worden geschreven. (Lees voor meer informatie
Modern Portfolio Theory: An Overview .)